چرا استارتاپ های قدیمی در جا می زنند؟ (بخش اول - بیان - بلاگ)

در بخش اول این مقاله به بررسی این موضوع پرداختیم که چرا برخی استارتاپ های پیش قدم در حوزه ی وب ایران، نتوانستند خودشان را به قطار فناوری برسانند و هنوز در جا می زنند و به عنوان نمونه، بلاگفا را مثال زدیم. در این بخش به بررسی سرویس وبلاگ نویسی Blog.ir که زیر مجموعه ی شرکت بیان است می پردازیم.

شرکت بیان فعالیت خود را از سال ۱۳۸۵ شروع کرد و به این ترتیب متوجه می شویم که ۵ سال اول دهه ی ۸۰، دوران شکل گیری نسل فناورانه ی مغز های خلاق بوده است. اما فعالیت رسمی سرویس عمومی وبلاگ نویسی شرکت بیان که آن را با نام بسیار مناسب بلاگ (Blog) می شناسیم، از سال ۹۳ آغاز شد و پیش از آن ثبت نام تنها از طریق دریافت دعوتنامه امکان پذیر بود.

شروع فعالیت سرویس بلاگ با فاصله ی ۱۰ ساله از فعالیت بلاگفا، می توانست هم یک ریسک باشد هم یک برگ برنده؛ از سویی بلاگ برنده بود چون امکانات نوآورانه ای مانند درایو شخصی برای ذخیره سازی اطلاعات کاربران، طراحی قالب به کمک المان های به روز تر، پنل مدیریت بسیار حرفه ای و… را ارائه می داد در حالی بلاگفا کوچک ترین تغییراتی را در سیاست های خود به وجود نیاورده بود.

از سوی دیگر حرکت پر شتاب شرکت بیان برای ارائه ی خدمات بسیار نوآورانه به کاربران و شرکت های دولتی و خصوصی باعث شد که به شدت بر سر زبان ها بیافتد. تیمی که علی قدیری در بیان گرد هم آورده بود به قدری حرفه ای فعالیت می کردند که به دیدار دکتر سورنا ستاری از دفتر این شرکت منجر شد.

ادامه ی این قصه به این خوبی نیست و این رویه ی پر جنب و جوش هم در یک جا متوقف شد اما این قصه نسبت به بلاگفا پیچیدگی های بیشتری دارد. در سرویس های عمومی تر این شرکت مانند بلاگ، خبری از تبلیغات اعصاب خورد کن نبود بلکه علت محبوب شدن بلاگ در کمترین زمان، همین تبلیغات و گستردگی در اختیارات کاربران بود و در اصل بیزینس مدل سرویس های بیان بر پایه امکانات پیشرفته تری بود که آن ها را به کاربران خود می فروخت و این عملکرد کاملا مورد ستایش است.

نقطه تلاقی ماجرای بیان و بلاگفا، در راضی شدن مدیران به درآمد ثابت و مکفی است؛ منبع اصلی درآمد بیان از ارائه ی خدمات وب سرور، امنیت شبکه، پروژه های برنامه نویسی و… است و با در دست داشتن قرارداد های چند ساله با درآمد مناسب، باعث شد تا دیگر جاه طلبی در به رشد رساندن سرویس های عمومی تر خود، قدم دیگری بر ندارند.

سرانجام پروژه های تکمیل شده و ناقص بیان چه شد؟

شرکت بیان، علاوه بر بلاگ، بر روی سرویس ایمیل فارسی هد، درایو ذخیره سازی بیان باکس، هدمیل، و Pings کار می کرد که تقریبا تمام این سرویس ها در تاریخ جا مانده اند و حتی از دسترس خارج شده اند! علاوه بر این مسابقات برنامه نویسی بیان از جمله موفقیت های ملی بود که توانست بهترین برنامه نویس های دنیا را در این مسابقات گرد یکدیگر جمع کند.

از جایی که در ایران هر چند سال یک بار تب یک سری پروژه های سفارشی داغ می شود، چند سال قبل شرکت بیان نیز به جمع سازندگان موتور جست و جو پیوست و سلام، یکی دیگر از پروژه های این شرکت است که به دلیل خاموش شدن حس رقابت و جاه طلبی در رشد، به ابدیت پیوست.

اما باید از مثال ها بگذریم و به دلایل برسیم…

دلایل توقف بیان چیست؟

یکی از دلایل همان سمی است که بلاگفا را مسموم کرده، یعنی راضی شدن مدیران به یک سطح از موقفیت و درآمد زایی و سکوت کاربران در برابر سکون.

دلیل دوم، سرگرم شدن شرکت بیان با پروژه های سفارشی و سنگین است و این دیدگاه باعث شده است تا مدیران از پرداختن به خدمات ارزان تر خود فاصله بگیرند.

دلیل سوم را بدون سند به زبان می آوریم و آن عواملی است که از مدرنیته شدن افکار فعالان کسب و کارهای نوپا جلوگیری می کند و دست های پشت پرده که برای متوقف کردن استارتاپ ها می کوشند.

هر چه که باشد در برابر این حس خاموشی، شرکت بیان و امثال آن محکوم هستند اما اگر ماجرا به دست های پشت پرده مرتبط باشد، این سرنوشت همان خم کردن گردن در برابر حکم است و چاره ای نمی ماند جز پذیرش شکست.

می تونید با مراجعه به سایت تیله سافت، این مقاله رو هم گوش کنید هم بخونید