هرآنچه باید در مورد ارز دیجیتال یا رمز ارز بدانید

ارز دیجیتال و استفاده از آن ها در چند سال گذشته به شدت افزایش یافته است. اگرچه هنوز افراد زیادی در مورد آن ها نشنیده‌ اند، اما چند نفر واقعا می‌ دانند که رمز ارز چیست؟ چند نفر می‌ دانند که از کجا آمده اند و چگونه کار می کنند؟ شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که رمز ارز یا ارز دیجیتال چیست و یا چه تفاوتی دارند. ارزدیجیتال یا رمزارز چیست؟ هرآنچه باید در مورد ارز دیجیتال بدانید موضوعی است که امروز اکسبیتو به شرح آن برای کاربران پرداخته است.

با اکسبیتو برای مطالعه این مقاله مفید همراه باشید. لازم به ذکر است برای شروع انجام معاملات ارز های دیجیتال و رمز ارزها می توانید از طریق احراز هویت و ثبت نام در سایت اکسبیتو،‌اقدام نمایید. همچنین نیاز است بدانید که اگر هرگونه سوالی درباره احراز هویت دارید، میتوانید از طریق لینک اقدام نمایید تا اطلاعات بیشتری برای احراز هویت و ثبت نام کسب کنید. در صورت بروز هر گونه مشکل می توانید با پشتیبانی اکسبیتو تماس حاصل کنید.

کریپتو کارنسی (cryptocurrency) یک ارزدیجیتال یا مجازی است که توسط یک فرآیند پیچیده رمزنگاری ایمن شده است. ارزهای دیجیتال امکان پرداخت‌ های آنلاین امن را فراهم می‌ کنند که توسط ورودی‌ های دفتر کل سیستم نشان داده می‌ شود. بسیاری از ارزهای دیجیتال شبکه‌ های غیر متمرکز مبتنی بر فناوری بلاکچین هستند. بلاکچین یک فناوری غیر متمرکز است که در بسیاری از رایانه‌ هایی که معاملات را مدیریت و ثبت می‌ کنند، گسترش می‌ یابد. بخشی از جذابیت این فناوری امنیت آن است.

اولین ارز دیجیتال مبتنی بر بلاکچین، بیت کوین (Bitcoin) است که همچنان محبوب ترین و با ارزش‌ ترین ارز دیجیتال محسوب می‌ شود. بیت کوین در اواخر سال 2008 توسط فردی با نام مستعار «ساتوشی ناکاموتو» راه‌ اندازی شد.

رمز ارز چیست؟

در ساده ترین تعریف، ارز دیجیتال یک دارایی دیجیتالی است که از فناوری بلاکچین استفاده می‌ کند و مدیریت سیستم آن نیز به طور مستقل انجام می شود. (بدون نیاز به یک نهاد مرکزی اعم از شخص، شرکت، بانک مرکزی یا دولت). بلاکچین دفتری است که تراکنش های ارزهای دیجیتال را ردیابی می‌ کند. این دفتر کل تراکنش‌ها، در بین رایانه هایی که کل یک شبکه را تشکیل می دهند، نگهداری می شود. تراکنش ها در پروتکل های ارزهای دیجیتال در بلوک‌ ها ترکیب می‌ شوند و سپس این بلوک‌ ها در یک رکورد تاریخی شامل هر اتفاقی که در آن بلاکچین رخ داده است، به هم مرتبط می‌ شوند.

ارزدیجیتال در مقابل ارز معمولی:

ارز معمولی توسط یک نهاد دولتی مانند بانک مرکزی منتشر می‌ شود که پشتوانه آن یک دارایی (ذخیره طلا و ...) فیزیکی است. کریپتو کارنسی با این ارز تفاوت دارد و اساساً به جای حضور فیزیکی - اسکناس‌ ها و سکه‌ ها در جیب شما - کاملاً دیجیتالی است، بدون اینکه قدرت دولتی برای حمایت از آن وجود داشته باشد. در عوض، برای تعیین ارزش خود به مکانیسم‌ های بازار آزاد متکی است: یعنی آنچه مردم مایل اند به ازای آن بپردازند.

