اندیشه های سیاسی ژوزف شومپیتر ( تعامل نخبه گرایان با کثرت گرایان)

شومپیتر اقتصاددان مشهور امریکایی اتریشی الاصل متولد 1883 ار پیروان  « مکتب مطلوبیت نهایی » است . ( این مکتب توسط کارل منکر و پاره تو  بنیان گذارده شد و بوسیله شومپیتر گسترش یافت. مقصود از مطلوبیت نهایی در اقتصاد یعنی فایده و مطلوبیت آخرین واحد مورد استفاده ، مثلا آخرین واحد سرمایه گذاری چقدر بهره وری و بازده دارد )وی در دانشگاههای آمریکا تدریس کرد و کتاب اقتصاد سیاسی خود را تحت عنوان « سرمایه داری، سوسیالیسم و دموکراسی » انتشار داد .

اگرچه شومپیتر از پیروان دموکراسی است ولی سوسیالیسم را نیز ارج میدنهد . او نه سوسیالیست به مفهوم جاری آن است و نه دموکرات به معنای کلاسیک و خاص قضیه . او سیی دارد نظامی را به تصویر بکشد که سوسیالیسم را در بستر دموکراسی به حرکت درآورده و یا به عبارت دیگر نظام دموکراسی را بدست رهبران نخبه هدایت نماید .

شومپیتر دموکراسی را نظامی که افراد برای دسترسی به نظم نهادینه شده و تصمیمات سیاسی که اهداف آنها را نتیجه دهد ، معنی میکند. شومپیتر گروه انتخابی را گروه میانجی بین ملت و حاکمان میداند که سعی دارند با رقابت از بین توده ، آراء اکثریت را به خود تخصیص دهند .

دو محور تحقیق شومپیتر یکی آموزه کلاسیک لیبرال و دیگری آموزه سوسیالیسم همراه با دیدگاههای اقتصادی ، نهایتا عقاید شومپیتر تلفیقی از عقاید کلاسیک همراه با قسمتی از عقاید مارکس بطوری سازگار شدند که در عین اینکه شرایط نظام رقابت آزاد و کامل شهروندان حفظ میشود، شرایط و انحصار  ودخالتهای دولت نیز وجود داشته باشد .

پس از نظر شومپیتر ، دموکراسی سیاسی نظامی است که قدرت پشتیبانی کننده از آن مردم خواهدبود ولی نخبگان جامعه برای کسب قدرت و در نهایت تصمیمگیری آنها برای مسائل عمده اقتصادی و سیاسی جامعه است. حقیقت جوامع دموکراتیک امروزی، تنوع نخبگان بگونه ای است که پیشتر پاره تو ارائه کرده است با این پیش شرط که آزادی نخبگان برای کسب قدرت حاکم تضمین شده باشد . ساموئل هانتینگتون نیز بر مدل لراسه شده شومپیتر ارج نهاد.