تاریخچه بیت کوین ؛ سیر تا پیاز داستان BTC

بیت کوین چیست؟

بیت کوین یک ارز الکترونیکی غیرمتمرکز همتابه‌همتا است. این بدان معناست که افراد می‌توانند بدون نیاز به هر شخص ثالث به عنوان واسطه، مستقیماً برای یکدیگر پول ارسال کنند. در سیستم مالی سنتی، تراکنش‌ها می‌توانند توسط اشخاص واسط مداخله شوند و هزینه‌های مبادله می‌تواند افزایش یابد.  بیت کوین به دنبال آن است تا مردم مجبور نباشند برای انجام تراکنش‌های مالی به دولت یا موسسات مالی متکی باشند. بیتکوین به کاربران این امکان را می‌دهد تا با استفاده از بلاک چین بیت کوین، که به روش اثبات کار برای ردیابی و تأیید تراکنش‌‎ها متکی است و از رمزنگاری برای حفظ یکپارچگی شبکه استفاده می‌کند، بین خود تراکنش مالی داشته باشند.

تاریخچه توسعه فناوری بیت کوین

تاریخچه بیت کوین از سال ۲۰۰۹ آغاز شد و اولین ارز دیجیتالی بود که به پذیرش گسترده در سراسر جهان دست یافت. با این حال مفهوم ارز دیجیتال امن از دهه ۱۹۸۰ وجود داشته است و تلاش‌های زیادی در گذشته صورت گرفته که الهام‌بخش ساتوشی ناکاموتو برای ایجاد بیت کوین بوده است. در واقع BTC تکرار یک ایده قدیمی با فناوری جدید است. تاریخچه بیت کوین از تاریخ تکامل فناوری بلاکچین جدا نیست و منشأ آن به ده‌ها قبل باز می‌گردد.

امروزه یک تصور غلط رایج وجود دارد مبنی بر این که بلاکچین و بیت کوین یکی هستند. اگرچه می‌توان به طور دقیق از بیت کوین به عنوان اولین محصول مهم در بلاکچین یاد کرد، اما آنها متفاوت هستند. باید اشاره کنیم که فناوری بلاکچین دقیقاً مفهوم جدیدی نیست و می‌توانیم آن را تا دهه ۱۹۷۰ دنبال کنیم. فناوری بلاکچین به اندازه‌ای منحصر به فرد است تا روش کار کل صنعت فین‌تک را تغییر دهد. قبل از ساتوشی ناکاموتو بسیاری به دنبال ایجاد ارز دیجیتالی بودند که که بتواند اقتصاد جایگزین را تقویت کند ولی به دلایل فنی، نظارتی و ایدئولوژیک شکست خوردند.

دجی کش (DigiCash ) اولین پول دیجیتال در تاریخچه بیت کوین

تقریباً چهل سال پیش در دهه ۸۰ میلادی، دانشمند رمزنگاری کامپیوتر دیوید چاوم (david chaum) در سال ۱۹۸۲ پروتکلی شبیه به بلاکچین را در پایان‌نامه خود در دانشگاه برکلی با عنوان «سیستم‌های کامپیوتری تاسیس، نگهداری و مورد اعتماد توسط گروه‌های مشکوک متقابل پیشنهاد کرد. چاوم که نگران حفظ حریم خصوصی در قلمرو دیجیتال بود، سال بعد مقاله‌ای با عنوان «امضاهای کور برای پرداخت‌های غیرقابل ردیابی» منتشر کرد که در آن یکی از اولین ارزهای دیجیتال تاریخ را معرفی کرده بود که به صورت جایگزینی برای تراکنش‌های الکترونیکی فروشگاه‌های خرده فروشی عمل می‌کرد. شکل جدیدی از رمزنگاری در پرداخت که به گفته او می‌تواند امکان ایجاد یک سیستم پرداخت خودکار را فراهم کند که در آن اشخاص ثالث امکان دسترسی به اطلاعات شخصی معامله‌گران و تراکنش‌ها را نداشتند. مفهوم امضای کور یا Blind Signature مشابه پاکت‌های کاغذ کاربنی خط دار عمل می‌کند. نوشتن یک امضا در خارج از چنین پاکت نامه، یک کپی از امضا بر روی یک تکه کاغذ در داخل پاکت باقی می‌گذارد. نهایتا در سال ۱۹۹۰ برای عملی کردن ایده که در تحقیقات خود بیان کرده بود، شرکتی به نام DigiCash در آمستردام تأسیس کرد که پول دیجیتالی به نام e cash فعالیت می‌کرد. در سال ۱۹۹۴ اولین تراکنش نقدی الکترونیکی این شرکت از طریق اینترنت انجام شد.

