بهترین قرص آهن برای خانمها

کمبود آهن و کم خونی فقر آهن (IDA) مشکلات عمده بهداشت عمومی در سراسر جهان، به ویژه در زنان جوان است. مکمل آهن خوراکی می تواند استراتژی موثر برای درمان و پیشگیری از IDA باشد، اما دستورالعمل ها متفاوت است. برخی از کارشناسان دوزهای 150-200 میلی گرم آهن عنصری را در روز توصیه می کنند که دوز آن در طول روز تقسیم می شود. با این حال، مطالعات اخیر نشان می دهد که این ممکن است یک رژیم مطلوب نباشد. کسری آهن جذب شده از دوزهای بالای آهن خوراکی کم است و آهن جذب نشده می تواند باعث تحریک روده و التهاب شود و این باعث کاهش انطباق می گردد. در مطالعات اخیر با استفاده از پروفایل‌های هپسیدین سرم و ایزوتوپ‌های آهن پایدار برای تعیین کمیت جذب آهن در زنان جوان، نشان داده‌ است که:

(الف) دوزهای آهن خوراکی ≥60 میلی‌گرم در زنان مبتلا به کمبود آهن، و دوزهای ≥100 میلی‌گرم در زنان مبتلا به IDA، باعث تحریک افزایش حاد هپسیدین که 24 ساعت پس از دوز ادامه می یابد، اما تا 48 ساعت کاهش می یابد.

(ب) بنابراین، برای به حداکثر رساندن جذب جزئی آهن، دوزهای خوراکی ≥60 میلی گرم باید در روزهای متناوب داده شود.

(ج) افزایش شبانه روزی هپسیدین پلاسما با دوز آهن صبحگاهی افزایش می یابد. بنابراین، دوز آهن نباید بعد از ظهر یا عصر بعد از دوز صبح داده شود. اگر میزان پاسخ Hb مهم است، تجزیه و تحلیل تلفیقی از داده‌های انجام شده نشان می‌دهد که اگر دو برابر دوز روزانه آهن در روزهای متناوب داده شود، جذب کل آهن نیز بیشتر است. به طور خلاصه، این مطالعات نشان می دهد که تغییر از برنامه روزانه به برنامه روزانه متناوب و از دوزهای منقسم به صبحگاهی، جذب آهن را افزایش می دهد و ممکن است عوارض جانبی را کاهش دهد. بنابراین، ارائه دوزهای صبحگاهی 60-120 میلی گرم آهن به عنوان نمک آهنی که همراه با اسید اسکوربیک در روزهای متناوب داده می شود، ممکن است یک رژیم دوز خوراکی بهینه برای زنان مبتلا به کمبود آهن و IDA خفیف باشد.

انواع آهن

برای کسانی که به مکمل آهن نیاز دارند، انتخاب محصول مناسب می تواند دشوار به نظر برسد زیرا انواع مختلفی از مکمل های آهن در دسترس هستند.

محبوب ترین انواع ملح آهن عبارتند از:

سولفات فریک
فروس گلوکونات
سولفات فروس
سیترات آهن

آهن فروس (دوبار مثبت) نسبت به آهن فریک (سه بار مثبت)، حلالیت و فراهمی زیستی بالاتری دارد به این معنی که جذب آن برای بدن آسان تر است. اشکال دیگری آهن مانند:

پلی پپتیدهای آهن هِم
آهن کربونیل
کلات اسید آمینه آهن
کمپلکس های پلی ساکارید-آهن

ویتامین سی برای جذب بیشتر آهن استفاده می گردد، از طرفی ویتامین B12, B6 و اسید فولیک در مسیر تولید هموگلوبین مورد نیاز می باشد. برای متابولیسم آهن، وجود زینک و مس ضروری است بنابراین بهتر است محصول آهن دارای ترکیبات مورد نیاز برای جذب و متابولیسم آن باشد.

نکاتی برای جذب بهتر آهن در بانوان

برای جذب بهتر، مصرف آهن حداقل 30 دقیقه قبل از غذا یا 2 ساعت قبل از مصرف سایر داروها توصیه می شود.
اگر بیمار نتواند عوارض گوارشی را تحمل کند، ممکن است آن را با مقدار کمی غذا مصرف کند.
از مصرف آن با شیر، کلسیم و آنتی اسیدها، غذاهای پرفیبر یا کافئین خودداری کنید.
برخی مطالعات مصرف آهن با آب پرتقال یا مکمل ویتامین C را برای کمک به بهبود جذب پیشنهاد کرده اند
فرم تزریقی: جایگزینی برای مکمل آهن خوراکی از طریق انفوزیون IV است. این ممکن است در بیمارانی که:
به دلیل عوارض جانبی نمی تواند آهن خوراکی را تحمل کند
زنان بارداری که در حال حاضر حالت تهوع و استفراغ قابل توجهی دارند
کسانی که بای پس معده انجام داده اند، که در آن کاهش ترشح معده باعث اختلال در جذب آهن می شود
کسانی که شرایط سوء جذب دارند که مانع از جذب کافی در بدن می شود (مانند بیماری ویپل، بیماری سلیاک، کم خونی پرنیشیوز)
افراد مبتلا به حالت های التهابی مزمن، مانند آرتریت روماتوئید، سطح هپسیدین بالایی دارند که جذب آهن خوراکی را کاهش می دهد.
آهن IM در دسترس است، اما ترجیح داده نمی شود، زیرا بیماران درد شدید در محل تزریق و جذب ناهماهنگ خواهند داشت. همچنین ممکن است پوست را لکه دار کند.

سوپرابیون،

مکمل سلامتی شماست.