آن آه عمیق

همراه با موزیک نوش جان کنید :)

آن آه عمیق ،
همواره بیخ گلوی من است.
تنها راه مال رو
برای اعتراض کردن ،
آنگونه که شایسته است.

اعتراض به این جهانه
پیچیده و مفلوک ،
ضمخت و کوچک ،
هیچ و بی‌سرنوشت...

اعتراض به
دویدن بی پایان بدون کفش
اعتراض به
تبعید از عرش به فرش
اعتراض به
نفس های سرد نعش

واجب است که بپرسیم ،
سر وقتش ،
که چه شد ، که در هیچمان،
هیچ تر شدیم؟

چه شد که فکر کردیم ،
روی تارِ عنکبوتی
که خودش را دار زده
میتوان کاخ ساخت...؟

بر خلق‌الله نیز واجب‌تر است
که در نخستین شب قبر
نخستین سوالشان از ملائک این باشد :
چه بود آن آه عمیق
که حتی در مهمانی‌های شلوغ
دست از گریبان ما نمی‌کشید...

شعر از: حسین صفا

اینبار یه سری بزنید به خیریه به مهربانی برای حمایت تحصیلی از بچه های خوب این سرزمین. توضیحات خیلی خوبی داخل همین لینک دارن از ساز و کارشون. اگر دوست داشتید همراهشون باشید :)
دیگه لینک هم حذف نمیشه، اینجا می‌مونه تا زمانی که ویرگولمون پابرجاست...
دمتون هم گرم :)