ساخت APIهای وب مقیاس پذیر و ایمن با محدودیت نرخ در dotNET Core Web API با استفاده از AspNetCoreRateLimit

مقدمه: محدود کردن نرخ یک جزء حیاتی در توسعه APIهای وب مقیاس پذیر و ایمن است. نقش مهمی در جلوگیری از سوء استفاده، حفاظت از منابع سرور و تضمین استفاده منصفانه برای همه مصرف کنندگان ایفا می کند. در این پست، اجرای محدودیت نرخ در یک برنامه NET Core Web API را بررسی خواهیم کرد و مثال‌ عملی برای نشان دادن اجرای آن ارائه می‌کنیم.

محدود کردن نرخ چیست؟

محدود کردن نرخ تکنیکی است که محدودیت‌هایی را بر روی تعداد درخواست‌های API تعیین می‌کند که مشتری می‌تواند در یک بازه زمانی خاص انجام دهد. محدودیت‌هایی را در مورد اینکه مشتریان چقدر می‌توانند به نقاط پایانی یا منابع خاصی دسترسی داشته باشند، ایجاد می‌کند. با اعمال این محدودیت ها، توسعه دهندگان می توانند از سوء استفاده جلوگیری کنند، بار سرور را به طور یکنواخت توزیع کنند و تجربه کاربری با کیفیت بالا را حفظ کنند.

پیاده‌سازی Rate Limiting در NET Core Web API:

برای پیاده‌سازی محدود کردن نرخ در برنامه NET Core Web API، می‌توانیم از قدرت کتابخانه AspNetCoreRateLimit استفاده کنیم که راه‌حلی قوی و انعطاف‌پذیر ارائه می‌دهد. بیایید به روند گام به گام شیرجه بزنیم:

مرحله 1:

بسته AspNetCoreRateLimit NuGet را نصب کنید: با نصب بسته AspNetCoreRateLimit از NuGet شروع کنید. می توانید از NuGet Package Manager در Visual Studio استفاده کنید یا دستور زیر را در Package Manager Console اجرا کنید: Install-Package AspNetCoreRateLimit.

مرحله 2: پیکربندی Rate Limiting Middleware:

یک policy در AspNetCoreRateLimit به عنوان پیکربندی و resolver کلاینت اجرا می‌شود:

در فایل Program.cs، خدمات Rate Limiting را با افزودن کد لازم ثبت کنید. این مرحله پایه و اساس را برای فعال کردن Rate Limiting در برنامه شما تنظیم می کند.

مرحله 3: تعریف Rate Limit Policies:

سیاست های Rate Limiting را با افزودن پیکربندی مورد نیاز تعریف کنید. با ایجاد یک قانون کلی، می‌توانید یک خط‌مشی Rate Limiting پیش‌فرض ایجاد کنید که برای تمام نقاط پایانی API شما اعمال می‌شود. این به جلوگیری از درخواست های بیش از حد از هر مشتری یا آدرس IP کمک می کند و استفاده منصفانه و تخصیص بهینه منابع را تضمین می کند. علاوه بر این، می‌توانید policy های اضافی را تعریف کرده و آن‌ها را سفارشی کنید تا با نیازهای خاص برنامه‌تان هماهنگ شوند.

مرحله 4: Enable Rate Limiting Middleware:

در فایل Program.cs، میان افزار محدود کننده نرخ را با افزودن کد زیر فعال کنید:

این مرحله مهم، عملکرد محدود کننده نرخ را در API شما فعال می کند.

مرحله 5: محدودیت نرخ آزمایش:

اکنون، می‌توانید پیاده‌سازی محدودکننده نرخ را با درخواست‌های API آزمایش کنید. اگر مشتری از محدودیت های تعریف شده فراتر رود، پاسخی با کد وضعیت 429 دریافت می کند که نشان می دهد "از سهمیه تماس های API فراتر رفته است! حداکثر مجاز: 10 در هر 1 ساعت."

مزایا محدودیت نرخ:

محدودیت نرخ مزایای متعددی از نظر محافظت از API شما و اطمینان از عملکرد روان آن ارائه می دهد. بیایید برخی از مزایای کلیدی را بررسی کنیم:

محافظت در برابر رفتار توهین آمیز: محدود کردن نرخ به محافظت از API شما در برابر رفتارهای توهین آمیز، مانند درخواست های بیش از حد یا حملات انکار سرویس کمک می کند.

بهینه سازی منابع: با محدود کردن تعداد درخواست ها به ازای هر مشتری یا آدرس IP، محدودیت نرخ از فرسودگی منابع جلوگیری می کند و از عملکرد سرور محافظت می کند.

امنیت پیشرفته: با محدود کردن تعداد تلاش‌ها یا درخواست‌های ورود به نقاط پایانی حساس، محدودیت نرخ به کاهش خطر دسترسی غیرمجاز یا نقض داده‌ها کمک می‌کند.

فرصت‌های کسب درآمد: محدود کردن نرخ به ارائه‌دهندگان API اجازه می‌دهد تا سطوح مختلف یا طرح‌های قیمت‌گذاری را بر اساس استفاده پیاده‌سازی کنند. با تنظیم محدودیت‌های نرخ متفاوت برای سطوح مختلف اشتراک یا سطوح قیمت، می‌توانید خدمات متفاوتی را ارائه دهید و به طور موثر API خود را کسب درآمد کنید.

معایب محدودیت نرخ:

در حالی که محدودیت نرخ مزایای قابل توجهی را ارائه می دهد، مهم است که معایب احتمالی را نیز در نظر بگیرید. در اینجا چند مورد از معایب را باید در نظر داشت:

پیچیدگی پیکربندی: پیاده سازی محدودیت نرخ نیاز به پیکربندی و مدیریت دقیق دارد. تعیین محدودیت‌های نرخ بهینه، تمایز بین انواع مشتری و رسیدگی به موارد لبه می‌تواند پیچیدگی ایجاد کند.