چرا گفت‌وگو مهم است و چرا به گفت‌وگو نیاز داریم؟

? گفت‌وگو یک نیاز است اما نه نیاز به صحبت کردن. ما نیاز داریم که شنیده شویم. این نیاز عمیقی است که کمتر به آن توجه می‌شود. حس شنیده شدن در تعاملِ مبتنی بر گفت‌وگو برطرف می‌شود. این نیاز به شنیده شدن در همه جا وجود دارد و هدف از گفت‌وگو این است که نه فقط گوینده باشیم، بلکه شنونده‌ی خوبی هم باشیم.

? خود واژه‌ی گفت‌وگو نشان دهنده‌ی این است که شنونده بودن اولویت بالایی دارد. واژه‌ی «گفت» در «گفت‌وگو» در ابتدا ذکر شده و به این معناست که نخست باید به طرف مقابل فرصت صحبت کردن و شنیده شدن داد و در ادامه «گو» به معنی سخن گفتن آمده که یعنی باید امکان شنیده شدن به خودمان توسط دیگری را هم بدهیم.

? در شنیدن، کنجکاو بودن بسیار مهم است. کنجکاو بودن علاوه بر این‌که گام نخست در همه‌ی یادگیری‌هاست، همچنین باعث می‌شود طرف مقابل بیشتر از خودش بگوید و با این تجربه‌ی شنیده شدن، احساس امنیت بیشتری کند.

? در شنیدن فعال و عمیق، ما اول سخنان طرف مقابل را می‌شنویم و اطلاعاتی درباره‌ی وی به دست می‌آوریم. در ادامه علاوه بر فهمیدن منظور وی، می‌توانیم نکات دیگری درباره‌ی او را درک یا برداشت کنیم. (مثلاً از طریق ارتباطات غیرکلامی، زبان بدن، تن صدا، حالت چهره و...) و در نهایت می‌توانیم پتانسیل‌های پنهان در صحبت‌های وی را که می‌تواند اتفاقات بیشتری را در آینده رقم بزند، دریابیم.

? در گفت‌وگو همیشه حس خوب قرار نیست منتقل شود. شاید حس خوب در گوینده به وجود بیاید به دلیل ارضای نیاز به شنیده شدن اما لزوماً شنونده چنین تجربه‌ای نخواهد داشت و برای همین است که شنیدن فعالانه کار بسیار سختی است. هر چند هنر گوینده نیز در داستان‌سرایی است و این‌که مدام باید با شنونده چک کند که آیا شنونده صحبت‌هایش را دنبال می‌کند و با وی همراه هست یا نیست.

? در نهایت نباید فراموش کنیم که بی‌شک شنیدن عمیق، کار بسیار سختی است و نیازمند این است که قبل از هر چیز از پیش‌داوری یا قضاوت گوینده پرهیز کنیم و بکوشیم تا حد ممکن همدلانه به سخنان وی گوش دهیم.

این محتوا بر اساس مباحثی تهیه و تنظیم شده است که در رویداد آنلاین بِنو کامیونیتی با عنوان «تأملاتی درباره‌ی گفت‌وگو و توجه» در گفت‌وگو با میهمان برنامه، آیدین حبیبی (راهنمای درونگردی، نویسنده و معلم از نو یادگیری) در روز چهارشنبه، ۱۴ دی‌ماه ۱۴۰۱ مطرح شده‌اند.