کودکتون بیش فعاله؟؟؟

بسیاری از والدین نگران ناآرامی و تحرک بیش از اندازه کودک خود هستند. اغلب پدر و مادرها فکر می‌کنند اگر فرزندشان جنب و جوش زیاد دارد و بازیگوشی می‌کند، حتما بیش‌فعال است. همچنین خیلی از خانواده‌ها جنب و جوش زیاد فرزندان خود را نشانه سلامت وی می‌دانند. واژه " بیش فعالی در کودکان " یا ADHD که در واقع نوعی اختلال می‌باشد.بسیاری از خانواده‌ها با بکارگیری از پرستار کودک مجرب برای همراهی با کودک بیش فعال خود کمک می‌گیرند.

اصطلاح " بیش فعالی در کودکان " که به اختصار ADHD نام دارد، در بین کودکان اختلالی شایع و گاهی تا بزرگسالی ادامه دار می‌باشد. پیش فعالی لزوماً بد نیست و شما می‌توانید با روش‌هایی که در ادامه به آن می‌پردازیم آن را کنترل کنید.

نشانه‌های بیش فعالی در کودکان چیست؟

این نشانه‌ها را با توجه به سن کودک و در طی رفتار 6 ماه گذشته کودک بررسی کرده و سپس در نهایت به متخصصین و مشاوران در حوزه بیش فعالی مراجعه کنید. لازم به ذکر است که تشخیص این اختلال به سادگی نمی‌باشد. طور معمول بعد از سه سالگی این اختلال کم کم پدیدار می‌شود. بنابراین به بررسی نشانه های بیش فعالی می پردازیم:

تحرک بسیار زیاد، تمرکز پایین، عملکرد پایین یا کم در مدرسه، عدم توجه، پر حرفی، بی قراری و به خود پیچیدن، مشکل در انجام دستور العمل ها و گوش نکردن های تظاهری، بازی و صحبت دیگران را برهم زدن، مشکل در اتمام تکالیف و کارها و وظایف عادی، برقراری ارتباط اجتماعی ضعیف با دیگران و بسیاری از عوامل دیگر که همه نشانه هایی از بیش فعالی در کودکان است.

انواع بیش فعالی در کودکان

بیش فعالی در کودکان دارای یکسری ویژگی هایی است که قابل مشاهده بوده و هر شخص غیر متخصص هم میتواند آن را تشخیص دهد که شامل پرتحرکی کودک، کمبود توجه و تمرکز در انجام کارها، انجام کارهای ناگهانی و غیرقابل پیش بینی از سمت کودک. اختلال بیش فعالی به سه نوع تقسیم می‌شود:

اختلال اول: در نوع اول این اختلال که کودک فقط در توجه و تمرکز مشکل دارد.

اختلال دوم: در کودک فقط پرتحرکی مشاهده شده که کودک هم پرتحرک است و هم مشکل توجه و تمرکز دارد این اختلال اکثرا در کودکان مقطع دبستان و همچنین در پسرها سه تا پنج برابر شایع تر از دختران است و بیشتر در پسران اول خانواده قابل مشاهده است.

اختلال سوم: معمولا اختلال بیش فعالی در کودکان از سه سالگی به بعد تشخیص داده می شود. کودکان مبتلا به بیش فعالی اکثرا در دوره شیرخواری پرتحرک هستند و دست و پای خود را زیاد حرکت می‌دهند؛ کم خواب، کم غذا هستند و زیاد گریه می‌کنند.

راه های مقابله با بیش فعالی

همانطور که گفته شد تشخیص اختلال بیش فعالی آسان نمی‌باشد. بنابراین در درمان کودکان بیش فعال علاوه بر مصرف دارو نیز تغییر شیوه تربیتی و برخود مناسب با کودکان بسیار موثر واقع می‌شود. در ادامه به برخی از راه های مقابله با بیش فعالی در کودکان اشاره می‌کنیم:

1-تغییر افکار و نگرش خود: باید هرآنچه آگاهی در مورد اختلال بیش فعالی در کودکان را دانسته و فرابگیرید. باید بدانید که رفتار و عملکرد کودک مرتبط با این اختلال است و از عمد نمی‌باشد. این کودکان توانایی‌های منحصر به فردی و قدرت یادگیری دارند. بر توانایی آنان به سمت موفقیت کار شود.

2- آموزش درست صحبت کردن و گوش دادن: برقراری ارتباط با کودک بسیار مهم است. به طوری که اختلافات میان والدین وکودک برداشته و از وخیم تر شدن روابط جلوگیری شود. بنابراین بهتر است:

• رفتار خود را متناسب با سن کودک کنید
• برقراری ارتباط چشمی هنگام صحبت با کودک
• صحبت کردن با جملات ساده وجاگذاری خود به جای کودک
• وقت گذاشتن برای گوش دادن به صحبت‌های او و کشف بروز رفتارها و عملکردهای کودک

3- توجه مثبت به کودک: روش تربیتی و موثر بخصوص برای تعیین حدود و قوانین، توجه به ویژگی‌های مثبت کودک است. صفات مورد پسند کودک را به وی بگوئید و در روز او را مورد تحسین قرار دهید. با توجه به سن کودک و با استفاده از جملات متنوع کودک را تحسین کرده و به او محبت ورزید. کودک را در مقایسه با دیگران قرار نداده و کوچکترین موفقیت‌هایش را نادیده نگیرید.

4- دادن دستورات مناسب و موثر: کودکان ADHD در تمرکز کمی ناتوان هستند. برای متمرکز کردن حواس کودک و انجام کارهای خاص مراحلی را نظر بگیرید. به او متمرکز کردن حواسش بر روی کسی که در حال حرف زدن هست را یاد دهید. تشویق کودک فراموشتان نشود.

5-آموزش نحوه درست فعالیتها به کودکان: فعالیت‌هایی با توجه به توانایی انجام کودک انتخاب کرده، قوانین شفاف بوده و کودک متوجه خواسته و انتظار شما باشد.

6-تشویق و تنبیه در زمان مناسب: حس خوب کودک نسبت به کار انجام داده شده با پاداش و تشویق تقویت می‌گردد. پاداش‌ها متنوع و متفاوت باشد می‌تواند از آرزوها و خواسته وی از والدین باشد یا محبت و نوازش همچنین در صورت خواستن پاداش از سوی کودک، رفتار مطلوب را وی بخواهید. اصلاح رفتار ناشایست کودک: مثال: دیوار کثیف شده برای دوباره قشنگ زیبا شدنش باید انرا تمییز کنی.

7-پیوستن به گروه های حمایت: در این گروه ها والدین با والدین کودکان بیش فعال دیگر آشنا میشوند و به تبادل تجربه های خود می پردازند.

بهترین مدافع و حامی کودکان بیش فعال، والدین هستند. خانواده مهمترین افراد و بزرگترین مشوق برای گام برداشتن به سوی موفقیت ها و رفتار مناسب کودکان هستند. این را بدانید که فرزندان از شما الگو برداری می‌کنند. البته در این بین پرستار کودک در منزل (پرستار بچه) هم می‌تواند کمک بسزایی در کنترل و درمان بیش فعالی کودک داشته باشد.