باز هم امتحانش کردم

سلام.

با توجه به امتحانش کن! (یک) دوباره رفتم سراغ کتاب تمثیلات اخلاقی تربیتی جلد1 از مرحوم آیت الله حائری شیرازی تا تفألی بزنم و جانم رو تازه کنم.

مومن تا عذرخواهی نکند، آرام نمی گیرد.

بالاآوردن غذای مسموم: اگر کسی به غذایی عادت نداشته باشد، به سرعت آن را بالا می آورد یا دفع می کند.

مومن اگر معصیتی از او سر بزند، سریع آن را دفع می کند.

منافق هم وقتی عمل صالحی انجام می دهد، به مزاجش نمی سازد، این است که زود آن را نقل می کند و حتی اگر به خودش قول داده باشد که این کار خوب را به کسی نگوید، راحت نمی شود، مگر اینکه بازگو کند.

تا وقتی نگفته، یک پیچ و تابی دارد و به محض اینکه ریا از او سر زد، مثل زنی که وضع حمل کرده باشد، آرام می گیرد؛ چون بارش را بر زمین گذاشته و دیگر چیزی در بساط نیست.

مومن هم اگر به کسی ظلم کند، همان حالتی را دارد که مادر در وقت وضع حمل دارد؛ تا عذرخواهی نکند، آرام نمی گیرد.

*****

واقعا چه حکمتی در توبه به درگاه الهی هست که آدم بعد از توبه حالت سبکی خاصی رو تجربه می کنه؟!

چقدر خوبه که ما این نعمت رو هم شکرگزار باشیم.

تمثیل کار بد به غذای مسموم و حال بد به حالت تهوع خیلی جالب بود.

اگه یه کار بدی انجام دادی و دیدی حالت بد هست، معلومه هنوزم مومنی. پس زودتر برای خلاصی از حال بد، برو توبه کن پیش خدا. نه اینکه وقتی حالت بد شد، خودت رو سرگرم حواشی و تفریحات و مشغولیاتی کنی که یادت بره حالت بد بوده. اینطوری اون بدی توی جانت می شینه و لذت واقعی از شادی ها هم نمی بینی.