استفاده از پروتکل‌هایی مانند امضای کور دیجیتال و رمزنگاری کلید عمومی برای حفظ حریم خصوصی کاربر و ناشناس بودن تراکنش‌ها در زمان خود منحصربه‌ فرد بود. DigiCash  با این که قبل از شکل‌‎گیری تجارت الکترونیک در اینترنت راه‌اندازی شد، اما از آنجایی که هنوز سطح نفوذ اینترنت در جهان به حد مطلوب نرسیده بود، علیرغم همه فناوری‌های جدید، نتوانست پایگاه کاربری خود را افزایش دهد و شرکت سودآوری باشد. شرکت در سال ۱۹۹۸ اعلام ورشکستگی کرد و در سال ۲۰۰۲ با فروش دارایی‌های خود منحل شد.

با این حال دیوید چاوم ذهن سایفرپانک‌های دیگر را فعال کرد. سوپرمارکت هلندی آلبرت هیجن، شرکای بانکی را تحت فشار قرار داد تا راهی بیابند که به خریداران اجازه دهد مستقیماً از حساب‌های بانکی خود در فروشگاه پرداخت کنند. این رویداد به عنوان پایه اولیه فناوری رمزارزها عمل می‌کرد. سیستم‌های فروش و در نتیجه یکی از اولین نمونه‌های پول نقد الکترونیکی در تاریخچه بیت کوین است که ما با ارزهای دیجیتال امروزی مرتبط می‌کنیم.

هش کش ( Hash Cash)پیدایش الگوریتم POW در تاریخچه بیت کوین

در سال ۱۹۹۷ جیم چوات و ایگور چودوف Cypherpunks Distributed Remailer یا (CDR) را راه اندازی کردند که اولین گام به سمت یک سیستم ارتباطی خصوصی بود. در اصل به عنوان یک سیستم ایمیل ناشناس و غیرمتمرکز عمل می‌کرد.

پیشنهاد Hashcash در سال ۱۹۹۷ توسط رمزنگار بریتانیایی آدام بک ارائه شد. او بعدها در مقاله‌ای با عنوان Hashcash – A Denial of Service Counter-Measure که در سال ۲۰۰۲ منتشر شد، این ایده را بیشتر توضیح داد. این ارز دیجیتال در ابتدا به عنوان مکانیسمی برای جلوگیری از حملات DDoS و مهار سواستفاده سیستماتیک از منابع اینترنتی بدون اندازه گیری مانند ایمیل ایجاد شد. اساساً Hashcash به دنبال رفع مشکل توزیع گسترده ایمیل‌های هرزنامه بود.

هش کش از الگوریتمی که در تاریخچه بیت کوین و بسیاری از ارزهای دیجیتالی که امروزه دیده‌ایم یعنی اثبات کار استفاده کرد که هم به تولید و هم توزیع سکه‌های جدید کمک می‌کرد. راه‌حلی که بک ارائه کرد این بود که از فرستنده ایمیل خواسته شود قبل از ارسال، مقدار کمی از قدرت CPU خود را برای حل یک مسئله ریاضی استفاده کند. برای یک کاربر معمولی این  مقدار ناچیز خواهد بود که در بدترین حالت ممکن است ارسال ایمیل را چند ثانیه به تاخیر بیندازد. اما برای هرزنامه‌نویسی که سعی می‌کند هزاران ایمیل در دقیقه ارسال کند، ترکیب قدرت CPU مورد نیاز برای هر ایمیل مقدار قابل توجه می‌شود و در نتیجه این عمل را غیر ممکن می‌کند. در ضمن آنکه ارسال کننده هرزنامه باید هزینه‌های برق مصرفی مورد نیاز برای انجام این محاسبات را نیز بپردازد. هش کش در نهایت با افزایش تقاضای توان پردازشی مواجه شد که قادر به تامین آن نبود و در نتیجه پلتفرم به مرور تاثیر خود را از دست داد و در نهایت بسته شد.

