سیطره مینی‌مالیسم

پانسمان از این جهت فیلم مهمی است که نشان می‌دهد یک فیلم کوتاه درست و موثر چگونه ساخته می‌شود. فیلم یک مینی‌مالیسم خالص را برای روایت داستانش برگزیده. تماشاگر با حداقل روایت و با تکیه بر نشانه‌هایی که درون فیلم تعبیه شده قطعات پنهان را کنار ده دقیقه‌ای که تماشا کرده می‌گذارد و یک کُلیت منسجم از وضعیت شخصیت‌ها می‌سازد. پانسمان دست مرد، ظاهر آشفته زن، خانه به هم ریخته و آئینه شکسته، کودکی که هراس در چشمانش موج می‌زند، سیگاری که روشن نمی‌شود همه حکایت از وضعیت آشفته و ناپایدار این خانواده دارد. عبداللهی در پانسمان بار اصلی انتقال داستان را بر دوش فرم بصری فیلم گذاشته. فضای دلمرده، رنگ‌های مات و نماهای ثابت و ایستا که با خساست فراوان و با سادگی تمام به هم کات می‌شود وضعیت آشفته شخصیت‌ها را بازتاب می‌دهد و نشان می‌دهد عبداللهی قلباً به سینمای کارگردانانی مانند شهید ثالث و برسون علاقه‌مند است و می‌کوشد بدون دخالت و بدون حشو و زائد و با تکیه بر مینی‌مالیسم حداکثری فیلمی بسازد که بازتابی باشد از یک وضعیت بغرنج و پیچیده. به خاطر انتخاب همین شکل روایی هم هست که پانسمان فیلم بسیار سختی است و به نتیجه رسیدنش مستلزم دقت نظری شگفت‌انگیز. در این‌جا نه دیالوگ خاصی داریم، نه کنش هیجان‌انگیزی و نه موقعیت منحصربه فردی. هر چه هست یک وضعیت ایستا و دلمرده است که به حداقل‌ها تکیه دارد و با تکیه بر همین حداقل‌ها باید هم کُلیت منسجمی بسازد که تماشاگر را قانع کند و هم تخیل او را به کار بگیرد تا قطعات پنهان این پازل پیچیده را کنار هم بگذارد تا اصل ماجرا مشخص شود. عبداللهی از پس روایت چنین داستان سختی به خوبی برآمده و موفق شده با نشانه‌گذاری‌های صحیح و کارگردانی دقیق و با استفاده از تنش درونی که در لحظه به لحظه این فیلم جاری و ساری است اثری خلق کند که نه تنها داستان کاملی را روایت می‌کند که تخیل تماشاگر را هم تحریک می‌کند تا در تکمیل داستان به کارگردان کمک کند. بنابراین باید گفت پانسمان یک فیلم کوتاه کامل است. مینی‌مال، منسجم و دقیق. فیلمی که با تکیه بر حداقل‌ها یک کُل منسجم می‌سازد. کُلی که از درون آن می‌توان یک وضعیت کامل را با تمام جزئیات درونش در ذهن ساخت. پانسمان از این زاویه یک کلاس کامل برای تمام کسانی است که می‌خواهند فیلم کوتاه بسازند و به علاقه‌مندان این حوزه نشان می‌دهد که برای رسیدن به یک فیلم کوتاه کامل باید چه چیزهایی را نمایش داد و از چه چیزهایی پرهیز کرد تا نتیجه فیلمی شود که همه از تماشای آن لذت ببرند.