زندگی نامه‌ی زهرا نعمتی، قهرمان معاصر ملی

زهرا نعمتی، زاده‌ی ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۴ در کرمان و عضو تیم‌ملی تیراندازی با کمان بانوان معلول ایران ، نخستین زن در تاریخ ورزش ایران است که موفق به کسب مدال طلا در سطح بازی‌های جهانی المپیک و پارالمپیک شده‌است.

رشته‌ی ورزشی‌اش از ۱۲ تا ۱۸ سالگی تکواندو بود که یک سانحه رانندگی باعث شد علاوه بر تحصیلش در رشته‌ی گیاه پزشکی در دانشگاه، تکواندو را نیز نتواند ادامه دهد. به گفته‌ی خودش تکواندو ورزشیست که بیشتر با پاها سر و کار دارد و از دست دادنشان مثل از دست دادن دست‌ها برای یک پیانیست است.

در ۲۱ سالگی برخلاف اشتیاقش به ورزش‌های گروهی به خاطر کمبود امکانات در کرمان به تیراندازی با کمان علاقه‌مند شد و می‌گوید ضایعه‌ي نخاعی‌ انگیزه‌اش را برای قهرمانی بیشتر کرد زیرا خدا به او فرصت دوباره زیستن داده بود. وی هم اکنون رتبه‌ی نهم جهانی در رشته‌ی خود را داراست و افتخارات زیادی برای ایران و مردمش به ارمغان آورده است. او حتی پیشنهاد جمهوری آذربایجان مبنی بر دریافت ۳۰۰ هزار دلار، یک خانه، یک خودرو،‌ حقوق مادام‌العمر ماهیانه پنج هزار دلار و شهروندی آن کشور را رد کرد و گفت پرچم ایران را ترجیح می‌دهد.

زندگی مشترکش را با رهام شهابی پور در سال ۱۳۹۱ آغاز کرد اما چند سال بعد با ماجرای ممنوع‌الخروج شدنش توسط همسر بعد از پاراالمپیک ریو ۲۰۱۶ به طلاق انجامید.

گرفتن جایزه‌ی اسپورت آکورد در سال ۱۳۹۲ برای برترین ورزشکار پاراالمپیکی، ثابت می‌کند که او زنی بسیار موفق و الهام بخش‌است و توانسته به آرزوهایش برسد. او می‌گوید:«خیلی وقت ها پیش می‌آید که انگیزه را برای ادامه از دست می‌دهم؛ به خاطر سختی‌های کار، ناملایمت‌ها، نبود امکانات و شاید بی مهری‌ها.» اما بارها نشان داده‌است که دوباره بلند شده و برای سرزمینش مدال‌های ارزشمندی کسب کرده‌است.

نعمتی درباره‌ی اتفاقی که در بازی‌های آسیایی جاکارتا افتاد و او از رقابت باز ماند می‌گوید:«من ابتدا خودم مسئولیت را به گردن گرفتم چون دوست نداشتم تیم وارد حاشیه شود. پسران تیم ما سری قبل قهرمان شده بودند و ما می‌خواستیم این بار دخترانمان قهرمان شوند. مربی‌ام زحمات زیادی برای من کشید اما در برنامه ریزی اشتباه کرد. همه به خاطر دو بردی که من داشتم و برای اولین بار اتفاق می‌افتاد هیجان زده و خوشحال بودند و این باعث شد نتوانند درست برنامه را چک کنند. او همیشه وسواس داشت و مرا نیم ساعت قبل از هر مسابقه آماده می‌کرد و این اشتباه عجیب و نادر از ایشان بعید بود.»

او در سال ۱۳۹۸ در مصاحبه‌ای با دانشگاه الزهرا که در آن مشغول به تحصیل شده است ریتم زندگی‌اش را اینگونه توصیف کرده: ۸ ساعت در روز تمرینات تخصصی تیر و کمان و ۲ ساعت در روز بدنسازی. او می‌گوید:«به دست آوردن هر چیزی بهایی دارد و داشتن یک زندگی ورزشی فقط مشمول هزینه‌‌ی مادی نیست و من به شخصه بابت دوری از خانواده بهای زیادی می‌پردازم. جدای از این و همه‌ی خستگی‌ها، گذشتن از همه تفریحات و داشتن یک زندگی معمولی مواردی هست که یک ورزشکار حرفه‌ای باید آن را بپذیرد.»

دغدغه‌ی کنونی‌ او وضعیت پس از دوران قهرمانیست و می‌گوید دوست دارد مربی‌گری کند گرچه می‌داند خیلی سخت است و آکادمی‌ای تاسیس کند که معلولان در آن دعوت به همکاری شوند.

زهرا نعمتی برای اولین بار در تاریخ المپیک در سال ۲۰۱۶ به عنوان یک بانوی معلول مسلمان، پرچم‌دار کاروان المپیک یک کشور یعنی ایران شد. وی همچنین در سال ۲۰۱۹ برای اولین مرتبه در تاریخ کشورمان موفق به دریافت تقدیرنامه‌ی جنبش المپیک در راستای ترویج ارزش‌های آن شد.