بحران مالی ۲۰۰۷ و ظهور بیت کوین

حالا وقت تولد شگفتی بود! در سال ۲۰۰۷ حباب وام‌های رهنی ایالات متحده ترکید و منجر به یک بحران بانکی شد. در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۸، Lehman Brothers یکی از بزرگترین بانک‌های ایالات متحده اعلام ورشکستگی کرد. آشفتگی مالی و رکود بزرگ سال ۲۰۰۸ و باعث افزایش بی‌اعتمادی به بانک‌ها و نقش آنها در سیستم مالی شد. بی‌اعتمادی به سیستم مالی کاتالیزوری برای ظهور ابزار کاملاً جدیدی شد که بیتکوین نام داشت:

ابزاری برای رسیدگی به کنترل متمرکز پول و اعتماد مورد نیاز در رسیدگی به پول نقد شهروندان! یک فرد یا گروهی از توسعه‌دهندگان ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو به طور رسمی کار روی تاریخچه بیت کوین را در ۱۸ آگوست ۲۰۰۸، با ثبت Bitcoin.org آغاز کرد.  دو ماه بعد، در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۸ شرحی از این اولین ارز دیجیتال جهان را برای جامعه محدودی از رمزنگاران و توسعه دهندگان در کاغذ سفیدی با عنوان «بیت‌کوین: سیستم نقدی الکترونیکی همتا‌به‌همتا» ارسال کرد. وایت پیپر بیت کوین ایده هیجان انگیزی را به ویژه برای جامعه سرمایه‌گذار بیان می‌کرد. توسعه یک ارز با قابلیت کاربرد جهانی اما فارغ از سیاست‌های پولی بانک‌های مرکزی که به عنوان جایگزینی برای ارز فیات تعریف شده است. ایده Whitepaper اهداف مشابهی با مقالات ذکر شده قبلی داشت: امضای دیجیتال امن، عدم نیاز به استفاده از شخص ثالث، اثبات کار و هش در تراکنش‌ها. اگرچه ایده ایجاد پول الکترونیکی خصوصی با استفاده از ابزارهای امنیتی رمزنگاری قبلا در محیط کوچک توسعه‌دهندگان از دهه ۱۹۸۰ منتشر شده بود، اما ترکیبی از همه پیشرفت‌های موجود تا آن زمان برای تشکیل شبکه بیتکوین استفاده شد. بیت‌کوین از فناوری بلاکچین و مفهوم تاییدات بلاک برای محافظت در برابر هزینه‌های مضاعف استفاده می‌کند و امنیت تراکنش‌های بیشتری را نسبت به آنچه بیت گلد پیشنهاد کرده بود، فراهم می‌کند. با گذشت سال‌ها، در ایده اصلی که چام مطرح کرد، بهبودهای بیشتری حاصل شد. این تغییرات بعداً در وایت پیپر بیتکوین ساتوشی ناکاموتو گنجانده شد. از طرفی ساتوشی به Hashcash در وایت پیپر بیت‌کوین اشاره کرد و گفت: «برای پیاده‌سازی یک سرور امضا یا مهر زمانی توزیع‌شده به صورت همتا‌به‌همتا، باید از یک سیستم اثبات کار مشابه Hashcash استفاده کنیم.» ساتوشی ناکاموتو در یک پست انجمن Cypherpunks در سال ۲۰۱۰ اظهار داشت که بیتکوین «پیاده سازی پیشنهاد B-money وی دای در سال ۱۹۹۸ و پیشنهاد نیک سابو Bitgold است». وی دای و آدام بک از اولین کسانی بودند که ساتوشی ناکاموتو هنگام توسعه تاریخچه بیت کوین در سال ۲۰۰۸ با آنها تماس گرفت.تنها چند روز پس از آغاز سال ۲۰۰۹ در ۳ ژانویه اولین بلوک در تاریخچه بیت کوین که به نام Genesis Block شناخته می‌شود، استخراج شد و بلاکچین بیتکوین راه اندازی شد. بلوک جنسیس بیتکوین یا بلوک آفرینش حاوی پیامی نمادین از ساتوشی ناکاموتو است: ساتوشی جمله «صدر اعظم ۰۳/ژانویه/۲۰۰۹ تایمز در آستانه دومین کمک مالی برای بانک‌ها» را در اولین بلاک قرار داد تا به طور دائم به تلاش موسسات دولتی و رسانه‌ها برای نجات بانک‌ها در آن دوره و پیش شرط‌های اقتصادی که منجر به فناوری بیتکوین شده بود، اشاره کند. اولین معامله آزمایشی حدود یک هفته بعد انجام شد. در ۹ ژانویه، اولین نسخه از نرم افزار بیت‌کوین منتشر شد و در ۱۲ ژانویه، اولین تراکنش در تاریخچه بیت کوین انجام شد و ناکاموتو ۱۰ بیتکوین را برای برنامه‌نویس و توسعه‌دهنده مشهور کامپیوتر به نام هال فینی ارسال کرد.

