اندیشه های سیاسی لیلبورن از لولرها( اندیشه لولرها)

رهبر اصلی لولرها ، جان لیلبورن (۱۶۱۴) بود. لولرها از گروه نسبتا کوچک افراد سیاسی اندیش متعلق به طبقه متوسط پایین برآمدند. آنها بدان علت که منادیان رادیکالیسم دموکراتیک بودند اهمیت یافتند. نام لولر را منتقدان آنها به آنان دادند و گفتند لولرها میخواهند همه تفاوتهای اجتماعی ، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی میان مردم را از بین ببرند. لولرها به امتیازات سیاسی آریستوکراسی و امتیازات اقتصادی حقوقدانها معترض بودند، حقوقدانها از انحصارات بازرگانی سود سرشاری میبرند. برابری مورد نظر آنها، برابری در پیشگاه قانون و برابری حقوق سیاسی، بویژه برای قشرهای پایین اجتماع بود.

جان لیلبورن بر حاکمیت مجلس عوام تاکید و با حکمرانی یک نفر شاه مخالف بود و به اتفاق ریچارد اورتن نوشت که غیر طبیعی و بکل نادرست است که یک نفر بر دیگر انسانها حکم براند مگر با رضایت آزادانه افراد. لیلبورن گفت که انسانها به نا به طبیعت برابرند و در قدرت و بزرگی ، اقتدار و احترام مانند هم اند. اندیشه حاکمیت ملت نظر عامه مردم را بشدت جلب کرد و برخی افسران سپاه کرامول نیز از این اندیشه استقبال کردند.

لولرها از جناح چپ ارتش کرامل بودند و نکات زیادی با جناح راست این ارتش توافق داشتند و بین این دو جناح اختلاف نظرهایی هم بود اولا افسران از اعیان زمیندار بودند و میخواستند قدرت سیاسی دستشان باشد. ثانیا راستیها تغییرات زیادی نمی خواستند و لولرها تغییرات روبنده میخواستند. سوما جناح راست هوادار پادشاهی و جناح چپ جمهوری خواه بودند چهارما جناح راست حاکمیت را به کل  به پارکمان میداد و چپ معتقد بود  حاکمیت متعلق به مردم است پنجما افسران کرسیهای پارلمان را بر اساس میزان پرداخت مالیات میجیدند و لولرها بر اساس عده جمعیت . ششما راستگرایان حق رای را به کسی که منافع دائمی نسبت به دولت میدادند و لولرها مردم را دارای نماینده میدانستند نه مالکیت را .