چرا کریپتوکارنسی مهم است؟

از ابتدای ترین روزها در سال 2009، اکوسیستم پیرامون ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین به یک صنعت میلیارد دلاری تبدیل شده است، در حالی که ارزش بازار ارزهای دیجیتال بیش از 1 تریلیون دلار است. فناوری منجر به نوآوری های جدی چه در داخل و چه در خارج شده است که ارائه دهندگان خدمات مالی و سایر صنایع را وادار می‌ کند تا فرآیندهای خود را به روز کنند تا انتظارات مردم را برای تراکنش و ارتباط آنلاین بهتر پاسخ دهند. به عنوان مثال، سرعت و هزینه پایین تراکنش های ارز های دیجیتال برون مرزی باعث شده است که بسیاری از صنعت حواله و سایر شبکه های پرداخت مانند وسترن یونیون شروع به ارزیابی مجدد کنند.

به‌ عنوان یک سیستم باز، یکی از اهداف ارزهای دیجیتال گسترش دسترسی به ابزارهای خدمات مالی برای بسیاری از افرادی است که از ورود به سیستم بانک داری سنتی منع شده‌اند. با این حال، هنگام درگیر شدن با ارزهای دیجیتال و سیستم‌ های مالی که توسط دولت تنظیم نمی‌شوند، همیشه خطراتی وجود دارد، از جمله هکرها و گم شدن رمزهای عبور کیف پول، که در آن افراد به‌ طور کامل از حساب شان مسدود می‌شود و یا پول خود را از دست می‌ دهند. به یاد داشته باشید: این حساب‌ها بیمه FDIC نیستند.

از آنجایی که ارز دیجیتال خارج از کنترل دولت است، به افراد و سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا قوانین، محدودیت ها و مکانیسم های نظارتی را کنار بگذارند. به طور مثال در اوایل تاریخ بیت کوین، دولت ایالات متحده مجبور به اعمال فشار بر شبکه های ویزا و مستر کارت، برای قطع تراکنش های این سازمان شد زیرا از آن برای ارسال کمک های مالی به ویکی لیکس استفاده میشد.

ویژگی های ارز دیجیتال:

چندین ویژگی وجود دارد که ماهیت یک ارز دیجیتال را تشکیل می‌ دهند:

• رمزنگاری (Cryptography): این جایی است که اصطلاح «کریپتو» از اینجا می‌آید. یک ارز دیجیتال (یا به اختصار کریپتو) از رمزنگاری استفاده می‌ کند که تکنیک هایی برای ایمن سازی اطلاعات یا ارتباطات است. رمزارزها از آنچه رمزنگاری کلید عمومی نامیده می‌ شود، استفاده می‌ کنند. در سیستم‌ هایی که از رمزنگاری کلید عمومی استفاده می‌ کنند، یک کلید عمومی وجود دارد که می‌ تواند با دیگران به اشتراک گذاشته شود.

در ارز های دیجیتال، این کلیدی است که با مردم به اشتراک می‌ گذارید تا بتوانند برای شما ارز دیجیتال ارسال کنند. همچنین یک کلید خصوصی وجود دارد که شما آن را با دیگران به اشتراک نمی‌ گذارید. کلید خصوصی به عنوان امضای تراکنش هایی که با دیگران انجام می‌ دهید، در نظر گرفته می‌ شود.

• شفافیت (Transparency): ویژگی اصلی یک ارز دیجیتال شفافیت است. بسیاری از کد هایی که این پروتکل‌ ها بر روی آن‌ها ساخته شده‌ اند منبع باز هستند و به طور رایگان برای توزیع مجدد و اصلاح در دسترس عموم هستند. به‌علاوه، هر تراکنش در بلاکچین مهر زمانی می‌ خورد که منشأ عمومی (زمانی) مربوط به مالکیت یا نگهداری دارایی‌ ها را ایجاد می‌ کند.
• مشوق‌ها (Incentives): پروتکل‌ های رمز ارز با مؤلفه‌ های تئوری بازی، طراحی شده‌اند تا مطمئن شوند همه کاربران سیستم به‌ گونه‌ ای عمل می‌ کنند که سیستم را در حال اجرا نگه دارند. به‌ عنوان مثال، ماینر های بیت کوین، باید از قدرت رایانه‌ ای برای حل معادلات پیچیده استفاده کنند. برای پاداش کاری که ماینرها انجام می‌ دهند، سکه‌ های جدید به ماینر ها تعلق می‌ گیرد. به این ترتیب، ماینرها برای ادامه دادن این فرآیند، تشویق می‌ شوند.

