دیفای ۲ چیست؟

مقدمه

تقریباً دو سال است که از معرفی دیفای به‌ عنوان یک سیستم مالی غیرمتمرکز می‌گذرد. از آن زمان تا کنون، شاهد راه‌اندازی انواع پروژه‌های DeFi موفق مانند UniSwap، صرافی‌های غیرمتمرکز و چند روش نوین و جدید برای جلب نظر افراد به حوزه ارزهای دیجیتال بوده‌ایم. اما درست شبیه به بیت کوین، هنوز چالش‌های زیادی در خصوص پروژه‌های دیفای مطرح است. دیفای 2، ورژن جدید امور مالی غیرمتمرکز، راه‌حلی برای رفع برخی از مشکلات پیشین است.

دیفای 2 یکی از جدیدترین پروژه‌های ارز دیجیتال است که با هدف رفع مشکلات پروژه دیفای 1 ایجاد شده است. به‌ طور کلی هدف از DeFi 2.0، تأمین منابع مالی برای پروژه‌های مختلف است. هدف از این نمونه جدید امور مالی غیرمتمرکز، رفع چالش‌های مختلف مرتبط با مقیاس‌پذیری، امنیت، تمرکز، نقدینگی و دسترسی به اطلاعات است. در صورتی‌ که اهداف در نظر گرفته شده برای پروژه‌های دیفای 2 با موفقیت محقق شوند، خطرات کمتری کاربران فعال در حوزه بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال را تهدید می‌کند.

دیفای چه محدودیت‌هایی دارد؟

قبل از پرداختن به موارد استفاده از دیفای ۲، بهتر است در ابتدا، مشکلاتی که باید در این راستا حل گردند، بیان شوند. بسیاری از مسائل مطرح‌شده در اینجا مشابه موضوعاتی است که فناوری بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال به‌طور کلی با آن روبرو هستند که در ذیل به آن‌ها اشاره می‌شود:

مقیاس‌پذیری: پروتکل‌های دیفای در بلاک‌چین­‌ها با هزینه‌های ترافیک و کارمزد بالا، اغلب خدمات کند و گرانی را ارائه می‌دهند. انجام فعالیت‌های ساده نیز ممکن است بسیار به طول بیانجامد و مقرون‌به‌صرفه نباشد.

اوراکل‌ها و اطلاعات شخص ثالث: امور مالی غیرمتمرکز، بسته به جزئیات موردنیاز، به اوراکل‌های باکیفیت بالاتری (منابع داده‌های شخص ثالث) نیاز دارند.

تمرکز: افزایش مقدار تمرکززدایی باید یک هدف در دیفای باشد. با این حال، بسیاری از پروژه‌ها هنوز اصول اولیه ارائه‌شده در DAO را ندارند.

امنیت: اکثر کاربران خطرات موجود در دیفای را درک نکرده و با مدیریت با آن‌ها رفتار نمی‌کنند. آن‌ها میلیون‌ها دلار در قراردادهای هوشمندی که کاملا نمی‌دانند امن هستند یا خیر، رمز ارز استیک یا سپرده‌گذاری می‌کنند. با وجود آنکه اقدامات و راهکارهای امنیتی بسیاری در انعقاد آن قراردادها وجود دارد، اما ممکن است با به‌روزرسانی پروتکل‌ها، ارزش آن‌ها کاهش یابد.

نقدینگی: بازارها و استخرهای نقدینگی در بلاک‌چین‌ها و پلتفرم‌های مختلف پخش شده‌اند و نقدینگی را تقسیم می‌کنند. به‌منظور تأمین نقدینگی، وجوه استیک شده و ارزش کل آن‌ها در دیفای قفل می‌شود. در بیشتر موارد، توکن‌های موجود در استخرهای نقدینگی را نمی‌توان در جای دیگری استفاده کرد که باعث ناکارآمدی سرمایه می‌شود.

