داکر چیست ؟

داکر یک زیرساختی است که به کمک آن می‌توایم نرم‌افزارها را به صورت مجزا و توزیع شده اجرا کنیم. به کمک داکر می‌توان اپلیکیشن‌ها را مدیریت کرد، به آن‌ها رم، پردازنده و سایر منابع اختصاص داد، هر کدام از کانتینرها به صورت ایزوله منابع اختصاصی خودشان را داشته باشند. به صورت کلی‌تر داکر به صورت یک مجازی‌ساز عمل می‌کند و بر روی آن می‌توان از image ها با سیستم‌عامل‌های مختلف استفاده کرد.

چرا از داکر باید استفاده کرد؟

1. مدیریت منابع را آسان نموده است
2. فرآیند deploy یک سرویس یا اپلیکیشن را بهتر و آسان می‌کند
3. امکان scale up سرویس و اپلیکیشن به راحتی امکان پذیر است
4. کانتینرهایی که بر روی داکر استفاده می‌شوند جدا از سیستم‌عامل اصلی سیستم هستند. برای مثال شما می‌توانید بر روی سیستم‌عامل اوبونتو به کمک داکر، image سیستم‌عامل cent os را استفاده کنید
5. استفاده اشتراکی چندین داکر از یک منبع به راحتی امکان‌پذیر است

چه زمانی از داکر استفاده نکنیم؟

به صورت کلی در صورت امکان باید به سمت داکرایز کردن اپلیکیشن‌ها و سرویس‌ها حرکت کرد اما در مواقعی به خصوص برای ایرانی‌ها ممکن است مشکلاتی وجود داشته باشد. مواردی که در آن می‌توان از داکر استفاده نکرد به شرح ذیل است:

1. اگر سیستم‌ اصلی دارای منابع محدود و کمی باشد
2. محدودیت استفاده برای کاربران ایرانی که از سرور ایرانی استفاده می‌کنند به دلیل تحریم‌ها

یک نکته مهم در استفاده از داکر این است که حتما داده‌ها را خارج از محیط داکر ذخیره کنید! در غیر این صورت در صورتی که سرویس داکر ریستارت شود، داده‌های شما از بین خواهند رفت.

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری

داکر یک زیرساختی است که مزایای فراوانی را برای deploy در اختیار برنامه‌نویسان قرار می‌دهد. بنابراین توصیه می‌شود برنامه‌نویسان در اولین فرصت اقدام به یادگیری و داکرایز کردن اپلیکیشن‌های خود کنند.

نظرتون رو در مورد این مطلب برامون بنویسین و اگر دوست داشتین یه سر به صفحه اینستاگراممون بزنید :)