بلاک چین(Blockchain) چیست؟

بلاک چین یک پایگاه داده،توزیع شده است که بین گره های یک شبکه کامپیوتری به اشتراک گذاشته شده است.بلاک چین یک پایگاه داده ایست که، اطلاعات را به صورت الکترونیکی در قالب دیجیتال ذخیره می کند. بلاک چین ها بیشتر به دلیل نقش حیاتی خود در سیستم های رمز ارزها ، مانند بیت کوین، برای حفظ ایمنی و غیرمتمرکزبودن تراکنش ها شناخته می شوند. نوآوری در بلاک چین این است که امنیت داده ها را تضمین می کند و بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد،اعتماد ایجاد می کند.

یکی از تفاوت های کلیدی بین یک پایگاه داده معمولی و یک بلاک چین، نحوه ساختار داده ها است. یک بلاک چین اطلاعات را با هم در گروه هایی به نام بلوک جمع آوری می کند که مجموعه ای از اطلاعات را در خود نگه می دارد. بلوک‌ها دارای ظرفیت‌های ذخیره‌سازی خاصی هستند و هنگامی که پر می‌شوند، بسته می‌شوند و به بلوک پرشده قبلی متصل می‌شوند و زنجیره‌ای از داده‌ها را تشکیل می‌دهند که به نام زنجیره بلوکی شناخته می‌شود. تمام اطلاعات جدیدی که به دنبال آن بلوک تازه اضافه شده است در یک بلوک جدید تشکیل می شود که پس از پر شدن به زنجیره اضافه می شود.

بلاک چین نوعی پایگاه داده مشترک است که با یک پایگاه داده معمولی در نحوه ذخیره اطلاعات متفاوت است. بلاک چین داده ها را در بلوک هایی ذخیره می کند که سپس از طریق رمزنگاری به یکدیگر مرتبط می شوند.

با ورود داده های جدید، وارد یک بلوک جدید می شود، هنگامی که بلوک با داده پر شد به بلوک قبلی زنجیر می شود، که باعث می شود داده ها به ترتیب زمانی به هم متصل شوند.

در رابطه با بیت‌کوین، بلاک چین به‌صورت غیرمتمرکز استفاده می‌شود تا هیچ فرد یا گروهی کنترل شبکه را برعهده نداشته باشند، بلکه همه کاربران به طور جمعی کنترل را حفظ ‌کنند.

بلاک چین های غیرمتمرکز تغییر ناپذیر هستند، به این معنی که داده های وارد شده برگشت ناپذیر هستند. برای بیت کوین، این به این معنی است که تراکنش ها به طور دائم ثبت می شوند و برای همه قابل مشاهده هستند.

یک پایگاه داده معمولاً داده های خود را در جداول قرار می دهد، در حالی که یک بلاک چین، همانطور که از نامش پیداست، داده های خود را در بلوک ها قرار میدهد.

یک بلاک چین چگونه کار می کند؟

هدف بلاک چین این است که اجازه دهد اطلاعات دیجیتال ثبت و توزیع شود، اما ویرایش نشود. به این ترتیب، یک بلاک چین پایه و اساس دفاتر غیرقابل تغییر یا سوابق تراکنش هایی است که نمی توان آنها را تغییر داد، حذف کرد یا از بین برد. به همین دلیل است که بلاک چین ها به عنوان فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) نیز شناخته می شوند.

بلاک چین چگونه کار می کند؟

بلاک چین اولین بار به عنوان یک پروژه تحقیقاتی در سال 1991 پیشنهاد شد، اولین کاربرد گسترده بلاک چین در سال 2009 با اختراع بیت کوین کامل شد .در سال های پس از آن، استفاده از بلاک چین از طریق ایجاد ارزهای دیجیتال مختلف، برنامه های کاربردی مالی غیرمتمرکز (DeFi) توکن های غیر قابل تعویض (NFT) و قراردادهای هوشمند

چه کسی بلاک چین را اختراع کرد؟

فن آوری بلاک چین برای اولین بار در سال 1991 توسط استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتا، دو ریاضیدانی که می خواستند سیستمی را پیاده سازی کنند که در آن مهرهای زمان اسناد را نمی توان دستکاری کرد، در سال 1991 مطرح شد. سیستم پرداخت دیجیتال، معروف به بیت طلا (که هرگز اجرا نشد

