فهرست شیندلر؛ بد یا افتضاح؟

هدف از فیلم دیدن چیست؟ تجربه ی قسمتی از زندگی؟ سرگرمی؟ نمیدانم. اما میدانم فهرست شیندلر حداقل مورد اول را به ما نمی دهد.
همیشه و همیشه اعتقاد داشته ام و دارم‌ که موضوع فیلم فضیلتی برای فیلم محسوب نمی شود. موضوع مهم تر تنها انتظار ما از فیلم را افزایش داده و احتمال بد بودن فیلم را بالا میبرد. اما اکثر مخاطب ها اینطور فکر نمی کنند. گاهی تفکر اینگونه است که "آفرین به این دغدغه مندی" فهرست شیندلر هم از این قاعده مستثنا نیست. به نظر من دلایل شهرت فیلم کارگردانی اسپیلبرگ، بازی لیام نیسون، استفاده از داستانی واقعی و مهم تر از همه پرداختن به موضوع هولوکاست است.
(من فاشیست یا منکر هولوکاست نیستم!!!!!)

فیلم با نشان دادن صحنه های دردناک و بعضا مشمئز کننده بیننده را شوکه می کند اما هیچ تجربه عمیق، حقیقی و انسانی ای به مخاطب نمی دهد. هر زمان که ما باید با شخصیت تحت تاثیر قرار گرفته، تغییر کرده و پیش رویم، زاویه دید فیلم تغییر کرده و موقعیت از دست می رود.
و زاویه دید... تا اواسط از فیلم من اصلا نمی دانستم زاویه دید قرار است چطور باشد! این موضوع (بجز در چند سکانس) آنقدرر‌ افتضاح است که ترجیح می دهم اصلا به آن نپردازم (هرچند که مشکل اصلی فیلم هم همین است).

⚠️هشدار اسپویلر⚠️
و شخصیت ها... راستش من اصلا نفهمیدم چه شد که شخصیت شیندلر متحول شد. او در ابتدا فردی بیخیال و تاحدودی بدون عواطف انسانی بود. و بعد بدون نشانی از تاثر و تامل و تغییر ناگهان شروع می کند به خطر کردن و تلاش برای نجات جان یهودی ها. اما اصلا چه شد؟!؟! کی و چرا او تغییر کرد؟؟

و آمون‌ گوث... او حتی به شخصیت نزدیک هم نیست. کاملا تیپ است. و چرا؟ چرا آدم ها را رندوم و بی دلیل می کشد؟ فیلم هیچ ویژگی انحصاری، رفتار خاص یا مسئله ای از گذشته او به ما نمی دهد. احتمالا چون او یک فرمانده نازی است. نه هیچ دلیل دیگری...