تاپ 5

در پایین پنج فیلم داستانی که از جشنواره فیلم کوتاه تهران بیشتر نظرم را جلب کردند می­نویسم

1- فشن

فشن همانطور که پیشتر درباره­اش نوشتم یک اثر قدرتمند در کارگردانی بود. در ادامه کمتر فیلمی دیدم که چنین کیفیتی در کارگردانی داشته­باشد. فضاسازی فیلم بسیار قوی بود و به خوبی داستان را پیش می­برد. دیالوگ­نویسی خوب و بازی­های قوی فیلم را جذاب­تر کرده­بود. شاید تا همین الان چندشوخی در دیالوگ­ها را به یاد دارم.

2- ترس خود را جابه­جا می­کند

ترس خود را جابه­جا می­کند، یک فیلم متهور در میان فیلم­های کوتاه ایرانی بود. اثری بسیار ویژه و منحصر به فرد یعنی اثری با این مختصات را کمتر می­شود یافت. فیلم به قوائدی که خودش برای خودش قرار می­دهد پایبند می­ماند و همین یک نقطه قوت بسیار مهم است. می­توانم بگویم به کارگردان این اثر بسیار امیدوارم.

3- منبع

یک از راه­های موفقیت و جذابیت فیلم­ها به ویژه آثار کوتاه رفتن به سراغ ایده­ها و فضاهای متفاوت است. "منبع" توانسته یک فضای اگزوتیک و یک ماجرای سهمگین را توامان در اثر بگنجاند و نتیجه آن یک اثر موفقیت­آمیز شده­است.

4- سایکو

سایکو بسیار بر بازی­ها متکی است. امّا مهمتر از آن یک تعلیق بسیار خوب و کم­نظیر در فیلم­های کوتاه دارد. شاید باید نام آن را یک نئونوآر کوتاه بگذاریم، زن و مردی که با هم درگیر یک جنایت می­شوند. یک پایان دیدنی و قدرتمند.

5- شاهد

کارگردانی شاهد و استفادۀ مکرر از ترکینگ­شات، شاید آسیب­زننده­ترین مورد به این اثر باشد. امّا با این حال فیلمنامه قوی پشت فیلم است. در برهوت فیلمنامه و اشکالات عجیب و غریب در بسیاری فیلمنامه­های کوتاه. این اثر را ارزشمندتر می­کند.

این فیلمها را میتوانید اینجا ببینید: