نقد فیلم کوتاه تاناکورا

فیلم کوتاه تاناکورا، امیررضا رشتی، حامد پری زاد و حامد حسنی، حائز جذابیتی است که آن را مدیون ایده اولیه­ای بدیع و متفاوت است. ایده پیدا کردن یک لباس اصل در میان انبوهی از لباس­ها خیال انگیز و رویایی است و این کیفیت یک ایده سینمایی را دارد.

فیلمسازان این فیلم به خوبی توانسته­اند با استفاده از ایجاز داستان را در مدیوم کوتاه 15 دقیقه­ای ارائه دهند. دوربین متحرک در چندجای فیلم به خوبی استفاده می­کند. آنها در تلاش هستند با سکانس­های هرچه کوتاه­تر به شکلی که داستان را پیچیده نکنند روایت خود را پیش ببرند. این فیلم به خوبی نشان می­دهد، که ممکن است بدون ارائه تکنیک­های فیلمبرداری متفاوت و متنوع فیلمی را روایت کرد.

نکته خوب دیگر، بازی­های فیلم است. بازیگران به دور از تصنع، کاملاً در نقشی حضور دارند و اصلاً سعی نمی­شود بیش از آنچه نیاز است از خود بروز دهند. بازی مناسب برای فیلمی که نسبتاً واقع­گرا است و رویدادهای آن عمدتاً شبیه رویدادهایی است که ما – و احتمالاً همان بازیگران – در زندگی هر روزه­مان تجربه می­کنیم. بازیگران سعی نمی­کنند میمیک خاصی را نشان دهند یا اینکه دیالوگ را به طور خاصی بیان کنند. دیالوگ نویسی فیلم هم کاملاً به فضا مربوط می­شود و از دیالوگ نویسی خاص و غریب پرهیز شده­است.

داستان فیلم که به شدت خلاقانه است به طرز درست و جذابی پیش­برده می­شود و تلاش کارگردانان فیلم بر این است که هیچ سکانس یا حتی نمای نامربوطی در فیلم نباشد و این به خوبی انجام می­پذیرد. شاید سکانس­های اولیه فیلم که در یک گاوداری آغاز می­شوند با کلیّت فیلم ارتباطی نداشته باشند و حتی ممکن است مخاطب را تا حدی پیش از شروع گمراه کند، اما بعداً همین سکانس آغازین به کاراکتر داوود دمبه مربوط می­شود که شخصیت اول فیلم به سراغ او می­رود. یا در اول فیلم صاحب مغازه تاناکورا به برندهای مشهور ایتالیایی اشاره می­کند و حتی این را می­گویید که این برندها ایتالیایی هستند، این موضوع، کمی پیدا شدن لباس روبرتو باجو در میان آن لباس­ها را توجیه می­کند.

مورد خوب دیگری که در داستان فیلم وجود دارد این است که از مضمون­زدگی می­پرهیزد، سعی نمی­کند مضامینی نامربوط و چندگانه را در فیلم بگانجند. برخلاف بسیاری از فیلم­ها که به دنبال تغذیه از موضوع مناقشه برانگیز و خاصشان هستند این فیلم در متکی بر قصه جذاب و پرداخت خوبش است.

شاید از معدود اشکالات فیلم تعریف نادرست و گنگ روابط میان شخصیت­ها است. ما نسبت شخصیت اول و شخصیت زن را خوب متوجه نمی­شویم. همچنین شخصیتی که در پایان فیلم در ورزشگاه حاضر می­شود برای ما گُنگ می­ماند، ما نمی­توانیم نسبت درستی میان او و باقی شخصیت­ها پیدا کنیم.

پایان فیلم مانند بسیاری از فیلم­های مهم و بزرگ تاریخ سینما به موضوع شکست شخصیت اصلی می­رسد، تمهید مناسب برای پایان فیلم.

تاناکورا فیلم کوتاهی جذاب است که محصول ایده­ای خوب و خلاقیت است.

این فیلم را می‌توانید در سایت ودیو تماشا کنید: