آق سو، بدون بی‌طرفی

خطر اسپویل اگر مسئولان ایران را نمی‌شناسید

امسال در بین فیلم‌های جشنواره، فیلم‌های زیادی ندیدیم که دغدغه‌ی اجتماعی و سیاسی داشته باشند. آق‌سو یکی از مستندهایی است که، بدون ترس و با شجاعت، حقیقت را بازتاب می‌دهد. از زبان غیرفارسی زبان‌ها مسئولان را به باد نقد می‌گیرد، اما نه نقدی عقیدتی بلکه نقدی اجتماعی و انسانی. آق‌سو دنیایی را به تصویر می‌کشد که ارزش چند برگ کاغذ در آن از انسان‌ها بیش‌تر است. دنیایی که دموکراسی به جای نجات بخش بودن، به دلیل بی‌مسئولیتی، به کشنده بودن تبدیل شده است.

آق‌سو به درستی چند شخصیت جذاب‌تر را انتخاب می‌کند. آن‌ها را جدای از سایرین بررسی می‌کند و به آن‌ها نزدیک‌تر می‌شود. تصویر با توجه به در لحظه بودن و توجه به فشارهای فیزیکی، محیطی و عصبی تقریبا بی‌نقص است. صدا هم هم‌چنین.

آق‌سو قابل ستایش است. دغدغه‌مند است و به فکر آن چه در اطراف می‌گذرد. آق‌سو برخلاف سایر مستندهای جشنواره‌ی امسال مستقیما با تمام ما ایرانی‌ها ارتباط دارد و در دل و مغز ما خانه. آق‌سو قطعا نمی‌تواند هیچ‌گونه تبلیغات و جوایزی در ایران به دست آورد، اما فراموش نکنیم فیلمساز وظیفه‌ی خود را نسبت به ما به انجام رسانده است و حالا نوبت ما است که وظیفه‌ی خود را نسبت به فیلمساز به انجام برسانیم.

آق‌سو را در وُدیو ببینید و از آن حمایت کنید.