اتریوم (ETH) چیست؟

به قول خود کریپتو، اتریوم «یک پلتفرم جهانی و غیرمتمرکز برای پول و انواع جدید برنامه‌ها» است که هزاران بازی و برنامه مالی بر روی بلاک چین اتریوم اجرا می شود. این کریپتو آنقدر محبوب است که حتی سایر ارز های رمزنگاری شده نیز در شبکه آن اجرا می شوند.

مرکز اتریوم، شبکه بلاک چین آن است. بلاک چین یک دفتر کل عمومی غیرمتمرکز و توزیع شده است که در آن تراکنش ها تأیید و ثبت می شوند.

این به این معنا توزیع می‌شود که همه شرکت‌کنندگان در شبکه اتریوم یک نسخه یکسان از این دفتر را در اختیار دارند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تمام تراکنش‌های گذشته را ببینند. از این جهت غیرمتمرکز است که شبکه توسط هیچ نهاد متمرکزی اداره یا مدیریت نمی شود - در عوض، توسط همه دارندگان دفتر کل توزیع شده مدیریت می شود.

تراکنش های بلاک چین از رمزنگاری برای ایمن نگه داشتن شبکه و تأیید تراکنش ها استفاده می کنند.

اتریوم یک ماشین مبتنی بر تراکنش است. تراکنش‌هایی که بین حساب‌های مختلف روی می‌دهند حالت جهانی اتریوم را از یک حالت به حالت دیگر منتقل می‌کنند.

یک تراکنش قطعه دستورالعملی می باشد که دارای امضای رمزنگاری است و یک حساب با مالکیت خارجی آن را ایجاد، مرتب و به بلاک چین ارسال می‌کند.

در بلاک چین اتریوم دو نوع تراکنش وجود دارد:

• تراکنش برای فراخوانی پیام (message calls)
• تراکنش برای ایجاد قرارداد (یعنی تراکنش‌هایی که قراردادهای جدید اتریوم را ایجاد می‌کنند).

همه تراکنش‌ها درارای اجزای زیر هستند:

• نانس: عبارت است از شمار تراکنش‌های ارسال‌شده توسط فرستنده؛
• قیمت سوخت: تعداد وِی (Wei) پردخت شده که فرستنده برای هر واحد سوخت در اجرای تراکنش می‌پردازد.
• حد سوخت: بیشترین مقدار سوخت که فرستنده برای اجرای این تراکنش می‌پردازد.
• به (to): این بخش شامل آدرسِ گیرنده است. در تراکنشی که برای ایجاد قرارداد انجام می‌شود، آدرس حساب مبتنی بر قرارداد هنوز وجود ندارد و بنابراین مقدار آن خالی است.
• ارزش یا مقدار (value): مقدار وی که قرار است از فرستنده به گیرنده انتقال یابد. در تراکنش‌های ایجادکننده قرارداد، این مقدار به‌عنوان موجودی اولیه در حساب مبتنی بر قرارداد تازه ایجادشده به کار می‌رود.
• بخش v, r, s: برای ایجاد امضایی که هویت فرستنده تراکنش را شناسایی می‌کند به کار می‌رود
• اینیت (فقط برای تراکنش‌های ایجادکننده قرارداد وجود دارد): قطعه کد ماشین مجازی اتریوم که برای مقداردهی اولیه حساب مبتنی بر قرارداد جدید به کار می‌رود. کد اینیت (init) فقط یک بار اجرا می‌شود و سپس دور انداخته می‌شود.
• داده (فیلد اختیاری که فقط برای تراکنش‌های فراخوانی پیام وجود دارد): داده‌های ورودی (یعنی پارامترهایی) که برای فراخوانی پیام به کار می‌روند. برای مثال، اگر یک قرارداد هوشمند به‌عنوان یک سرویس ثبت‌نام دامنه عمل می‌کند، یک فراخوانی برای آن قرارداد ممکن است شامل فیلدهای ورودی برای وارد کردن دامنه و آدرس IP (آی‌پی) باشد.

اتر چیست؟

اتر، توکن بومی اتریوم است و می تواند برای خرید و فروش کالاها و خدمات مانند بیت کوین استفاده شود. اما چیزی که در مورد اتریوم منحصر به فرد است این است که کاربران می‌توانند برنامه‌هایی بسازند که روی بلاک چین مانند نرم‌افزارهایی که روی رایانه اجرا می‌شوند، «اجرا شوند». این برنامه ها می توانند داده های شخصی را ذخیره و انتقال دهند یا تراکنش های مالی پیچیده را انجام دهند.

ارزش بازار اتریوم: بیش از 240 میلیارد پوند