زیر نظر

(خطر اسپویل)

مسئله‌ی حریم خصوصی و اهمیت قائل شدن برای آن موضوعی تازه در جوامع متمدن نیست؛ اما پس از گسترش گوشی‌های هوشمند و در دسترس قرار گرفتن دوربین‌های فیلمبرداری شکلی تازه به خود گرفته. حالا دیگر فیلمبرداری کردن امکانی نیست که فقط در اختیار عده‌ای خاص باشد و به تجهیزات ویژه و گران‌قیمت نیاز داشته باشد. حالا دیگر هر کسی در هر ساعت از شبانه روز فقط کافی‌ست دستش را در جیبش فرو ببرد، موبایلش را بیرون بیاورد و شروع به فیلمبرداری از هر چیزی کند که دلش می‌خواهد. پدیده‌ای که به جنونی مُسری تبدیل شده و حفظ حریم خصوصی را تبدیل به دغدغه‌ای اجتماعی کرده. «پانیک» ساخته‌ی مرتضی فرهاد نیا نگاهی سینمایی به این دغدغه‌ی نوظهور دارد. فیلم با صحنه‌ای شروع می‌شود که در آن عده‌ای با موبایل‌های‌شان در حال فیلمبرداری از یک درخت هستند؛ عده‌ای دیگر از آنهایی که در حال فیلمبرداری کردن هستند فیلم می‌گیرند و یکی از آنها به دیگری اعتراض می‌کند که چرا از من فیلمبرداری می‌کند؟ کسی هم در حال فیلم گرفتن از این مجادله است. کمی جلوتر گروه فیلمبرداری در حال فیلم گرفتن از تمامی این آدم‌هاست. عده‌ای دیگر در حالا فیلم گرفتن از پشت صحنه‌ی این فیلم و سلفی گرفتن با هنرپیشه‌ها. اما در این بین دوربینی که پی او وی(نمای نقطه نظر) آن را می‌بینیم در حال تصویربرداری از تمامی این اتفاقات است...

«پانیک» اجرایی متکی به زمان‌بندی چند اتفاق همزمان دارد و با نمایش دادن تایمری در بالای تصویر به بیننده کمک می‌کند تقدم و تأخر زمانی اتفاقات را درک کند. «پانیک» این مسئله را پیش می‌کشد که اگر یکی از این متجاوزین به حریم خصوصی، خود به سوژه‌ی تجاوزی آزاد دهنده تبدیل شود، چه اتفاقی می‌اُفتد و از این طریق موقعیتی هراس انگیز را به تصویر می‌کشد که در آن راه فراری از زیر نظر بودن نیست.

«پانیک» را در ودیو ببینید