مزایای ارز دیجیتال:

ارزهای دیجیتال این نوید را دارند که انتقال مستقیم وجوه بین دو طرف را آسان‌ تر می‌ کنند، بدون نیاز به شخص ثالث مانند یک بانک یا شرکت کارت اعتباری. این انتقال‌ ها در عوض با استفاده از کلیدهای عمومی و کلیدهای خصوصی و اشکال مختلف سیستم‌ های تشویقی، مانند اثبات کار (Pow) یا اثبات سهام (Pos) تضمین می‌ شوند. در سیستم‌ های ارزهای دیجیتال مدرن، «کیف پول» یا آدرس حساب کاربر دارای یک کلید عمومی است، در حالی که کلید خصوصی فقط برای مالک شناخته شده است و برای امضای تراکنش‌ ها استفاده می‌ شود. انتقال وجه با حداقل کارمزد پردازش تکمیل می‌ شود و به کاربران امکان می‌ دهد از کارمزد های سنگینی که بانک‌ ها و مؤسسات مالی برای حواله‌ های سیمی دریافت می‌ کنند اجتناب کنند.

معایب ارز دیجیتال:

ماهیت نیمه ناشناس تراکنش‌ های ارز های دیجیتال باعث می‌ شود آن‌ ها برای فعالیت‌ های غیرقانونی مانند پولشویی و فرار مالیاتی مناسب باشند. با این حال، طرفداران ارز های دیجیتال اغلب برای ناشناس بودن آن‌ ها ارزش زیادی قائل هستند. برخی از ارز های دیجیتال خصوصی‌ تر از بقیه هستند. به‌ عنوان مثال، بیت کوین انتخاب نسبتاً ضعیفی برای انجام تجارت غیرقانونی آنلاین است، زیرا تجزیه و تحلیل بلاکچین بیت کوین به مقامات کمک کرده است مجرمان را دستگیر و محاکمه کنند. با این حال، سکه‌ های بیشتری برای حفظ حریم خصوصی بیشتر وجود دارد، مانند Dash، Monero، یا ZCash.، که ردیابی آن‌ ها بسیار دشوارتر است.

سکه‌ ها، توکن ها و دارایی‌ های دیجیتال:

در فضای رمزنگاری، بسیاری از اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می‌شوند که البته این مکالمه را برای تازه‌ واردان گیج‌ کننده می‌ کند. اما به‌ طور کلی، سه اصطلاح وجود دارد:

- دارایی‌ های دیجیتال (digital assets): این اصطلاح مهمی برای همه دارایی‌ های منحصر به‌ فرد است که از انقلاب بلاکچین سرچشمه گرفته‌ اند و از رمزنگاری استفاده می‌ کنند. هم ارزهای دیجیتال و هم توکن های رمزنگاری شده در این دسته قرار می‌ گیرند.

- ارز دیجیتال (Cryptocurrency): به این دارایی‌های دیجیتال، رمزارز نیز گفته می‌ شود و بومی بلاکچین خود هستند. بنابراین به‌ عنوان مثال، بیت کوین (BTC) ارز دیجیتال بومی بلاکچین بیت کوین است و اتر (ETH) ارز دیجیتال بومی بلاکچین اتریوم است. این سکه‌ ها برای پرداخت هزینه تراکنش‌ ها و همچنین پاداش ماینر ها یا کاربرانی که تراکنش‌ ها را تأیید می‌ کنند استفاده می‌ شود.

- توکن های رمزنگاری شده (Crypto tokens): این‌ ها دارایی‌ های دیجیتالی هستند که بلاکچین خود را ندارند. اتریوم محبوب‌ ترین بلاکچینی است که روی آن توکن ها ساخته می‌ شوند، اما بلاکچین های دیگری نیز وجود دارند که می‌ توانند این کار را پشتیبانی کنند. به‌ عنوان مثال، NFT از شرکت Beeple که به قیمت 69 میلیون دلار فروخته شد، بر روی بلاکچین اتریوم ساخته شد.