پلتفرم بلاک چین چیست؟

یک پلتفرم بلاک چین به کاربران و توسعه دهندگان اجازه می دهد تا استفاده های جدیدی از زیرساخت بلاک چین موجود ایجاد کنند. یک مثال اتریوم است که دارای یک ارز دیجیتال بومی به نام اتر (ETH) است. اما بلاک چین اتریوم همچنین امکان ایجاد قراردادهای هوشمند و توکن های قابل برنامه ریزی مورد استفاده در عرضه اولیه سکه (ICO) و توکن های غیرقابل تعویض (NFT) را فراهم می کند. همه اینها در اطراف زیرساخت اتریوم ساخته شده و توسط گره های شبکه اتریوم ایمن شده اند.

غیرمتمرکز بودن بلاک چین

تصور کنید که یک شرکت صاحب یک مزرعه سرور با 10000 کامپیوتر است که برای نگهداری پایگاه داده ای که تمام اطلاعات حساب مشتری خود را در آن نگهداری می کند، استفاده می شود. این شرکت دارای یک ساختمان انبار است که تمامی این کامپیوترها را در زیر یک سقف قرار داده و کنترل کامل هر یک از این کامپیوترها و تمامی اطلاعات موجود در آنها را در اختیار دارد. با این حال، این یک نقطه شکست را فراهم می کند. اگر برق آن مکان قطع شود چه اتفاقی می افتد؟ اگر اتصال اینترنت آن قطع شود چه؟ اگر ساختمان بسوزد چه؟ اگر یک فرد با یک کلید همه چیز را پاک کند چه؟ در هر صورت، داده ها از بین می روند یا خراب می شوند.

کاری که یک بلاک چین انجام می دهد این است که اجازه می دهد داده های نگهداری شده در آن پایگاه داده در بین چندین گره شبکه در مکان های مختلف پخش شوند. این نه تنها باعث ایجاد افزونگی می‌شود، بلکه امنیت داده‌های ذخیره‌شده در آن را نیز حفظ می‌کند - اگر کسی بخواهد داده ای را در یک نمونه از پایگاه داده تغییر دهد، گره‌های دیگر تغییر نخواهند کرد و در نتیجه از انجام یک هک سایبری جلوگیری می‌شود. اگر یکی از کاربران تراکنش های بیت کوین را دستکاری کند، همه گره های دیگر به یکدیگر ارجاع می دهند و به راحتی گره با اطلاعات نادرست را مشخص می کنند. این سیستم به ایجاد نظم دقیق و شفاف از رویدادها کمک می کند. به این ترتیب، هیچ گره واحدی در شبکه نمی تواند اطلاعاتی را که در آن نگهداری می شود تغییر دهد.

به همین دلیل، اطلاعات و تاریخچه (مانند تراکنش های یک ارز دیجیتال) برگشت ناپذیر است. چنین داده هایی می‌تواند فهرستی از تراکنش‌ها باشند ،اما این امکان برای یک بلاک چین نیز وجود دارد که اطلاعات مختلفی مانند قراردادهای قانونی، شناسه‌های ایالتی یا موجودی محصول یک شرکت را در خود نگه دارد. شفافیت

به دلیل ماهیت غیرمتمرکز بلاک چین، همه تراکنش‌ها را می‌توان با داشتن یک گره شخصی یا با استفاده از کاوشگرهای زنجیره بلوکی که به هر کسی اجازه می‌دهد تراکنش‌ها را به‌طور زنده ببیند، مشاهده کرد. هر گره دارای کپی مخصوص به خود از زنجیره است که با تایید و اضافه شدن بلوک های جدید به روز می شود. این بدان معناست که اگردر صورت تمایل میتوانید تراکنش های بیت کوین را ردیابی کنید.

به عنوان مثال،در گذشته کسانی که بیت کوین های خود را در صرافی ها نگه داری میکردند با هک صرافی ها همه ی دارایی های خود را از دست دادند ولی ماجرا به همین سادگی هم نیست حتی با گذشت چندین سال از َآن اتفاق میتوان جابه جایی بیت کوین ها در کیف پول هکر ها شناسایی کرد.

