مصرف قرص آهن و مولتی ویتامین در بارداری

مصرف همزمان مولتی ویتامین و قرص اهن در بارداری
مصرف همزمان مولتی ویتامین و قرص اهن در بارداری


مصرف همزمان آهن و مولتی ویتامین ها در دوران بارداری

ویتامین‌های دوران بارداری به طور کلی حاوی انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند و ممکن است شبیه مولتی ویتامین‌هایی باشند که در خارج از بارداری استفاده می‌شوند. تجویز مولتی ویتامین در بارداری بر اساس نیازهای خاص زن باردار می‌باشد در نتیجه می‌بایست طبق نظر متخصص زنان یا ماما باشد.

دریافت کافی مواد مغذی تاثیرات لازم بر سلامت مادر و رشد جنین دارد و جهت محافظت در برابر عوارض کوتاه مدت و بلند مدت نیز مهم است. تغذیه قبل از بارداری و در دوران بارداری بسیار مهم است.

نیاز به آهن در دوران بارداری

آهن جزء ساختار هِم است و برای مونتاژ هموپروتئین و تعداد زیادی آنزیم مختلف مورد نیاز است. پر بودن ذخایر کلسیم همراه با آهن برای رشد استخوان و گلبول های قرمز مهم است. کم خونی علاوه بر اینکه یک حالت پاتولوژیک حیاتی است که بر روش بارداری و همچنین کیفیت زندگی نوزاد تأثیر می گذارد، اهمیت آن را حتی بیشتر می کند زیرا قابل پیشگیری است. بنابراین، عموم مردم باید در مورد توضیحات مربوط به درمان نادرست ویتامین و داروی آهن در دوران بارداری و تغذیه بیاموزند. کمبود آهن منجر به زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و مرگ و میر در سه ماهه اول بارداری می شود. افزایش حجم پلاسما در دوران بارداری، افزایش نیاز جنین به آهن، مقدار مصرف ویتامین C توسط مادر به صورت خوراکی یا همراه با غذا، مصرف آنتی اسید، مصرف بیش از حد غلات در رژیم غذایی که بر جذب آهن اثر می‌گذارد، برخی انگل ها‌، مصرف چای و قهوه بر جذب آهن تأثیر می گذارد و باعث کم خونی فقر آهن می شود.. با این حال، نیاز به آهن در دوران بارداری به ویژه در سه ماهه سوم افزایش می یابد. در حالی که تعداد آهن مصرفی روزانه در دختران بالغ هشت میلی گرم است، یک زن باردار باید روزانه بیست و هفت میلی گرم آهن مصرف کند. بیشترین مقدار آهنی که یک زن باردار باید روزانه مصرف کند 45 میلی گرم است.مولتی پریناتال ها معمولا حاوی آهن هم هستند. بنابراین مصرف مکمل‌های پریناتال می ‌تواند از بروز کم خونی فقر آهن در بارداری پیشگیری کند.

نیاز به مولتی ویتامین در دوران بارداری

تغذیه قبل و بعد از بارداری و همچنین در دوران بارداری مهم است. ویتامین A نقش اساسی در متابولیسم رتینوئید و عملکردهای بینایی، تمایز سلولی مربوط به رشد جنینی، بلوغ ریه و رشد سیستم ایمنی جنین دارد. ویتامین D متابولیسم کلسیم و فسفر را همراه با هورمون پاراتیروئید و کلسی تونین تنظیم می کند. با ایفای نقش در حفظ تعادل استخوانی، بازجذب کلسیم را افزایش داده و دفع کلسیم را کاهش می دهد. همچنین بر سیستم عصبی، قلب و مکانیسم انعقاد خون تأثیر دارد. ویتامین E مهم است و اصلی ترین یافته کمبود ویتامین E، کم خونی همولیتیک است. اما علاوه بر این، اختلالات عضلانی و سیستم عصبی و خستگی عضلانی نیز با کمبود آن قابل مشاهده است. مهمترین عملکرد ویتامین K خاصیت ضد انعقادی آن می باشد. اگر ویتامین K در بدو تولد به نوزاد داده نشود، ممکن است اختلالاتی در مکانیسم انعقاد ایجاد شود. ویتامین K نیز تأثیر مهمی بر سلامت استخوان دارد. ویتامین B6 به عنوان یک درمان جایگزین برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ در دوران بارداری استفاده می شود. در عین حال، ویتامین B6 به دلیل حفظ بستر عروق جفت مورد توجه است. اسید فولیک در ارتباط با ویتامین B12 برای تشکیل هموگلوبین در گلبول های قرمز عمل می کند. کمبود آن منجر به نقص لوله عصبی در نوزاد می شود. کمبود ویتامین B12 منجر به کم خونی مگالوبلاستیک، ناهنجاری های مادرزادی و مشکلات در سیستم عصبی جنین می شود. افزایش دریافت کلسیم در دوران بارداری برای سلامت مادر و نوزاد مهم است. در این دوره استفاده از مکمل های کلسیم باعث کاهش پره اکلامپسی می شود. کلسیم برای سلامت دندان ضروری است. زنان باردار و شیرده در گروه خطر کمبود ید قرار دارند. مهمترین علت عقب ماندگی ذهنی قابل اصلاح نوزاد کمبود ید است.

مصرف همزمان آهن و مولتی ویتامین ها در دوران بارداری

اگر نیاز به مصرف مکمل آهن علاوه بر ویتامین ها در دوران بارداری باشد، بهتر است آنها را با هم مصرف نکنید و دوزها را برای جذب بهتر جدا کنید. مصرف همزمان محصولات ویتامینی مشابه می تواند منجر به مصرف بیش از حد ویتامین یا عوارض جانبی جدی شود.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) مکمل های خوراکی آهن و اسید فولیک را به عنوان بخشی از مراقبت های دوران بارداری برای کاهش کمبود ریزمغذی ها به شدت توصیه می کند. مکمل های آهن و اسید فولیک باید در طول دوران بارداری مصرف شوند و مصرف مکمل ها بدون توجه به سن حاملگی باید در اسرع وقت آغاز شود.

  • آهن را نباید با غذا مصرف کرد زیرا برخی از ترکیبات موجود در غذاها می توانند از جذب آهن جلوگیری کنند.
  • تعدادی از عوامل دیگر می توانند جذب آهن را مهار کنند، از جمله آنتی اسیدها، مکمل های کلسیم، و آنتی بیوتیک های خاص آهن باید دو ساعت قبل یا چهار ساعت بعد از مصرف آنتی اسیدها مصرف شود.
  • اگر همراه با غلات، فیبر رژیمی، چای، قهوه، تخم مرغ یا شیر مصرف شود، آهن به خوبی جذب نمی شود برای افزایش جذب آهن، بهتر است آهن را با نصف لیوان آب پرتقال مصرف کنید.

سوپرابیون،

مکمل سلامتی شماست.