این داستان ادامه دارد...

یادداشتی بر فیلم کوتاه ناهید(صمد علیزاده)

ناهید(لیلا میرنصیری) در محیط و فضایی سنتی دست به کاری خارج از قواعد مرسوم زده و اعلامیه‌ی فوت مادرش را با عکسی از او چاپ کرده است و تلاش می‌کند تا با نگاه غلطی که جامعه‌ی مردسالار اطرافش به او تحمیل کرده، مبارزه کند. فیلم به صور‌ت پلان‌سکانس روایت می‌شود، انتخاب این شیوه‌ی روایتی انتخاب درستی‌ست و سبب شده مخاطب یک لحظه از ناهید جدا نشود و فشار و ترسی را که اطرافیان(چه زن و چه مرد) به او وارد می‌کنند، از نزدیک لمس ‌کند.

فیلمساز در طول فیلم تنها یک سکانس مخاطب را با ناهید همراه نمی‌کند آن هم درست لحظه‌ای‌ست که آخرین تلاش ناهید بر گذر کردن از سنت‌ها و قواعد دست و پا گیر محیط اطراف به گوش برادرش می‌رسد. فیلمساز در پایان این پلان‌سکانس، مخاطب را برای اولین بار از ناهید جدا می‌کند و او را در خانه تنها می‌گذارد و با این کار مخاطب را درباره‌ی اقدام بعدی ناهید که خشم برادر را برانگیخته کنجکاو می‌کند و به افزایش تاثیرگذاری نمای پایانی فیلم را بر مخاطب کمک می‌کند. صمد علیزاده در فیلم کوتاه ناهید فرهنگی را روایت می‌کند که سال‌هاست به غلط در میان بسیاری از جوامع کوچک و بزرگ جا افتاده و در سال‌های اخیر افراد بسیاری به فکر تغییر این فرهنگ غلط افتاده‌اند و ناهید یکی از همان‌هایی‌ست که برای این تغییر تلاش می‌کند. هر چند آن‌چه که در پایان فیلم اتفاق می‌افتد خلاف خواسته‌ی ناهید است اما سعی و کوشش او برای این تغییر اثر خود را گذاشته و در نهایت هر چقدر هم که دیگران تلاش کنند، اثری از عکس ابتدایی بر روی سیاهی سنگ باقی خواهد ماند، درست همانطوری که کار ناهید از ذهن اطرافیان پاک نخواهد شد و به مرور زمان آن‌گونه که باید تاثیر خود را خواهد گذاشت.

می‌توانید فیلم کوتاه ناهید را در سایت ودیو تماشا کنید.