هُما از سایه ام کسب سعادت می کند، صائب / نه بی مغزم که دولت از پر و بال هُما جویم!... هُما پارسافر هستم، انسانی که با همه ی خِبط و خطایش، تا دم ِمرگ در پی اصلاح ِخود خواهدرفت، با دلی امیدوار به خدا.
یک مبارک ِ نسبتاً نامبارک!
تولد فاطمه، دختر پیامبر ِ اسلام، بر تمام بانوانی که از ساده ترین حقوق اولیه انسانی شان برخوردار نیستند، هنوزم که هنوزه مورد ظلم و خشونت و تجاوز قرار می گیرند، آناتومی و فیزیولوژی بدنشان از موارد ممنوعه بوده و هست، همچنین بر تمامی مادرانی که هیچوقت ولی ِ قانونی فرزندشان محسوب نمی شوند حتی برای گرفتن کارنامه بچه ی دبستانی شان، اسم شان در هیچ سند و مدرک فرزندشان ثبت نمی شود حتی در اعلامیه ی مرگ! برای حضانت فرزندشان در اولویت قانون قرار نمیگیرند مگر به شرط اعتیاد شوهر یا نااهل بودنش، آنهم به تشخیص و قضاوت ِ یک قاضی مرد! و نهایتاً، امضا و مُهرشان در هیچ مرحله ی زندگی فرزندشان مهم نیست!!! مبارک باد!
و امّا روز زن و روز مادر ِ ابداعی ِ جمهوری اسلامی، تلخ و نامبارک باشد بر وجود و ذهنیت ِ مردانی که این قوانین را نوشتند، ثبت کردند و در مغزمان فرو کردند که همین است و همین! و در واقع : « آش کشک خالته، بخوری پاته، نخوری پاته»!!!
مطلبی دیگر از این انتشارات
ضعیف کشی
مطلبی دیگر از این انتشارات
آن که میترسد، میترساند؟!
مطلبی دیگر از این انتشارات
دلتنگی هایی از جنس جسارت