خداحافظ اینستاگرام

آخرین دفعه که صفحه اینستاگرامم رو باز کردم یک نفر با فرستادن عکس آلت تناسلیش من رو مورد آزار قرار داد این اولین دفعه نبود که در فضای مجازی مورد آزار قرار میگرفتم. قطعا آخرین دفعه هم نخواهد بود .چندین سال پیش من در کرمان پوستر های مربوط به آزار جنسی رو پخش کردم حرکت کوچکی بود اما با برخوردهای خوبی مواجه میشدم.شاید دوباره اینکار رو انجام بدم و معتقدم همه باید در همه جای دنیا دست به اقدامات اینچنینی بزنن اما حالا بعد از چند سال میفهمم ما تا جایی که میتونیم باید از روان خودمون محافظت کنیم و انرژی و توان خودمون رو روی بهتر کردن شرایط زنان و مردان اطرافمون کنیم از خواهر و دوستمون گرفته تا اگر قدرت بیشتری داریم کمک های بزرگتری انجام بدیم .
متاسفانه اینستاگرام و توئیتر و فیسبوک برای من در طی این سالیان آسیب بیشتری به من وارد کرده تا بهبود روابط اجتماعی و کمک به زنان اطرافم .
من علاقه شخصیم مطالعات زنان بوده و هست و تا جایی که شرایط زندگیم اجازه داده از زنان اطرافم حمایت کردم (امیدوارم که اینطور باشه)
اما به نظر من آسیبی که فضاهای مجازی به روان و آرامش درونی مون وارد میکنه نه تنها ما رو از تشخیص اهداف اصلی مون گمراه میکنه بلکه انرژی و انگیزه مون رو هم از ما میگیره .
امیدوارم هرکسی که در فضاهای حقیقی و مجازی مورد آزار جنسی قرار میگیره بدونه که تنهانیست و باید دربارش صحبت کنه