سندرم یک‌سان سازی

خطر اسپویل بخش‌هایی از داستان وجود دارد

کارل پوپر فیلسوف لیبرال سال‌ها پیش درباره تاثیر تلویزیون بر زندگی بشر گفته بود:« برای کشتن یک جامعه روشی ساده به کار گیرید بر فرهنگ آنان تمرکز کنید، ابتدا کتاب را از آنها بگیرید و بعد سرشان را درون تلویزیون فرو کنید...» در جهان امروز و از زمانی که مدرنیته به عنوان یک هستی عالم‌گیر پذیرفته شد وسایل ارتباطی مثل تلویزیون به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر فرهنگ جهانی جایگزین وسایل ارتباطی قدیمی‌تر مثل کتاب شد. خاصیت تلویزیون در این است که به عنوان یک جعبه جادو متکلم‌وحده است و رابطه‌اش با مخاطب یک‌سویه و کاملاً دیکتاتوری است. قدرت تلویزیون به حدی بالا است که می‌تواند انسان‌ها را مسخ کند و این دقیقاً همان مسئله‌ای است که میثم مرادی در فیلم کوتاه شیوع روی آن دست گذاشته و آن را در قالب یک فیلم کوتاه پرورش داده است. در شیوع مرد چاقی را می‌بینیم که تمام زندگی‌اش تماشای تلویزیون و خوردن انواع غذا است. این سبک زندگی او را به تدریج از انسان به موجودی دیگر بدل می‌کند. به حیوانی که قسی‌القلب که که به راحتی حاضر است برای ارضا پست‌ترین نیاز بشری یعنی خوردن جان جاندار دیگری را بگیرد.روند مسخ شدن انسان و تبدیل او به حیوانی وحشی و فاقد روح در شیوع به خوبی تصویر می‌شود. داستان فیلم در یک بی‌مکانی مطلق و در فضایی آخرالزمانی اتفاق می‌اُفتد. در جهانی که انسان به مفهوم موجودی صاحب شعور و دارای قدرت ارتباط وجود خارجی ندارد و همه موجودات(و نه انسان‌ها) باقی‌مانده در این جهان بدل حیواناتی مسخ‌شده در ظاهر انسان شدند که فقط می‌بلعند و به نقطه‌ای نامعلوم خیره می‌شوند. رسانه از این انسان‌ها سابق موجوداتی ساخته مسخ شده که همه به یک شکل زندگی می‌کنند و یک کار انجام می‌دهند. مرادی در شیوع به خوبی نشان می‌دهد که رسانه چگونه می‌تواند انسان‌ها را به موجودات مسخ شده یکسانی تبدیل کند که از زندگی فقط خوردن و خیره شدن را یاد گرفته‌اند. آینده بشر درگیر همین سندرُم یک‌سان سازی رسانه‌ها است. رسانه‌هایی که ابتدا مخاطب را به درون خود می‌کشند و سپس مسخ و منگ او را به انتهای مغاک تباهی پرتاب می‌کنند. مرادی به خوبی این سندرم و اختلال را در شیوع به تصویر می‌کشد. اختلالی که همین الان هم می‌توانیم نشانه‌های آن را در اطراف‌مان ببینیم و بترسیم. بترسیم و به این فکر کنیم که جهان و ما انسان‌ها به کدام طرف می‌رود؟ به طرف حیوان شدن؟ همه چیز که این را نشان می‌دهد.