آشنایی با بلاکچین / بخش 2

قسمت قبلی رو می تونید در این بخش مرور کنید:

آشنایی با بلاکچین / بخش 1

در مقاله قبلی با فناوری بلاکچین و اجزاء اون و همچنین تراکنش ها در بلاکچین آشنا شدیم.در ادامه با بخش های دیگر در بلاکچین شما رو آشنا خواهم کرد.

هدف بلاک چین این است که اجازه دهد اطلاعات دیجیتال ثبت و توزیع شود، اما ویرایش نشود. به این ترتیب، یک بلاک چین پایه و اساس دفاتر غیرقابل تغییر یا سوابق تراکنش هایی است که نمی توان آنها را تغییر داد، حذف کرد یا از بین برد.به همین دلیل بلاکچین بعنوان تکنولوژی دفتر کل توزیع شده نیز شناخته میشود.

دفتر کل توزیع شده (Distributed Ledger Technology)

دفتر کل توزیع شده یا DTL، یک سیستم ثبت سوابق است که نحوه عملکرد آنها و چالش هایی که با آن روبرو هستند را بررسی می کند.

دفتر کل ارز های دیجیتال، هویت شرکت‌کنندگان، موجودی ارزهای دیجیتال مربوطه و سابقه تمام تراکنش‌های واقعی انجام‌شده بین شرکت‌کنندگان شبکه را به‌طور ناشناس حفظ می‌کند

حالا شاید براتون سوال پیش بیاد که چطور این کار انجام میشود؟!

همانطور که در قبل از کاربرد های رمزگذاری شده و غیرمتمرکز است که تبادل ارزش را با انتقال  رمزارز بین شرکت کنندگان شبکه تسهیل می کند. دفتر کل عمومی به عنوان یک سیستم ثبت سوابق استفاده می شود که هویت شرکت کنندگان را به شکل ایمن و (شبه) ناشناس، موجودی ارزهای رمزنگاری شده مربوطه آنها و یک دفترچه رکورد از تمام تراکنش های واقعی انجام شده بین شرکت کنندگان شبکه حفظ می کند.

بیت کوین در مقایسه با بلاکچین

فناوری بلاک چین برای اولین بار در سال 1991 توسط استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتتا، دو محققی که می خواستند سیستمی را پیاده سازی کنند که در آن مُهرهای زمانی اسناد دستکاری نشود، مطرح شد. اما تقریباً دو دهه بعد، با راه اندازی بیت کوین در ژانویه 2009، بلاک چین اولین کاربرد واقعی خود را داشت

نکته کلیدی که در اینجا باید فهمید این است که بیت کوین صرفاً از بلاک چین به عنوان وسیله ای برای ثبت شفاف دفتر کل پرداخت ها استفاده می کند، اما بلاک چین، در تئوری، می تواند برای ثبت تغییرناپذیر هر تعداد نقطه داده استفاده شود. همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت، این می تواند به شکل معاملات، رای در انتخابات، موجودی کالا، شناسه های ایالتی، اسناد منازل و موارد دیگر باشد.

در حال حاضر، ده‌ها هزار پروژه به دنبال پیاده‌سازی بلاکچین‌ها به روش‌های مختلف برای کمک به جامعه به غیر از ثبت تراکنش‌ها هستند - به عنوان مثال، میتوان به سیستم رای دهی، راهی برای رای دادن ایمن در انتخابات دموکراتیک اشاره کرد.

ماهیت تغییر ناپذیری بلاک چین به این معنی است که رای گیری تقلبی بسیار دشوارتر می شود. به عنوان مثال، یک سیستم رأی گیری می تواند به گونه ای کار کند که برای هر شهروند یک کشور یک ارز دیجیتال یا توکن صادر شود. سپس به هر نامزد یک آدرس کیف پول مشخص داده می شود و رای دهندگان رمز یا رمز خود را به آدرس هر نامزدی که می خواهند به آن رای دهند ارسال می کنند. ماهیت شفاف و قابل ردیابی بلاک چین هم نیاز به شمارش آرای انسانی و هم توانایی بازیگران بد را برای دستکاری در برگه های رای فیزیکی از بین می برد.