نحوه خرید و استخراج ارزهای دیجیتال:

برای شروع کار با ارزهای دیجیتال، باید وارد سایت اکسبیتو شوید و احراز هویت خود را انجام دهید. تا بتوانید ارز دیجیتال انتخابی خود را با استفاده از پول ریالی، تتر و یا بیت کوین یا USDT خریداری کنید. راه‌ های دیگری برای دستیابی به بیشتر ارز های دیجیتال وجود دارد، که معمولا به آن ها استخراج از طریق ماینر ها می گویند. با این حال، با در نظر گرفتن قدرت محاسبات دیوانه‌ واری که برای پردازش داده‌ های لازم برای تأیید بلوک‌ های جدید در فرآیند استخراج مورد نیاز است، ماینینگ دیگر حوزه علاقه‌ مندان نیست، بلکه در حوزه کاری شرکت‌ ها قرار گرفته است.

قبل از سرمایه‌ گذاری در ارزهای دیجیتال به دنبال چه چیزی باشیم؟

راه‌ های زیادی برای تجزیه و تحلیل دارایی‌ ها و پروژه‌ های ارزه‌ ای دیجیتال وجود دارد، در اینجا مواردی وجود دارد که باید هنگام تحقیق در مورد ارزهای دیجیتال شده در نظر بگیرید:

- داده‌ ها (Data): از آنجایی که این صنعت بر اساس شفافیت ساخته شده است، این صنعت حجم عظیمی از داده‌ ها را تولید می‌ کند. ارزش بازار یا ارزش کل تمام سکه‌ ها یا توکن هایی که ضرب شده‌ اند، یک شاخص جدی در این فضا است. می‌ توانید داده‌ های ارز های دیجیتال را در سایت‌ اکسبیتو مقایسه کنید.

- موارد استفاده (Use cases): درک اینکه یک شبکه چند کاربر فعال دارد و آن کاربران در شبکه چه می‌ کنند مفید است. آیا پروژه یک مشکل واقعی را حل می‌ کند؟ میزان پذیرش یک پروتکل، هم از سوی کاربران و هم از سوی کسب ‌و کارها چقدر می‌ تواند باشد؟

- فعالیت توسعه‌ دهنده (Developer activity): به‌ طور کلی، پروتکل‌ هایی با اکوسیستم توسعه‌ دهنده بزرگ معمولا به‌ عنوان پروژه‌ های بهتری دیده می‌ شوند؛ زیرا این بدان معناست که افراد زیادی هستند که پایگاه کد را حفظ کرده و روی بهبود آن کار می‌ کنند. یعنی هرچه یک پروژه ارز دیجیتال بزرگ‌ تر باشد موفق‌ تر است.

- تیم (The team): بررسی تیم پشت پروژه ارز دیجیتال می‌ تواند مفید باشد، اما چالش‌ برانگیز است. از آنجایی که در اکوسیستم کریپتو اصول حریم خصوصی وجود دارد، بسیاری از کاربران و توسعه‌ دهندگان دوست دارند ناشناس بمانند و فقط از یک نام مستعار استفاده کنند. و این همیشه به این معنی نیست که پروژه‌ ها قابل‌ اعتماد نیستند.

نتیجه گیری:

ارزهای دیجیتال سیستم‌ هایی هستند که امکان پرداخت‌ های امن آنلاین را فراهم می‌کنند. 'Crypto' به الگوریتم‌ های رمز گذاری مختلف و تکنیک‌ های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ ها محافظت می‌ کنند، مانند رمز گذاری منحنی بیضوی، جفت‌های کلید خصوصی عمومی، و توابع هش. به یاد داشته باشید که ارز های دیجیتال و رمز ارز ها دسته جدیدی از سرمایه‌ گذاری هستند که تنها کمی بیش از یک دهه قدمت دارند. این دارایی‌ های دیجیتال با فناوری جدید و آزمایشی ساخته شده‌اند، و همچنین، مکانیسم‌ های نظارتی ضعیفی دارند. به این ترتیب، دارایی‌ های کریپتو به‌ عنوان یک حوزه ریسک‌ پذیرتر از دارایی‌ های سنتی‌ مانند سهام و اوراق قرضه، در نظر گرفته می‌ شوند.