کافه بردگیم غرب تهران

امسال که کرونا بود و خیلی از کافه ها جمع شدن، یه کافه بردگیم به اسم آنالوگ شروع به کار کرد. آخه چاره ای هم نبود....ماه ها برای افتتاح این کافه زحمت کشیده بودیم... من حتی به این امید از کارم استعفا داده بودم!

خلاصه که آنالوگ از خرداد سال 1399 فعالیت خودش رو آغاز کرد و خیلی از فعالان در زمینه ی بردگیم اعم از تولیدکنندگان، شرکت های پخش و دوستای خوب گیمرمون تو افتتاحیه حضور داشتن.

کافه آنالوگ توسط من و خانواده ام اداره میشه و برای همین از اول شعارمون این بود : "آنالوگ مثل خونس!" اما الان واقعا آنالوگ مثل خونه شده! هرروز کلی گیمر میان پیشمون و دور هم کلی بازی میکنیم. خیلی وقت ها خودم هم میشینم کنار بچه ها و با هم گپ میزنیم و بازی میکنیم. خودم که هیچی.... مامان و بابا مافیا باز شدن و بعضی وقتا هم تو تخته نرد با بچه ها رقابت میکنن!

کافه ی ما شنبه ها تعطیله چونکه بالاخره یه روز رو باید استراحت کنیم. اما همون یه روز من دلم برای کافه و صمیمیتش تنگ میشه. واقعا نمیدونم اگه کافه و بردگیم نبودن، امسال چقدر بهم قرار بود سخت بگذره.