معرفی مهم‌ترین الگوریتم انسان

واژه‌ی «الگوریتم» حتماً به گوشتان خورده. برو بچه‌های کامپیوتر را که مطمئنم.

به‌طور خلاصه:

«الگوریتم به روش انجام یک کار به‌صورت مرحله‌به‌مرحله یا قدم‌به‌قدم گفته می‌شود».

این روش برای اولین بار در دنیا توسط دانشمند ایرانی «خوارزمی» ارائه شد و کلمه‌ی «الگوریتم» هم از واژه‌ی «الخوارزمی» گرفته‌شده است.

از این‌ها بگذریم و برگردیم سراغ بحث اصلی خودمان.

هیچ می‌دانستید هر موجودی در این جهان هستی، بر اساس الگوریتم‌های طراحی‌شده‌ای رفتار می‌کند؟

بعضی از این الگوریتم‌ها به‌صورت خودآگاه و برخی دیگر به‌طور ناخودآگاه اجرا می‌شوند. به‌عنوان‌مثال چگونگی عمل «غذا خوردن» توسط الگوریتم ارادی و طراحی‌شده توسط ما انجام می‌شود ولی انسان در الگوریتم عملیات «گوارش» و «هضم» غذا دخالتی ندارد و این کار به‌صورت ناخودآگاه توسط بدن انجام می‌شود.

مهم‌ترین الگوریتم انسان چیست؟

پاسخ به این پرسش به‌دشواری شنا کردن است در اقیانوس بیکران فضا!

می‌توان ازنقطه‌نظری خاص به این موضوع نگاه کرد.

به نظر من یکی از مهم‌ترین الگوریتم‌های انسان‌ها «زنده ماندن» است.

آدمی به‌گونه‌ای طراحی‌شده است که بتواند به هر قیمتی زنده بماند. «حفظ بقا» بالاترین و مهم‌ترین الگوریتم ارادی بشر است. نکته اینجاست که این الگوریتم کمی پیچیده است. پیچیدگی آن‌هم زمانی بیشتر می‌شود که انسان در شرایطی خاص برای حفظ بقا قرارمی‌گیرد و در مورد آن فکر می‌کند. لحظه‌ای که باید تصمیم نهایی را بگیرد.

همیشه گفته‌ایم که انسان دارای «اختیار» است.

موجودی که صاحب‌اختیار است باید بتواند انگیزه‌های اساسی‌اش را زیر سؤال ببرد و آن‌ها را به چالش بکشد.

مسلماً این نقد کردن در بعضی مواقع به تغییر اختیارات منجر می‌شود و همین موضوع است که به‌راحتی نمی‌توان بعضی از الگوریتم‌های رفتاری انسان‌ها را پیش‌بینی کرد.

دانشمندان، در این زمینه مطالعات فراوانی انجام داده‌اند و توانسته‌اند بسیاری از رفتارهای بشر را طبقه‌بندی کنند ولی هنوز در مواجهه با رفتارهایی که «اختیار» در آن نقش پررنگ‌تری دارد با مشکل روبرو می‌شوند.

حدس زدن رفتار آدمی در این‌گونه موارد دشوار است.

دوباره برگردیم به اصل موضوع.

با این توضیحات، آیا ما به‌عنوان موجودی به نام انسان، نمی‌توانیم الگوریتم‌های رفتاری خود را بازنگری کنیم؟

مهندسین نرم‌افزار در دو صورت الگوریتم‌های طراحی‌شده را تغییر می‌دهند:

1. درصورتی‌که دچار خطا یا اشتباه شده باشد و خروجیِ آن معادل با چیزی نباشد که پیش‌بینی‌شده بود.
2. هنگامی‌که آن الگوریتم درست کار می‌کند ولی می‌توان آن را به‌منظور بالا بردن سرعت و دقت یا به‌کارگیری فنّاوری جدید، بهینه‌تر کرد.

آیا تابه‌حال به الگوریتم‌های زندگی خود نگاهی کرده‌ایم؟

آیا زمان آن نرسیده که دو فرمول بالا را در مورد خودمان به کار بگیریم؟

مگر ما مهندس، طراح و مجری رفتارهای ارادی خودمان نیستیم؟

چه‌بسا ویروسی در سیستم‌عامل ما رخنه کرده و بعضی از الگوریتم‌های مهم زندگی ما را دست‌کاری کرده باشد.

چرا خود را ویروس‌زدایی نمی‌کنیم؟

اصلاً یادتان هست آخرین بار چه موقع ذهن‌تان را ویروس‌زدایی کرده‌اید؟

نتیجه:

همین‌الان قلم و کاغذی بردارید و مهم‌ترین رفتارهای ارادی و حساس خود را بنویسید و روش اجرای آن را به‌صورت گام‌به‌گام و الگوریتمیک بررسی کنید.

دو فرمول بالا را در مورد آن‌ها به کار ببرید و در صورت نیاز به تصحیح، آن‌ها را ویرایش کنید در غیر این صورت بهترین روش‌های ارتقاءشان را طراحی کنید؛ سپس بلافاصله الگوریتم جدید را اجرا نمایید.

ذهنتان را ویروس‌یابی کنید. ویروس‌ها یا تروجان‌های احتمالی را شناسایی و نابود کنید.

باور کنید کلی فضای خالی در اختیار حافظه‌تان قرار خواهد گرفت و دیگر مجبور نیستید برای بررسی و ذخیره‌ی یک مطلب، ذهنتان را تحت‌فشار زیاد قرار دهید.

#هدف_برنامه_حرکت

بیشتر بخوانید:

از ذهن فوق متفکر خود استفاده کنید