دلنوشته/ابوالقاسم کریمی/4

من یکی از فرزند زمین هستم. فرزندی که از روز تولدش تا به حال، با مادرش زندگی کرده .

آری مادر، واقعی من زمین است. زمینی که با عشق و مهربانی، به من و بقیه فرزندانش آب و هوا، خاک و گل، درخت و میوه، جانور و پرنده را داده است. زمینی که با صبر و شکیبایی، به من و بقیه فرزندانش فصل‌ های گرم و سرد، روز و شب، باران و باد را نشان داده است. زمینی که با حکمت و عدالت، به من و بقیه فرزندانش قانون‌ های طبیعت، تعادل و هم‌آفرینی، حق و حقوق را یاد داده است.

اما من چطور با مادرم برخورد کرده‌ام؟ من که باید از او سپاسگزار باشم، از او قدردان باشم، از او محافظت کنم. من چطور با مادرم رفتار کرده‌ام؟ من که باید با او همدل باشم، با او همصدا باشم، با او هم‌ زبان باشم. من چطور با مادرم رفتار کرده‌ام؟

آیا من به مادرم محبت کرده‌ام؟ آیا من به مادرم عشق ورزیده‌ام؟ آیا من به مادرم احترام گذاشته‌ام؟

خیر. من به مادرم ستم کرده‌ام. من به مادرم خیانت کرده‌ام. من به مادرم توهین کرده‌ام.

بله. من آب‌ های پاک مادرم را آلوده کرده‌ام. من خاک‌ های سبز مادرم را نابود کرده ام. من درختان تنومند مادرم را قطع کرده‌ام.

بله. من جانوران ناب مادرم را شکار کرده‌ام. من پرنده‌ های زیبای مادرم را تیرباران کرده‌ام. من گل‌ های شاداب مادرم را پژمُرده کرده‌ام.

بله. من فصل‌ های خوش مادرم را تغییر داده‌ام. من روز و شب مادرم را نابود کرده‌ام. من باران و باد مادرم را خشکانده‌ام.

بله. من قانون‌ های طبیعت مادرم را نقض کرده‌ام. من تعادل و هم‌آفرینی مادرم را از بین برده‌ام. من حق و حقوق مادرم را زیر پا گذاشته‌ام.

من چه کرده‌ام؟ من چه کرده‌ام؟ من چه کرده‌ام؟

من مادرم را آزار داده‌ام. من مادرم را زخمی کرده‌ام. من مادرم را مریض کرده‌ام.

من مادرم را به مرگ نزدیک کرده‌ام. من مادرم را به مرگ نزدیک کرده‌ام. من مادرم را به مرگ نزدیک کرده‌ام.

آه، چه ستم ها چه بدکاری هایی که من کرده‌ام. چه بی‌شعوری هایی که من کرده‌ام. چه بی‌وفایی که من کرده‌ام.

آیا هنوز فرصتی باقی است؟ آیا هنوز امیدی وجود دارد؟ آیا هنوز عشقی باقی است؟آیا هنوز میتوانم جبران کنم؟

آیا هنوز مادرم میتواند مرا ببخشد؟ آیا من هنوز می‌توانم از مادرم بخواهم؟ آیا من هنوز می‌توانم با مادرم زندگی کنم؟

آیا زمین هنوز مادر من است؟ آیا زمین هنوز مادر من است؟ آیا زمین هنوز مادر من است؟

ابوالقاسم کریمی

ورامین

12/اردیبهشت/1402