اندیشه های برونو؛ طبیعت گرایی انسانی

جوردانو برونو ( ۱۵۴۸۸ ) فیلسوف ایتالیایی از برجسته ترین رزمندگان علیه مدرس گرای و جهان نگری سده های میانه و بیانگر جهان بینی تازه بود . برونو همراه با تلهزیو؛ کپرنیک؛و گالیله مظهر پیشاهنگ ماده کرایی بودد که در برابر آموزه ارسطویی سدههای میانه به پاخخواستند. مدرس گرایی آموزه ارسطو را به صورت اصول جزمی درآورده و برای آن جنبه قدسی داده بودند دراین آموزه به نا به تفسیر مدرسگرایان جهان محدود و تغییرناپذیر بود؛ زمین بیحرکت و آسمان فناناپذیر بود.

برونو بیشتر به جنبش نوزایی تعلق داشت تا دین پیرایی و معتقد بود در طبیعت نظم و ترتیب وو قانون غیرقابل تغییری وجود دارد. او به خدا معتقد بود و از نشئه فهم اینکه یک قدرت کبریایی حاکم بر جهان است سرشار از مسرت روحانی میشد و درباره بینش و بصیرت انسانها نظریات تازه ای داد. برونر گفت که انسان مترقی اید از عقل و از یافته های عقلانی پیروی کند. وایتهد درباره برونو گفت: هدفی که برونو در راه آن رنج کشید علم نبود بلکه او در راه آزادی تفکر مبارزه کرد. شعله هایی که وجود او را سوزاندند و به زندگی او پایان دادند پایان دنیای قدیم و دنیای جهل و خرافات را نیز اعلام کردند.