آیا بلاک چین امن است؟

فناوری بلاک چین به چندین روش به امنیت و اعتماد غیرمتمرکز دست می یابد. برای شروع، بلوک های جدید همیشه به صورت خطی و زمانی ذخیره می شوند. به این معنی که آنها همیشه به "انتهای" بلاک چین اضافه می شوند. پس از اضافه شدن یک بلوک به انتهای زنجیره بلوک، بازگشت به عقب و تغییر محتویات بلاک بسیار دشوار است مگر اینکه اکثریت شبکه برای انجام این کار به اجماع رسیده باشند. به این دلیل که هر بلوک حاوی هش خاص خود به همراه هش بلوک قبل از خود و همچنین مهر زمانی است که قبلا ذکر شد. کدهای هش توسط یک تابع ریاضی ایجاد می شوند که اطلاعات دیجیتال را به رشته ای از اعداد و حروف تبدیل می کند. اگر آن اطلاعات به هر نحوی ویرایش شود، کد هش نیز تغییر می کند. اطلاعات بیشتر در مورد هش و تراکنش را می توانید اینجا مطالعه کنید

حمله 51 درصدی

بیایید بگوییم که یک هکر، که گره‌ای را در شبکه بلاک چین نیز راه‌اندازی می‌کند، می‌خواهد یک بلاک چین را تغییر دهد و ارزهای دیجیتال را از دیگران بدزدد. اگر بخواهند نسخه تکی خود را تغییر دهند، دیگر با کپی دیگران همخوانی ندارد. وقتی بقیه کپی‌های خود را به یکدیگر ارجاع می‌دهند، می‌بینند که این یک کپی برجسته می‌شود و نسخه زنجیره‌ای آن هکر به‌عنوان نامشروع کنار گذاشته می‌شود.

موفقیت در چنین هکی مستلزم آن است که هکر به طور همزمان 51 درصد یا بیشتر از نسخه های بلاک چین را کنترل و تغییر دهد تا کپی جدید آنها به نسخه اکثریت و در نتیجه زنجیره مورد توافق تبدیل شود. چنین حمله ای همچنین به مقدار زیادی پول و منابع نیاز دارد، زیرا آنها باید همه بلوک ها را دوباره انجام دهند زیرا اکنون دارای مهرهای زمانی و کدهای هش متفاوت هستند.

با توجه به اندازه بسیاری از شبکه های ارزهای دیجیتال و سرعت رشد آنها، هزینه انجام چنین شاهکاری احتمالا غیرقابل حل خواهد بود. این نه تنها بسیار گران خواهد بود، بلکه احتمالاً بی نتیجه خواهد بود. انجام چنین کاری بدون توجه نخواهد بود، زیرا اعضای شبکه شاهد چنین تغییرات شدیدی در بلاک چین خواهند بود. سپس اعضای شبکه به سختی به نسخه جدیدی از زنجیره می روند که تحت تأثیر قرار نگرفته است. این امر باعث می‌شود که ارزش نسخه مورد حمله توکن کاهش پیدا کند و در نهایت حمله بی‌معنی شود، زیرا بازیگر بد کنترل یک دارایی بی‌ارزش را در اختیار دارد. اگر بازیگر بد به فورک جدید بیت کوین حمله کند، همین اتفاق می افتد. به این شکل ساخته شده است که مشارکت در شبکه به مراتب انگیزه اقتصادی بیشتری نسبت به حمله به آن دارد.

تفاوت بین یک بلاک چین خصوصی و یک بلاک چین عمومی چیست؟

بلاک چین عمومی که به آن بلاک چین باز یا بدون مجوز نیز می گویند، جایی است که هر کسی می تواند آزادانه به شبکه بپیوندد و یک گره ایجاد کند. به دلیل ماهیت باز آنها، این بلاک چین ها باید با رمزنگاری و یک سیستم اجماع مانند اثبات کار (PoW) ایمن شوند.

از سوی دیگر، یک بلاک چین خصوصی ، نیاز به تایید هر گره قبل از پیوستن دارد. از آنجایی که گره‌ها قابل اعتماد در نظر گرفته می‌شوند، لایه‌های امنیتی نیازی به قوی بودن ندارند.

منابع :

• bitcoin.org
• coinbase.com
• cointelegraph.com