آیا احراز هویت مشتریان (KYC) امنیت صرافی‌های ارزدیجیتال را افزایش می‌دهد؟

گزارش مجله کوین‌گراف به نقل از کوین‌تلگراف؛ با اینکه اکثر صرافی‌های رمزارز تا به امروز اجرای قوانین KYC (شناسایی مشتریان) را آغاز کرده‌اند، هنوز صرافی‌های دیگری وجود دارند که با عدم تحمیل این قوانین به مشتریان، ناشناس بودن فضای بلاکچین را ترویج می‌دهند.

بسیاری معتقداند که اجرای قوانین احراز هویت با استانداردهای پایه بیت‌کوین (BTC) تناقض دارد که عمدتاً بر تراکنش‌های همتا به همتای ناشناس تاکید دارد. اما مقامات نظارتی برای اطمینان از ایمنی سرمایه‌گذاران و محافظت در برابر کلاهبرداری مالی، به ترویج اجرای قوانین KYC و مبارزه با پولشویی (AML) ادامه می‌دهند. اما آیا استفاده از صرافی‌های بی احراز هویت به معنای به خطر انداختن ایمنی سرمایه‌گذاری است؟

اهمیت معتمد بودن صرافی:

صرافی‌های ارزدیجیتال بدون احراز هویت، به دو صورت به مشتریان ارائه خدمات می‌کنند. در روش اول، سرمایه‌گذاران براساس میزان اعتماد پلتفرم تصمیم به استفاده از آنها می‌گیرند. اعمال یا عدم اعمال قوانین احراز هویت به عهده صاحبان صرافی‌ها است. بنابراین در ابتدا معتمد بودن مدیران یک صرافی مورد پرسش قرار می‌گیرد.

اما برخی صرافی‌های غیرمتمرکز مانند dYdX راه‌حل‌های مناسبی برای برقراری امنیت در پلتفرم اجرا کرده‌اند. این صرافی‌ها از پروتکل‌های بدون نیاز به اعتماد (Trustless) برای کنترل جامعه بر مبادلات پلتفرم استفاده می‌کنند. این امر به نوبه خود، علیرغم عدم الزام قوانین KYC در پلتفرم، بین سرمایه گذاران اعتماد ایجاد می‌کند.

بنابراین، نظارت بر سوابق و عملکرد پلتفرم و مدیران آن، هنگام معامله بر صرافی‌های بدون احراز هویت بسیار مهم است.

بلاکچین از سوابق مشتریان محافظت می‌کند:

ماهیت دائمی و غیرقابل تغییر بلاکچین امکان پیگیری جرایمی که سال‌ها پیش انجام شده ‌است را در اختیار دولت‌های سراسر جهان می‌گذارد. با اینکه اقتصاد سنتی دائماً رمزارزها را به عنوان ابزار پولشویی معرفی می‌کند، اما براساس داده‌ها تراکنش‌های غیرقانونی ارزدیجیتال نسبت به سال گذشته کاهش یافته است. پلتفرم Chainalysis در تحقیقاتی جدید ثابت کرد که علیرغم سهولت استفاده از صرافی‌های بدون احراز هویت، تنها ۰٫۱۵ درصد از کل تراکنش‌های رمزارز در سال ۲۰۲۱ به فعالیت‌های غیرقانونی مرتبط بوده است.

حضانت صرافی‌ها بر دارایی مشتریان:

یکی از بزرگترین نگرانی سرمایه‌گذاران هنگام کار با صرافی‌های ارزدیجیتال، عدم کنترل مشتریان بر دارایی‌ها است. ذخیره دارایی‌ها در صرافی‌های ارزدیجیتال به معنای تحویل کلیدهای خصوصی کیف‌پول به صرافی است.
استفاده از صرافی‌های بدون احراز هویت، سرمایه‌گذاران را در معرض خطر از دست دادن وجوه خود قرار می‌دهد. با اینکه هر دو نوع صرافی سرمایه مشتریان را به اشخاص ثالث تحویل می‌دهند، اما صرافی‌هایی که فرآیند احراز هویت را اجرا می‌کنند، باعث اعتماد بیشتری در بین سرمایه‌گذاران و دستگاهای نظارتی می‌شوند.

پاسخ به سوال «آیا صرافی‌های بدون احراز هویت ایمن هستند؟» در درک تفاوت‌های ظریف میان دو رویه‌ متفاوت صرافی‌ها است و در نهایت انتخاب باید براساس اولویت‌ها و نیازهای هر مشتری صورت ‌گیرد.

سرمایه گذاران ارزدیجیتال تقریباً به یک اندازه از دخالت دولت‌ها در بازار ارزدیجیتال و سواستفاده کلاهبردان وحشت دارند. اما لازم به ذکر است که سرمایه‌گذاری با یک صرافی بدون احراز هویت نسبت به صرافی‌های KYC، با محدودیت در معاملات، تنوع توکن‌ها و سایر خدمات پلتفرم‌های مبادلاتی همراه است.

منبع: Coingraph.ir