ارزها رو چطوری منتقل کنیم که گم نشن؟

خرید و فروش ارز دیجیتال، گاهی اوقات اونقدرها هم که به نظر می‌رسه ساده نیست. اگه قصد انتقال ارزها از یک کیف پول به کیف پول دیگه رو داشته باشید؛ لازمه یه سری نکات مهم رو بدونید.

بیت کوین، اولین رمزارزی بود که به وجود اومد. در اون زمان، چیزی با عنوان شبکه‌های انتقال ارزدیجیتال مهم نبود چرا که تنها یک رمزارز و تنها یک شبکه برای انتقال اون وجود داشت. اما به مرور زمان، بازار رمزارزها توسعه پیدا کرد و ارزهای دیجیتال دیگه‌ای به وجود اومدند.

اگه بلاک چین رو مثل یه کشور در نظر بگیریم، رمزارزها رو میشه ارز رایج اون کشور در نظر گرفت. برای مثال، اتر، رمزارز بومی بلاک چین اتریومه اما همون طور که می‌دونید، اتر، تنها رمزارز بلاک چین اتریوم نیست! بلاک چین اتریوم، درست مثل یک کشور مهاجرپذیر عمل کرده و با دست و دلبازی اجازه داده تا رمزارزهای دیگه هم وارد کشور بشن و از امکانات اون کشور برای رشد خودشون استفاده کنن. قبل از اتریوم، هر ارز باید به صورت جداگانه یک بلاک چین اختصاصی برای خودش تولید می‌کرد اما اتریوم کاری کرد که ارزها بتونن بدون ایجاد یک بلاک چین جدید، روی بلاک چین‌های دیگه ایجاد بشن. به ارزهایی که روی بلاک چین‌های دیگه میهمان هستند؛ توکن گفته می‌شه. اما میهمان بودن در بلاک چین اتریوم، نیاز به رعایت یک سری اصول و قواعد داره.

بلاک چین اتریوم برای حفظ نظم و یکپارچگی کشورش، استانداردی تحت عنوان استاندارد ERC-20 ایجاد کرده تا همه توکن‌ها توی شبکه اتریوم، خصوصیاتی یکپارچه داشته باشند. تمام توکن‌ها موظف هستند برای حضور در بلاک چین اتریوم، اصول ثبت شده در این استاندارد رو رعایت کنن و در عوض، از امنیت و سرعت شبکه اتریوم بهره‌مند بشن.

اما این قضیه، چه ربطی به کسایی داره که می‌خوان روی ارزها سرمایه‌گذاری کنند؟ زمانی که شما به‌عنوان سرمایه‌گذار، یک توکن ERC-20‌ توی کیف پولتون دارید، به این معنی هست که این توکن، فقط می‌تونه به آدرس‌هایی داخل کشور اتریوم فرستاده بشه. یعنی شما نمی‌تونید این ارز رو به کشور بایننس که استاندارد BEP20 رو داره بفرستید. اگه این کارو بکنید، ممکنه توکن‌های شما برای همیشه در فضایی بین دو کشور معلق بمونن و هیچ وقت به مقصد نرسن! به این استانداردها، شبکه انتقال هم گفته می‌شه چرا که اهمیت اون‌ها، زمانی مشخص می‌شه که می‌خوایم توکن‌ها رو منتقل کنیم.

بنابراین، زمانی که می‌خواید یک ارز رو از یک کیف پول به کیف پول دیگه بفرستید؛ باید به دقت شبکه انتقال رو در کیف پول مبدا چک کرده و اون رو با شبکه انتقال در کیف پول مقصد مطابقت بدید. اگر ارز شما در شبکه ERC20 هست اما کیف پول مقصد توکن‌های ERC20 رو پشتیبانی نمی‌کنه، بهتره دست نگه‌دارید و یک کیف پول دیگه انتخاب کنید. اکثر کیف پول‌ها، در صورتی که آدرس مقصد رو اشتباه وارد کنید یا شبکه‌های مبدا و مقصد با هم هماهنگی نداشته باشند؛ جلوی انجام شدن تراکنش رو می‌گیرند اما در برخی موارد، دیده شده که افراد صرفا به دلیل مطابقت نداشتن شبکه‌ها، ارزهای خودشون رو از دست دادند.

اگه با سازوکار کیف پول‌ها آشنایی داشته باشید، می‌دونید که اون‌ها در واقع جایی برای نگهداری ارزهای دیجیتال نیستند؛ بلکه صرفا کلیدهای خصوصی شما رو نگهداری مي‌کنند. ارزها، در آدرس‌های منحصر به فرد در بلاک چین نگهداری می‌شن و کیف پول‌ها، کلید دسترسی شما به بلاک چین رو در اختیارتون قرار می‌دن. اگه کیف پولی از استاندارد ERC20 پشتیبانی نکنه، به معنی اینه که این کیف پول، به بلاک چین اتریوم دسترسی نداره. به همین دلیل، برای انتقال ارزهای دیجیتال، لازمه به شبکه‌هایی که کیف پولتون پشتیبانی می‌کنه توجه داشته باشید.
این مقاله، انواع شبکه‌های ارزهای دیجیتال رو براتون توضیح میده و بهتون می‌گه که هر بلاک چین، از چه استانداردی استفاده می‌کنه.