در مورد کیف پول چند امضایی در کریپتو چه میدانید؟

بی چون و چرا، اگر بخوایم وارد دنیای کریپتوکارنسی بشیم، قطعاً کیف پول کریپتویی یک نیازمندی ضروری برای خرید، فروش و ذخیره‌سازی این دارایی های دیجیتال(یا همون رمز ارزها)ما خواهد بود. بدون داشتن کیف پول کریپتو طبیعتاً نمیشه ورود به چشم‌انداز کریپتو رو تصور کنیم. حالا پس باید بدونیم که کیف‌ پول‌های کریپتو که بهشون ولت گفته میشه انواع مختلفی دارند، که باتوجه‌به نیازمون میتونیم از بینشون انتخاب کنیم.

البته اشتباه نکنین ها!!

توی این پست، قرار نیست که به بررسی کیف پول های مختلف کریپتویی که شامل انواع کیف پول نرم افزاری، سخت افزاری، یا حتی کیف پول کاغذی هستن بپردازیم.(اگر عمری باقی بود، تو مطلبی جداگونه در خصوص انواع ولت‌های کریپتو صحبت میکنیم). اینجا در خصوص یکی از انواع کیف پول که شاید براتون جالب باشه بدونین میخوایم صحبت کنیم که ویژگی های بسیار خوبی در اختیارمون قرار میده.

اول بریم سر وقت اینکه کیف پول چند امضایی چی هست؟

یکی از اولین سوالاتی که برامون در مورد کیف پول چند امضایی ممکنه مطرح بشه اینه که اصلاً منظور از Multisig چی هستش؟ خب همونطور که تو نگاه اول از اسمش هم میشه حدس زد، کیف پول Multisig یک جور کیف پول کریپتویی هستش که برای انجام شدن تراکنش ها، به چندین امضا نیاز داره. خب حالا داریم در مورد چه نوع امضایی صحبت می‌کنیم؟ به بیان ساده‌تر، برای امضاکردن و ارسال تراکنش با کیف پول Multisig به دو یا چند کلید خصوصی نیاز داریم.

مهم‌ترین مزیت استفاده از آدرس‌های چند امضایی اینه که دو یا چند کاربر میتونن اسناد مختلف را به‌صورت گروهی امضا کنند. در خصوص کیف پول چند امضایی، به مالکان مشترک و امضا کننده‌های کیف‌های پول مشترک، «پرداخت‌کنندة مشترک» (copayer) میگن. خب حالا اصلاً امضا برای کیف‌های پول کریپتو چه اهمیتی داره؟
برای درک بهتر این موضوع، باید یه شرح مختصری از اتفاقی که در زمان ارسال شدن یک تراکنش توی بلاکچین داره میفته رو بگیم. وقتی کاربری میخواد از کیف پولش یک درخواستی رو به شبکه بلاکچین ارسال کنه(حالا چه انجام شدن یک تراکنش خاص باشه، یا انتقال یک دارایی کریپتویی باشه)، باید تراکنشی که میخواد ارسال کنه رو با کلید خصوصی خودش امضا کنه.

این امضا در اصل نشون میده که صاحب اون کیف پول، همون شخصیه که مالک اون دارایی ها هستش(ینی کسی که تراکنش رو امضا میکنه، صاحب والت مربوطه شناخته میشه) و مهم‌تر اینکه اون امضا نشونه تأیید کاربر برای اجرای اون تراکنشه. کیف‌های پول کریپتوکارنسی رایج برای امضای تراکنش‌ها فقط به یک امضا نیاز دارن. در هر حال، یه ولت Multisig با ولت های رایج تفاوت زیادی تو این قضیه داره، چون دو یا چند کاربر به‌صورت مشترک از اون استفاده می‌کنن و برای اجرای تراکنش‌ها به امضای همه کاربران نیازه.

برخی از نکات مهم مربوط به کیف‌های پول چند امضایی

تمام پرداخت‌کننده‌های مشترک مرتبط با کیف پول میتونن جزئیات تراکنش‌ها و وجوه مختلف در اون را مشاهده کنن.

پرداخت‌کننده‌ها یک عبارت بازیابی (recovery phrase یا seed phrase یا secret phrase هم بهش میگن) منحصربه‌فرد دریافت می‌کنن. از سوی دیگر، اگر یکی از این پرداخت‌کننده‌های مشترک عبارت بازیابی خودش رو گم کنه، دیگه این کیف پول تعداد مجاز پرداخت‌کننده رو برای امضای تراکنش نخواهد داشت.
چندین پرداخت‌کنندة مشترک(اکثریت افراد) باید تراکنش یک کیف پول Multisig رو امضا کنن و در نتیجه، مشخصاً باعث افزایش امنیت میشه.

