شده ام مثل شبی ، که صبحی در انتظارش نیست مثل گل خمیده ای که شبنمی کنارش نیست🥀
نامه ای برای منی که رفت ... 💔
مرا ببخش
همیشه در هوای آدم های دیگر
زندانی ات کردم
مرا ببخش
که انطور که بودی تو را نپذیرفتم.
و بوسه بر دستانت نزدم،
قدرت را ندانستم .
مرا ببخش
که شب ها برای دیدن ستاره های آسمان
به تو زمانی ندادم
و صبح برای شانه کشیدن موهایت ،
عجله کردم .
مرا ببخش
که
هیچ وقت برای شنیدن حرف هایت
برای براورده کردن خواسته هایت
برای قهوه خوردنت
وقت نداشتم ...
مرا ببخش
آدم های اشتباه را از زندگی ات حذف نکردم .
و گذاشتم در میان سراب حرف ها و قضاوت ها غرق شوی
و ببخش مرا
که گرچه تلاش کردم ولی
نتوانستم از میان این سراب نجاتت دهم .
و تو رفتی ، بزرگ شدی و دیگر هیچ وقت برنگشتی
می دانم که دلخوری
ولی امیدوارم یک روز
مرا ببخشی ،
و در خط خاطرات تیره ات ،
به من لبخندی بزنی
و خداحافظ عزیزم ...♡
خداحافظ منی
که به دست خودم
و دیگران
نابود شدی...
خداحافظ
دیروزی که
فدای فرداها کردمت .
خداحافظ
لبخندی که
در قفس آینده حبس کردمت.
خداحافظ
منی که تا دیروز
نمی دانستی خیلی چیز ها را
و نمی دانستی
که این ندانستن چه نعمت بزرگیست.
خداحافظ
بهانه هایی که
کوچکی تان ، مانع بزرگی خنده هایم نمیشد .
و خداحافظ
منی که دیگر نمی دانم کیستی
بعد از این همه اتفاق
بعد از این همه حقیقت
بعد از این همه درد
دیگر نمی شناسمت
و از تو می ترسم
و نمی دانم که شدی
ولی
این بار آماده ام
تا تو بپذیرم
همانطور که هستی
هر طور که باشی
حتی اگر حالا تبدیل به یک هیولا شده باشی
و زندگی خواهم کرد
آرزوهایت را ...💜
مطلبی دیگر از این انتشارات
بهار در من میخندد.
مطلبی دیگر از این انتشارات
هرگز ارزشش را داشته است؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
گریبان عدم