تاریخ ورود بیت کوین به دارک وب

شخصی در ماه اکتبر نقطه آسیب‌پذیری را در پروتکل بیت‌کوین مشاهده کرد که امکان انجام تراکنش‌ بدون تأیید صحیح را می‌داد و با سوء استفاده از آن ۱۸۴ میلیارد بیت‌کوین برای خود ایجاد کرد. البته این تراکنش‌ها بلافاصله توسط خود سیستم پاک شدند و باگ سیستم توسط توسعه دهندگان برطرف شد. در ژوئن ۲۰۱۱، Mt. Gox که اولین و بزرگترین مرکز مبادله متمرکز در تاریخچه بیت کوین بود با یک نقض امنیتی جدی برخورد کرد که ده‌ها هزار حساب و بیتکوین آن را به خطر انداخت. که همین مسئله در آخر منجر به ورشکستگی و تعطیلی این صرافی در سال ۲۰۱۴ شد.

اگرچه ۷ صرافی اصلی ارزهای دیجیتال در سال ۲۰۱۹ هک شدند، اما اکنون صرافی‌ها در صورت هک، ضمانت‌های بیشتری برای ذخایر خود ارائه می‌کنند. مثلاً صندوق دارایی امن برای کاربران در Binance، که یک صندوق بیمه اضطراری است. در ضمن آنکه امروزه کیف پول‌ بیت کوین ایمن نیز به راحتی قابل دسترس هستند.

توسعه‌دهندگان و برنامه‌نویس‌ها در تاریخچه ارز  BTC سعی در بهبود کدنویسی بلاکچین بیتکوین داشتند تا آن را برای اهداف و استفاده‌های مختلف تطبیق دهند. از سال ۲۰۱۱، بیت‌کوین به‌ عنوان مدلی عمل می‌کند که سایر دارایی‌های رمزنگاری براساس آن مسیرهای خود را برای اهداف متفاوت ایجاد می‌کنند. ایده‌های مختلف در مورد طراحی و استفاده از بلاکچین باعث ظهور سایر ارزهای دیجیتال جدید شد و صنعت رمزنگاری بزرگ و بزرگ‌تر شد. با اینکه این امر منجر به افزایش آلت کوین‌ها شد ولی در عین حال این پایگاه وسیع‌تر از برنامه‌های کاربردی، کمک کرد تا ارزش بیتکوین بیشتر درک شود.

