حنجره ای که فریاد میزند

عصر نشسته بودم و درگیر کارام بودم.

اما یکهو موضوعی ذهنم رو درگیر کرد.

تا کِی قراره بدن زنانه مورد مد های جدید و خواسته های جهان و سرزنش و... قرار بگیره؟ و کِی قراره حداقل اگر تموم نشه،حداقل کمتر بشه؟ قطعا نوشتن هر کدوم از ما برای حتی یک نفر موثره، چون یک ذهن، یک دنیاست و میتونه یک دنیا رو خراب کنه.

مسئله اینجاست که بیشتر خانوم ها، یکی از مسائلی که پایین تر میگم یا حتی چیزای دیگه ای رو داشته باشن. اما مسائل دیگه ای وجود دارن...

❎️استرچ مارک

استرچ مارک یا همون ترک پوستی،

که گاهی بخاطر بارداری به وجود میان.

گاهی بخاطر چاق و لاغر شدن.

اما در اکثررر خانوما به صورت ژنتیکی وجود داره.

و اصلا هم موضوع خجالت اوری نیست.

یکسری رگه های کم یا زیادن که اکثرا روی رون پا و باسن و شکم وجود دارن.

❎️سلولیت

که بهش تجمع چربی و فرو رفتگی پوست هم میگن و اکثرا روی باسن وجود دارن

❎️پوست مرغی

تا جایی که من اطلاع دارم بیشتر بخاطر شیو (بخصوص اگه اشتباه شیو کنیم)کردن روی پوست پا ایجاد میشه. دون دون های قرمز مثل جوش های کوچیک و قرمز.

❎️تیرگی اندام جنسی

(چیه نکنه عکس میخوای؟والا)

میشه گفت یکی از شایع ترین مسائل خانوم هاست و همینطور از مایه ی خجالت ترین ها!

که حتما بر اثر مراقبت نکردن نیست و توی ۹۰ درصد خانوما تا حدود مختلفی وجود داره. و اون پورن استار های صورتی جیغ (ببخشید از روراست بودنم) کلی گریم میکنن. اما انگار خود ما خانوم ها ام نمیخوایم این رو بپذیریم پس چه توقعی از اقایون داریم؟

❎️چاقی

با پذیرفتن اینکه چاقی برای سلامتی خود فرد،مضره، اما همین یک دلیل کافیه و نه دلایل ملاک های زیبایی که باعث وسواس افراطی میشه!

❎️لاغری

و این مورد هم به دلیل اینکه جامعه تحمیل میکنه که تو هیچ کدوم از چیز هایی که یک زن نیاز داره رو نداری و به قول معروف صافی نه بقچه داری نه طاقچه!

اگر بخوام روراست باشم، توقع خیلی (نه همه) از پسرا و بیشتر جامعه از یه دختر خوب و سکسی چیز عجیب و غریبیه.

موجودی میخوان که در عین حال که دور کمرش ۵۰ عه سینه های ۸۰ سربالا و سفت که همه مون میدونیم اون سینه هایی که توقع دارن فقط یا پروتز اونقدر سفتن وگرنه بافت سینه از گوشته و نه سنگ که تکون نخوره و بهم مثل دو قلو ها چسبیده باشه، با رون گوشتی اما بدون هیچ چربی ای توی پهلو، با موهای براق، و صورت همیشه زیبا.

خب همه میدونیم که غیر ممکنه. ادمی که لاغره، لاغره نمیتونه به اندازه ادم چاق بالا تنه و پایین تنش بزرگ باشه اما کمرش و مچ پاش مثل خودش باشه.

اما روی صحبتم با اقایون نیست. با خانوم هاییه که زیر همچین محتوا هایی، از اینکه خودشون اینطور نیستن و بقیه خانوم ها دارن عیب خودشونو عادی نمایی میکنن میگن. میگن تا مورد تایید قرار بگیرن! حتی به قیمت خالی کردن پشت هم جنسشون.

لطفا به این بازی مسخره پایان بده. هرجا که همچین محتوایی دیدی از تیرگی و استرچ مارک و سلولیت نداستن بدنت نگو. و نگو پس چرا ماها اینطور نیستیم! هیچکدوم از این مورد استقبال مرد ها قرار گرفتن ها، به اندازه ی یک پشت هم جنس درومدن و مهمتر از همه، پشت خودت درومدن لذت بخش نیست :)

من بعنوان یه زن، بجای اینکه خودم رو از این مسائلی که بالا گفتم کنار بکشم تا تایید بیشتری کسب کنم، میگم که منم یکی از مسائلی که بالا گفتم رو دارم. پوست مرغی! و اصلا هم غیر عادی نیست و پنهانش نمیکنم.

گاهی حرف از حقوق زنان میزنیم، حرف از اشتغال و فعالیت زنان میزنیم اما اصل ماجرا رو فراموش کردیم. یک زن، خط فکری داره، عقیده عمیق مذهبی داره، استعداد و علاقه داره، کتاب میخونه، آموزش میبینه، آموزش میده... اما مداما چیز های دیگه ای وارد زندگی روزمره و کاری زنان میشه. ملاک هایی که ارزش زن رو زیر سوال میبره.

به امید روزای بهتر?