عدد: NUM

این متن ترجمه ای است از صفحه ی «عدد: NUM» در سایت اصلی وابستگی های جهانی. لطفن اگر نظری برای بهبود این ترجمه یا درباره ی خود وابستگی های جهانی دارید بنویسید. معادل بسیاری از واژگان تخصصی بر اساس «واژه نامۀ زبان شناسی و علوم وابسته» از همادخت همایون (پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی) انتخاب شده اند. صفحه ی اصلی ممکن است تغییر کند. لطفن به تاریخ انجام این ترجمه ( 12 مهر 1399) توجه کنید.


تعریف

یک جزء عددی (numeral) واژه ای است که در بسیاری از موارد مانند یک مشخصگر (determiner)، صفت یا ضمیر عمل می کند که یک عدد (number) و یک رابطه با عدد را نشان می دهد مانند کمیت (quantity)، دنباله (sequence)، بسامد (frequency) یا کسر (fraction).

نکته این که اعداد اصلی (cardinal number) چه به عنوان مشخصگر استفاده شوند و چه نشوند (مانند Windows Seven)، و چه به شکل حروفی (مانند چهار) یا عددی (مانند 4) یا اعداد رومی (IV) نوشته شوند، برچسب NUM می خورند. دیگر واژه هایی که شبیه مشخصگرها عمل می کنند (شامل کمیت نماها مانند many و few) برچسب مشخصگر (DET) می خورند.

نکته این که واژه هایی هستند که به شکل سنتی در بعضی زبان ها عددی دانسته می شوند (مانند زبان چکی) اما برچسب NUM نمی خورند. چنین اعداد غیراصلی (non-cardinal) در اصل بر اساس معیارهای نحوی (syntactic) به دیگر دسته های اجزای سخن در ساختار برچسب زنی جهانی ما تعلق دارند: اعداد ترتیبی صفت [لینک] (اول، دوم، سوم) یا قید [لینک] (مانند poprvé در زبان چکی به معنی “for the first time”) هستند. اعداد ضربی (multiplicative numeral) قید هستند (مانند once, twice) و غیره.

مثال ها

  • 0, 1, 2, 3, 4, 5, 2014, 1000000, 3.14159265359
  • یک، دو، سه، هفتاد و هفت: one, two, three, seventy-seven
  • اعداد رومی مانند: I, II, III, IV, V, MMXIV

منابع