فعل کمکی: AUX

این متن ترجمه ای است از صفحه ی «فعل کمکی: AUX» در سایت اصلی وابستگی های جهانی. لطفن اگر نظری برای بهبود این ترجمه یا درباره ی خود وابستگی های جهانی دارید بنویسید. معادل بسیاری از واژگان تخصصی بر اساس «واژه نامۀ زبان شناسی و علوم وابسته» از همادخت همایون (پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی) انتخاب شده اند. صفحه ی اصلی ممکن است تغییر کند. لطفن به تاریخ انجام این ترجمه ( 12 مهر 1399) توجه کنید.


تعریف

یک فعل کمکی واژه ای کارکردی (functional word) است که با فعل واژگانی (lexical verb) یک عبارت فعلی ترکیب می شود و تمایزهای دستوری را که فعل واژگانی نشان نمی دهد، مشخص می کند. مانند شخص (person)، شمار (number)، زمان (tense)، حالت (mood)، جنبه (aspect)، جهت (voice) یا گواه بودن (evidentiality). فعل کمکی معمولا یک فعل است (که ممکن است کاربردی غیر کمکی هم داشته باشد) اما بسیاری از زبان ها علامت های غیرکلامی خنثی (nonverbal TAME marker) دارند و این موارد باید برچسب AUX بخورند. طبقه AUX همچنین شامل ربطی ها (copula) هم می شود (به معنای محدود واژه های پیوندی -linking word- برای گزاره های غیرکلامی -nonverbal predication-).

فعل های وجهی (modal) در بعضی زبان ها (مانند انگلیسی) فعل کمکی محسوب می شوند. در زبان های دیگر رفتار این فعل ها تفاوت زیادی با فعل های اصلی (main verb) ندارد و برچسب VERB می خورند.

نکته این که همه زبان ها فعل های کمکی دستوری (grammaticalized) ندارند و حتا در صورت وجود آنها انتظار می رود تمایز دقیقی بین فعل های کامل (full verb) و فعل های کمکی بین زبان ها نباشد.

مثال ها

  • کمکی های زمان (tense auxiliary) مانند:

has (done), is (doing), will (do)

  • کمکی های مجهول (passive auxiliary) مانند:

was (done), got (done)

  • کمکی های وجهی (modal auxiliary) مانند:

should (do), must (do)

  • فعل های ربطی (verbal copula) مانند

He is a teacher.

منابع