بهار را آغاز زندگی گویند ...

زندگی‌ای که با رویش دوباره سرسبزی، خودنمایی گل‌ها و شکوفه‌ها و نواختن موسیقای جویبار ها دوباره آغاز می‌گردد.

اما زندگی‌ای که هرلحظه‌ی آن با لبخند و بغض همراه است یادآور آن است که پس از هر مرگی، تولد و آغاز دیگر در راه است.

این آمد و رفت به خودی خود زیباست اما اگر به آن چاشنی عشق، در آغوش یک همدم بیافزاییم ...

گمان می‌کنم دنیا در رویش دوطرف متوقف خواهد شد چنان که گویی زمان هنوز ناشناخته باشد.

بهارتان همراه با چاشنی عشق.

محمدرسول عزیزی

۸ فروردین ۱۴۰۳