بلاکچین

اقتصاد دنیا در حال تغییر و تحول است، بزرگترین غول های اقتصادی دنیا هم بواسطه ورود و نفوذ تکنولوژی بلاکچین در حال پوست اندازی هست. ما در ایران هم تا همین الان بخواهیم یا نخواهیم تغییرات را شاهدیم، مردم در همه دنیا به سمت ارز رمزها و بلاکچین اقبال کرده اند. از نظر آینده پژوهی هم بخواهیم بررسی کنیم رمزارزها پول دنیای آینده دنیای ما هستند. ما در برهه تاریخی هستیم که درحال آماده شدن برای پوست اندازی بزرگ اقتصادی هستیم. اگر خود را آماده نکنیم باید از محصول دیگران استفاده کنیم. تحریمها و شرایط اقتصادی حاکم بر ایران، اتفاقا بهترین فرصت است برای اینکه نیروهای نخبه و درجه یک ما زمانشان را برای توسعه و آگاهی بخشی در این خصوص بگذارند. همیشه در محدودیت ها فرصت های زیادی است، کافی است چشمانم را باز کنیم، عامدانه با سهوا چشم بسته تصمیم هایی در لایه حاکمیت نگیریم، نتیجه این تصمیمات آخرش خسران است. خسران برای مردم، برای ممکلت و منافع ملی اش و فرصتی که اگر درست استفاده نشود خیلی زود حسرتش میماند. مساله مهمی که الان در کشور مطرح است بحث قانونگذاری و ورود نهادهای حاکمیتی برای مبحث قانونگذاری است، باید بدانیم تکنولوژی مدام در حال تغییر است، ما نمیتوانیم برای این تکنولوژی یک قانون مدون تدوین کنیم ، کاری که در برهه کنونی باید انجام شود تدوین یک چارچوب است. مثلا فرض کنید یک سال پیش قانونگذاری شده بود آیا میشد در قانون مفاهیمی که هنوز متولد نشده اند را پیش بینی کرد، آیا میشد مفاهیمی مانند ان اف تی یا متاورس را پیش بینی کرد. یقینا هر روز مفاهیم جدیدی به این حپزه اضافه خواهد شد، بهترین کار این است با کمک گرفتن از فعالان واقعی این حوزه یک نهاد خودتنظیم گر تشکیل شود که مسولیت وضع چارچوب و حتی نظارت بر آن را به عهده بگیرند، این نهاد میبایست در تعامل کامل با قانون گذار و نهادهای نظارتی و امنیتی باشد. درصورتیکه مجلس نیز وارد قانونگذاری شود بهتر است قوانین بصورت کلی و صرفا چارچوب گذاری شود، در حال حاضر امکان قانون گذاری بصورت کامل و جامع کاری عبث خواهد بود. زیرا که تکنولوژی مرتبا در حال تغییر است. فعالان واقعی این حوزه که قانونمندانه در حال فعالیت در این حوزه هستند از چارچوب گذاری و نظارت با آغوش باز استقبال میکنند، زیرا که هر کسب و کاری که صادقانه و در راستای منافع ملی کشور و برای روزی حلال تلاش میکنند از فعالیت در فضای خاکستری خسته شده اند و دوست دارند بتوانند با فراغ بال به کشورشان خدمت کنند و کسب و کارشان را گسترش دهند. من تصور میکنم هنوز فرصت برای این است که ایران به هاب منطقه تبدیل شود. ولی فرصتمان کم است، امیدواریم با همکاری همه نهادهای ذیصلاح و قانونگذار در کشور، در این برهه حساس تصمیمی اتخاذ شود که خیرش برای مردم و کشور باشد. در غیر اینصورت با اخذ تصمیمات اشتباه و عجولانه ، با ناامید شدن فعالان واقعی و مهاجرت متخصصان نخبه ، زمینه برای فعالیت زیرزمینی و تاراج سرمایه های مردم و خروج دارایی های مردم به سمت صرافی های خارجی مهیا خواهد شد. صرافی هایی که هر لحظه به نام تحریم و به کام خودشان و آمریکا دارایی های مردم را مسدود میکنند.

انشالله خیر و برکت نصیب ایرانمان باشد