حالا کلاً چند مدل ولت Multisig داریم، که اینجا مرسومترین هاشون رو عنوان میکنیم:

• کیف پول 2-از-2: کیف پول 2 از 2 Multisig به احراز هویت دومرحله‌ای همراه با ذخیره‌سازی کلیدهای خصوصی تو دستگاه‌های مختلف متکی هستن. به‌عنوان‌مثال، میشه یک کلید خصوصی رو تو کامپیوتر و کلید دیگه رو تو موبایل ذخیره کرد. جالب اینجاست که کاربران میتونن تراکنش‌ها را بدون امضای هر دو دستگاه مجاز کنن. اگرچه ولت های Multisig 2 از 2 امنیت بیشتری دارن، اما به دلیل در معرض خطر بودن دستگاه‌ها، احتمال ازدست‌دادن دسترسی به دارایی های رمز ارزمون بیشتره.
• کیف پول 1-از-2: یکی دیگه از دسته‌بندی‌های مشهور کیف پول چند امضایی، کیف‌های 1-از-2 هستن که میتونن به تبادل رمز ارزها بین چندین کاربر کمک کنن. ما میتونیم با راه‌اندازی کیف پولی که به هر یک از کلیدهای خصوصی اجازۀ تولید امضا رو می‌ده، رمز ارز مربوطه رو تو یک کیف پول، با یک شخص مورد اعتماد به اشتراک بذاریم؛ بنابراین، برای کار با کیف پول Multisig به هر دو کلید نیازی نیست، چون هر یک از طرفین میتونن بدون دخالت طرف دیگه به وجوه دسترسی داشته باشن.
• کیف پول 2-از-3: انواع کیف پول Multisig مثل کیف پول 2 از 3 برای تأیید تراکنش‌ها به دو کلید از سه کلید خصوصی نیاز دارن. به‌طورکلی، کیف پول Multisig 2 از 3 گزینۀ بسیار خوبی برای صرافی‌هاست تا بتونن امنیت کیف‌ پول داغ یا همون hot wallet شون رو بیشتر کنن. امکانات موجود تو ولت های 2 از 3، باعث تقویت امنیت دارایی های موجود در صرافی‌ها میشن.صرافی یک کلید خصوصی رو به‌صورت آنلاین و کلید دیگه رو تو یه دستگاه فیزیکی(یا همون هات ولت) ایزوله نگهداری می‌کنه. سپس، کیف پول ذخیره‌سازی سومین کلید خصوصی را به یک شرکت امنیتی دیگه اختصاص می‌ده. با وجود دو تا نهاد مختلف که مسئولیت نگهداری کلیدهای خصوصی رو به عهده دارن، به‌راحتی میشه پاسخ‌هایی برای پرسش «آیا ولت‌های Multisig ایمن هستند؟» پیدا کرد. و البته حتی مهمتر اینکه، پشتیبان‌گیری آفلاین نیز در صورت غیرفعال شدن شریک امنیتی، میتونه امنیت بیشتر اون hot wallet رو تضمین ‌کنه.

کاربردهای Multisig wallet ها چی هستند؟

برخی از کاربردهای این نوع ولت ها رو میشه بصورت زیر بیان کرد:

• بهبود امنیت
• تصمیم‌گیری غیرمتمرکز
• احراز هویت دو(یا چند)مرحله‌ای
• تراکنش‌های Scrow

خب دیگه فعلاً تا همینجا بسه دیگه! داره طولانی میشه مطلب و ممکنه از حوصله تون خارج بشه ?

فقط این رو هم بگم که این نوع ولت ها، هم مزایایی دارن و هم معایبی که توی مطلب کاملتر در خصوص اونها هم صحبت کردیم.

اگر دوست داشتین میتونین از اینجا ادامه موارد در خصوص طرز کلی کار با این ولت ها، و همینطور معایب و مزایای اونها رو مطالعه کنید: توضیح کامل کیف پول چند امضایی یا Multisig wallet

مرسی که با من همراه بودین. خوشحال میشم اگر دوست داشتین، لایک و سابسکرایب کنین ?

و همینطور پیشنهاد میکنم سایر مطالبی که نوشتیم هم مطالعه کنین شاید براتون جذاب و بدرد بخور باشه ?