کاربرد پروژه‌های دیفای 2 چیست؟

در حال حاضر پروژه‌هایی وجود دارد که خدمات جدید DeFi را در بسیاری از شبکه‌ها، از جمله اتریوم، زنجیره هوشمند بایننس، سولانا و سایر بلاک‌چین‌های دارای قرارداد هوشمند ارائه می‌کنند. در ادامه به برخی از رایج‌ترین کاربردهای این پروژه، اشاره می‌کنیم:

آزاد کردن دارایی‌های استیک‌شده

اگر یک جفت توکن را در یک استخر نقدینگی استیک کنید، در ازای آن، توکن‌های LP می‌گیرید. شما می‌توانید از طریق دیفای 1، توکن‌های LP را در یک ییلد فارم به اشتراک بگذارید و از این طریق هم کسب سود کنید. اما با ارائه دیفای 2، از این توکن‌های ییلد فارم به‌ عنوان وثیقه استفاده می‌شود.

بیمه قرارداد هوشمند

بررسی دقیق قراردادهای هوشمند دشوار است مگر اینکه یک توسعه‌دهنده باتجربه باشید. این امر ریسک سرمایه‌گذاری در پروژه‌های DeFi را زیاد کرده است. در پروژه‌های دیفای 2، برای قراردادهای هوشمند، بیمه در نظر گرفته شده است. در این صورت اگر شما طی یک قرارداد هوشمند، دارایی خود را از دست بدهید، از طریق بیمه مجدداً سرمایه خود را پس خواهید گرفت.

بیمه ضرر دائمی

اگر در یک استخر نقدینگی سرمایه‌گذاری کنید و استخراج نقدینگی را شروع کنید، هر گونه تغییر در نسبت قیمت دو توکنی که قفل کرده‌اید، ممکن است منجر به زیان مالی شود. این مسئله در دیفای 2 به‌خوبی رفع شده است. با گذشت زمان، پروتکل دیفای 2 از کارمزدهای دریافتی برای ایجاد یک صندوق بیمه استفاده می‌کند تا سپرده شما را در برابر ضرر تضمین کند. اگر کارمزد کافی برای پرداخت زیان وجود نداشته باشد، پروتکل می‌تواند ارزهای دیجیتال دیفای 2 جدیدی را برای رفع این کمبود ایجاد کند. اگر تعداد ارزهای دیجیتال دیفای 2 زیاد باشد، می‌توان آنها را برای کاربردهای بعدی ذخیره کرد یا برای کاهش عرضه سوزاند.

بهبود شرایط وام‌ها

به‌ طور کلی، ریسک لیکوییدیشن و پرداخت بهره، از جمله معایب گرفتن وام است که با استفاده از دیفای 2 رفع شده‌اند. به‌ عنوان‌ مثال، تصور کنید که وامی به ارزش 100 دلار از یک وام‌دهنده ارز دیجیتال دریافت می‌کنید. وام‌دهنده 100 دلار ارز دیجیتال به شما می‌دهد اما به 50 دلار به‌ عنوان وثیقه نیاز دارد. هنگامی که شما این مقدار را به‌ عنوان وثیقه به وام‌دهنده پرداخت می‌کنید، وام‌دهنده از آن برای دریافت سود استفاده می‌کند. زمانی که وام‌دهنده 100 دلار به همراه سود از ارز دیجیتال شما دریافت کرد، مبلغ سپرده به شما بازگردانده می‌شود.در این شرایط جدید، ریسک لیکوییدیشن وجود ندارد و اگر ارزش توکنی که به‌ عنوان وثیقه پرداخت شده کم شود، مدت بازپرداخت وام افزایش می‌یابد.

سخن پایانی:

برخلاف نسل قبلی برنامه های دیفای که برای کاربران طراحی شده بود، برنامه های تازه وارد تمرکز ویژه ای بر تجارت بین بنگاه های اقتصادی (B2B) دارند. پروتکل های دیفای 2 از این واقعیت بهره می برد که نسل اول دیفای گام های اولیه را به خوبی برداشته و کاربران نسبتا خوبی را هم جذب کرده و حالا می توان موج بعدی این صنعت را راه اندازی کرد و هدف این نسل جدید پروتکل های دیفای محافظت از دوام طولانی مدت این بخش است.

مشکلات اساسی که از پایدار شدن این بخش جلوگیری کرده اند، اتکای بیش از حد به تامین کنندگان نقدینگی از اشخاص ثالث و دادن توکن های مشوق تامین نقدینگی و عدم ارتباط دیفای با امور مالی سنتی و اقتصاد جهانی است.اگر سوالی در حوزه دیفای 2.0 دارید در قسمت نظرات بپرسید.