زندگی مگه بدون خطا میشه؟

یه مدتیه سرم خلوت‌تر شده و وقت بیشتری دارم برای کارهایی که همیشه دوست داشتم انجام بدم ولی فرصت نشده بود،

مثل خوندن کتاب‌هایی که مدت‌ها توی قفسه خاک می‌خوردن،

مثل ورزش کردن،

مثل تقویت مهارت‌های تخصصی‌ام،

و مثل مرور کامل ریاضیات از اول تا آخر.

شاید براتون عجیب باشه که بعد از ۲۰ سال درس خوندن، و با تخصصی که در هوش مصنوعی دارم، دوباره دارم ریاضی می‌خونم؛

جبر، اتحادها، مثلثات، حد، مشتق و انتگرال...

اما واقعیت اینه که خیلی وقت بود ازشون دور شده بودم.

تو تصویر جزوه‌ام رو ببینید؛

پر از غلط و یادداشت‌هایی که با مداد برای خودم سوال می‌نویسم و حل می‌کنم.

این یه اتفاق معمولیه، حتی توی چیزایی که فکر می‌کنیم بلدیم و بارها باهاشون سر و کار داشتیم.

حالا سوال اینه: چرا هنوز خیلی‌ها باور دارن زندگی باید بدون اشتباه بگذره؟

ما که حتی توی ساده‌ترین مسائل هم خطا داریم، پس چطور انتظار داریم تو زندگی، هیچ اشتباهی نکنیم؟

این‌ها فقط یادآوری‌ست به خودمون که اشتباه کردن نه تنها طبیعی‌ست، بلکه لازمه‌ی رشد و پیشرفت هم هست.