در سال ۲۰۱۱، لایت کوین معرفی شد که دارای سرعت تراکنش به طور قابل توجهی سریع‌تر از بیتکوین بود. پروتکل اثبات کار با نگرانی‌های بابت مصرف انرژی و مقیاس‌پذیری همراه شده بود. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۵، برآوردها حاکی از آن بود که یک تراکنش بیتکوین، برق مورد نیاز برای تامین انرژی ۱.۵۷ خانوار آمریکایی را در هر روز مصرف می‌کند. با گذشت زمان برخی از کاربران بیتکوین نیز از شبکه ناامید بودند. افزایش تعداد ماینرهای در تاریخچه بیت کوین به معنای کارمزدهای بالاتر و زمان بیشتر برای پردازش تراکنش‌ها بود که باعث شد برخی خواهان افزایش اندازه بلوک باشند. این امر منجر به ایجاد بیتکوین‌کش (BCH) از طریق یک فورک در شبکه در در ماه آگوست ۲۰۱۷ شد. یک هارد فورک در شبکه بلاکچین بیتکوین یک تغییر عمده در پروتکل شبکه ایجاد می‌کند، فقط گره‌هایی با شبکه ارتقا یافته می‌توانند تراکنش‌ها را تایید کنند. تغییرات ایجاد شده در پروتکل می‌تواند مانند بیتکوین کش در جهت پیاده کردن یک ایده عملی برای بهبود شبکه باشد یا می‌تواند برای اهداف ضروری مانند لغو تراکنش‌های انجام شده توسط یک هکر، مورد استفاده قرار گیرد.

ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) از اولین مشارکت کننده در پایگاه کد بیتکوین بود. او نگران محدودیت‌های برنامه نویسی بیتکوین شد. بوترین نتوانست جامعه بیتکوین را متقاعد کند که پایگاه کد این فناوری را اصلاح کنند، بنابراین اقدام به ساخت یک پلتفرم جداگانه به نام اتریوم کرد. نوآوری در بلاکچین که به عنوان «قراردادهای هوشمند» شناخته می‌شود، از اتریوم  مشتق شده است. امروزه اتریوم دومین ارز دیجیتال با ارزش در سراسر جهان است.

همزمان با ایجاد شبکه اتریوم در جولای ۲۰۱۷ ارتقاء نرم افزاری بیتکوین جهت پشتیبانی از شبکه لایه دوم لایتنینگ با هدف بهبود مقیاس پذیری، توسط بنیاد بیت کوین تصویب شد.

بیت کوین امروز و آینده آن

چهل سال پس از پایان نامه دیوید چاوم، ارزش بازار بیتکوین بیش از ۲۸ میلیارد دلار است و ظاهراً همچنان در حال افزایش است. علاوه بر این، میلیون‌ها نفر در سراسر جهان از ارزهای دیجیتال برای انجام تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. با این حال، بیت کوین تنها یکی از ارزهای دیجیتال است که از بلاکچین به عنوان چارچوب اساسی و فناوری زیربنایی خود استفاده می‌کند. در واقع، بیش از ۱۰۰۰۰ نوع مختلف ارز دیجیتال یا «آلت کوین» وجود دارد که بر روی بلاکچین اجرا می‌شوند.

بنابراین چه چیزی برای آینده بیت کوین در انتظار است؟ هیچ کس نمی‌تواند به طور قطع بگوید، اما با سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، ابزارهای مالی نوآورانه، مقرون‌ به‌ صرفه و شفاف، به واقعیت نزدیک می‌شوند و در دسترس قرار می‌گیرند. این با بازارهای سنتی رقابت خواهد کرد. برای مردم قرن بیست و یکم فروش خدمات بانکی قرن چهاردهم دشوار است. ما اطلاعات را سریع‌تر به دست می‌آوریم، سریع‌تر بین شهرها حرکت می کنیم و با افرادی از آن سوی کره زمین ارتباط برقرار می‌کنیم. سیستم پولی نیز با این امر سازگار است. بیتکوین ابزاری است که نه تنها امکان انتقال سریع و ارزان ارزش را به کاربر می‌دهد، بلکه آنچه را که بانک‌ها نداده‌اند، یعنی کنترل کامل بر دارایی‌های خود را نیز برای کاربر فراهم می‌کند.

بلاکچین قدرت تغییر بسیاری از بخش‌های جامعه ما را دارد. فناوری بلاکچین تقریباً در هر زمینه‌ای از زندگی روزمره ما قابل استفاده است. چه ارائه گزینه‌های مبادله مالی در دسترس و مقرون‌به‌صرفه، تضمین سرمایه‌ به گونه‌ای که هیچ کس جز شما نتواند به آنها دسترسی داشته باشد و یا حتی ارائه داده‌های دقیق برای قیمت بیمه شما و…