دوز مناسب ویتامین دی در بارداری چقدر است؟


کمبود و نارسایی ویتامین D در سراسر جهان شایع است. مطالعات اپیدمیولوژیک بزرگ شیوع بالای ویتامین D را در زنان، از جمله مادران در دوران بارداری و شیردهی نشان می‌دهد.

نیاز به ویتامین دی احتمالاً در بارداری بیشتر است، همانطور که سطوح فیزیولوژیکی بالاتر 1.25-dehydroxy ویتامین D در سه ماهه دوم و سوم مشاهده می شود. در حالی که سطوح مذکور ارتباط مستقیمی با غلظت 25 هیدروکسی ویتامین D ندارد، افزایش فیزیولوژیکی در متابولیت فعال، افزایش جذب کلسیم روده ای و افزایش نیاز جنین به کلسیم (250 میلی گرم در روز در سه ماهه سوم بارداری) همه به اهمیت بیولوژی ویتامین D در بارداری اشاره می کنند.

ویتامین دی یک ریزمغذی ضروری است که عملکرد اصلی و مهم آن حفظ و ثبات کلسیم و سلامت سیستم اسکلتی بدن است یک ویتامین استروئیدی از گروه پروهورمونهای محلول در چربی است. این ویتامین برای سلامتی انسان به ویژه سلامت استخوان‌ها از طریق تنظیم متابولیسم استخوان، تعادل کلسیم و فسفات، انقباض عضلات، هدایت عصبی و عملکرد کلی سلول ضروری است.

تظاهرات اسکلتی عضلانی کمبود ویتامین D به خوبی شناخته شده است: راشیتیسم و استئومالاسی تقریباً یک قرن است که با این وضعیت مرتبط هستند. تعداد بی‌شماری ارتباط متابولیکی و غیراسکلتی کمبود ویتامین D در حال حاضر نیز آشکار شده است. محققان ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D و سندرم متابولیک را گزارش می دهند. با این حال دیگران پتانسیل تعدیل کننده ایمنی، آنابولیک، ضد عفونی و ضد تومور ویتامین D را توصیف می کنند.

رابطه بین میزان کم ویتامین D و پیامدهای نامطلوب مادر مانند فشار خون بالا ناشی از بارداری، دیابت بارداری، از دست دادن مکرر بارداری، زایمان زودرس، سزارین اولیه و افسردگی پس از زایمان در سالهای اخیر ثبت شده است.

کمبود علامتی یا مستند ویتامین D در زنان باردار باید به همان روشی که در افراد غیرباردار درمان می شود، دوز روزانه 4000 واحد در روز برای درمان در بارداری توصیه می شود. استفاده از دوزهای پایین‌تر ویتامین D، همانطور که در اکثر آماده‌سازی‌های کلسیم قبل از تولد (IU 800 -100) وجود دارد، در بیماران علامت‌دار یا در بیماران با سطوح پایین ثابت قابل چشم پوشی نیست.

در زنان سالم و بدون علامت قبل از زایمان، می توان روزانه 1000-2000 واحد بین المللی را در سه ماهه دوم و سوم بدون ترس از سمیت ویتامین D یا تراتوژنیک مصرف کرد. با این حال، هیچ اطلاعات ایمنی برای سه ماهه اول با این دوز نیز در دسترس نیست.

ویتامین D در برخی غذاها وجود دارد، از جمله:

  • ماهی های چرب (مانند سالمون، ماهی خال مخالی، شاه ماهی و ساردین)
  • تخم مرغ
  • گوشت قرمز
  • ویتامین D به برخی از غلات صبحانه و جایگزین های شیر غیر لبنی اضافه می شود.

از آنجایی که ویتامین D تنها در تعداد کمی از غذاها، چه به صورت طبیعی و چه افزوده شده، یافت می شود، دریافت کافی از غذاها به تنهایی دشوار است.

سوپرابیون،

مکمل سلامتی شماست