آیا نتفلیکس در حال از بین بردن سینماست؟

نتفلیکس از سال 2007 و تبدیل شدنش به اولین سرویس استریم جهان رویه ها و الگوهای اجتماعی برای رفع نیازهای سرگرمی را به کلی تغییر داده است. برای مثال دیگر نیازی نیست برای تماشای فیلم ها و سریال های محبوب در زمان مشخص منتظر دیدن آن ها باشید چرا که با نتفلیکس هر زمانی دسترسی به میلیون ها ساعت محتوا خواهید داشت.

یا نیازی نیست حتما برای دیدن فیلم های بلاک باستر به صف های طولانی گیشه را تحمل کنید، می توانید بلاک باسترهای اختصاصی نتفلیکس که تنها در این سرویس قابل دسترسی هستند را تنهایی، با دوستان و حتی با خانواده تماشا کنید و آخر هفته خوبی را سپری کنید. این همان رویه های فرهنگی است که فناوری و مدل های جدید کسب و کار می توانند آن ها را تغییر بدهند. این همان چیزی است که در یکی دو سال اخیر حسابی فعالان صنعت سینما را از آینده خود ترسانده است.

نتفلیکس می داند شما چه دوست دارید!

اما تغییر رویه های فرهنگی و عادات اجتماعی تنها کار نتفلیکس نیست. این شرکت از همان سال های اول فعالیتش در اواخر قرن بیستم همیشه با اطلاعات کاربران بسیاری مواجه بوده است. از سال 1998 نتفلیکس دی وی دی های فیلم های هالیوودی را با ثبت سفارش آنلاین به دست مصرف کننده می رساند و از همان سال ها توانسته با جمع آوری و پایش داده ها همواره از نیازها و رفتار مخاطبانش آگاه باشد.

اما این «کلان داده» یا همان «Big Data» فرصتی بی نظیر برای نتفلیکس به وجود آورده است. در گذشته برای پیدا کردن فیلم مورد علاقه مان یا باید به تبلیغات محیطی و تلویزیونی رجوع می کردیم یا از توصیه های مجله های تخصصی فیلم و دوستان آگاه برای انتخاب فیلم یا سریال مورد نظرمان استفاده می کردیم. اما الان سرویسی مثل نتفلیکس تنها پس از چند بار انتخاب، با استفاده از الگوریتم های ریاضی پیشنهادهایی آنقدر دقیق به کاربر می دهد که جای شگفتی دارد.

در چنین شرایطی کاربر دیگر نیازی به جستجو و شناسایی محتوای مورد علاقه برای پر کردن اوقات فراغت ندارد و همه زحمت جستجوی خود را به هوش مصنوعی و الگوریتم های ریاضی می سپارد. همین امر در دراز مدت باعث می شود تا رویه های فرهنگی و اجتماعی بار دیگر تغییر کنند و در این بین احتمالا صنعت سینمای هالیوود از این تغییرات ضربه سنگینی متحمل شود.

چرا هالیوود از نتفلیکس می ترسد؟!

همان طور که گفتیم نتفلیکس عادت عموم مردم را تغییر می دهد، عادتی که در بلند مدت شکل می گیرد و در ناخودآگاه مخاطب نهادینه می شود. هالیوود به دلیل اتکای بیش از حد خود به سالن های سینما از یک رسانه جمعی و متمرکز و قدرتمند برای بهره مندی از داده های کاربران به دور است. این دقیقا همان نقطه ضعفی است که لندگراف مدیر شبکه «FX» بارها به آن اشاره کرده است.

نتفلیکس با داشتن حدود ۱۶۷ میلیون کاربر در بیش از 200 کشور می تواند به شکل متمرکز رفتار مشترکین خود در هر گوشه جهان را تحلیل کند و با شرکای مستقرش در دره سیلیکون به فناوری های روز داده کاوی مجهز شود. با چنین امکاناتی نتفلیکس تهدیدی جدی برای صنعت سنتی سینما است، صنعتی که تنها با تبلیغات سنتی می خواهد همچنان به رشد خود ادامه دهد.

اگرچه هالیوود نمادی برای توسعه صنعت ویدئو در جهان است و بسیاری از فناوری ها با همکاری هالیوود و استفاده در استودیوهای فیلم سازی تهیه می شوند، اما هالیوود همواره از مدل های توزیع نوین محتوای سرگرمی به دور مانده است. و در این بین وجود رقبایی سرسخت مانند نتفلیکس که واهمه ای از تغییر ساختار در صنعت سرگرمی ندارند می توانند تهدیدی جدی برای صنعت سنتی سینما باشد.