آیا بلاک چین امن است؟

فناوری بلاک چین به چندین روش به امنیت و اعتماد غیرمتمرکز دست می یابد. برای شروع، بلوک های جدید همیشه به صورت خطی و زمانی ذخیره می شوند. به این معنی که آنها همیشه به "انتهای" بلاک چین اضافه می شوند. پس از اضافه شدن یک بلوک به انتهای زنجیره بلوک، بازگشت به عقب و تغییر محتویات بلاک بسیار دشوار است مگر اینکه اکثریت شبکه برای انجام این کار به اجماع رسیده باشند. این به این دلیل است که هر بلوک حاوی هش خاص خود به همراه هش بلوک قبل از خود و همچنین مهر زمانی ذکر شده قبلی است. کدهای هش توسط یک تابع ریاضی ایجاد می شوند که اطلاعات دیجیتال را به رشته ای از اعداد و حروف تبدیل می کند. اگر آن اطلاعات به هر نحوی ویرایش شود، کد هش نیز تغییر می کند.

بیایید بگوییم که یک هکر، که گره‌ای را در شبکه بلاک چین نیز اجرا می‌کند، می‌خواهد یک بلاک چین را تغییر دهد و ارز دیجیتال را از دیگران بدزدد. اگر بخواهند نسخه تکی خود را تغییر دهند، دیگر با کپی دیگران همخوانی ندارد. وقتی بقیه کپی‌های خود را به یکدیگر ارجاع می‌دهند، می‌بینند که این یک کپی برجسته می‌شود و نسخه زنجیره‌ای آن هکر به‌عنوان نامشروع کنار گذاشته می‌شود.

موفقیت در چنین هکی مستلزم آن است که هکر به طور همزمان 51 درصد یا بیشتر از نسخه های بلاک چین را کنترل و تغییر دهد تا کپی جدید آنها به نسخه اکثریت و در نتیجه زنجیره مورد توافق تبدیل شود. چنین حمله ای همچنین به مقدار زیادی پول و منابع نیاز دارد، زیرا آنها باید همه بلوک ها را دوباره انجام دهند

با توجه به اندازه بسیاری از شبکه های ارزهای دیجیتال و سرعت رشد آنها، هزینه انجام چنین شاهکاری احتمالا غیرقابل حل خواهد بود. این نه تنها بسیار گران خواهد بود، بلکه احتمالاً بی نتیجه خواهد بود. انجام چنین کاری بدون توجه نخواهد بود، زیرا اعضای شبکه شاهد چنین تغییرات شدیدی در بلاک چین خواهند بود. سپس اعضای شبکه به سختی به نسخه جدیدی از زنجیره می روند که تحت تأثیر قرار نگرفته است. این امر باعث می‌شود که ارزش نسخه مورد حمله توکن کاهش پیدا کند و حمله در نهایت بی‌معنی شود، زیرا هکرکنترل یک دارایی بی‌ارزش را در اختیار دارد.

آینده بلاک چین چیست؟

با بسیاری از کاربردهای عملی این فناوری که در حال حاضر پیاده سازی و بررسی شده اند، بلاک چین در نهایت به دلیل بیت کوین و ارزهای دیجیتال نامی برای خود دست و پا کرده است. به‌عنوان یک کلمه کلیدی در زبان هر سرمایه‌گذار در کشور، بلاک چین می‌تواند عملیات تجاری و دولتی را دقیق‌تر، کارآمدتر، ایمن‌تر و ارزان‌تر و با واسطه‌های کمتر انجام دهد.

همانطور که ما برای ورود به دهه سوم بلاک چین آماده می شویم، دیگر بحث این نیست که آیا شرکت های قدیمی به این فناوری دست پیدا می کنند یا خیر، بلکه این سوال است که چه زمانی شاهد گسترش NFT ها و توکن سازی دارایی ها هستیم ،دهه های آینده دوره مهمی از رشد برای بلاک چین خواهد بود.

دوستان عزیز امیدوارم مقاله ی خوبی درباره ی بلاکچین و مهفوم آن برایتان باشد، اگر دوست داشتید از سایت ما هم دیدن بفرمایید.