استاد شاگردی؛ دو روی یک سکه!

- شما شاگرد منی؟
+ بله استاد
- پس چرا تا حالا شما رو ندیدم؟
+ استاد من میرم سر کار و برای همین کلاسها رو تا حالا شر..
- برو حذف کن.
+ استاد!!
- یا حذف می‌کنی یا غیبت کلاسی اعلام می‌کنم.

این مکالمه شاگرد استادی مکالمه‌ایه که توی چهار سالی که اینجا هستین حتما خواهید شنید. شاید به عنوان خاطره بشنوید، شاید یه روز که دفتر استادین بشنوین، شایدم خودتون مخاطب این مکالمه بشین!

استادان دانشگاه اولین افرادی هستند که توی دانشگاه براتون حرف میزنن. از دانشگاه میگن. بهتون درس یاد میدن. از خاطرات دانشجویی‌شون براتون میگن. یه نیم سال خوب رو براتون رقم میزنن یا بعضا حسرت یه نمره خوب از درس رو به دلتون میذارن. تو این مطلب می‌خوام دو روی سکه استاد شاگردی رو با هم ببینیم!

رفاقت با استادان

استاد دانشگاه، دریایی از تجربیاته! یه استاد دانشگاه حداقل مدرک دانشگاهیش دکترا است و حداقل ده سال در اون مقطعی که شما واردش شدین به تحصیل پرداخته.

بعضی از استادان دانشگاه بیشتر در زمینه علمی کار کردن و به قول خودمون بچه درس خون رشته شون بودن و کلی تجربه از درست درس خوندن و پژوهش درست و خارج رفتن و انتخاب درست مسیر آینده‌تون توی درس بهتون میدن.

بعضی از استادان هم هستند که درسته که درس خوندن؛ اما سرشون درد می‌کرده برای کار توی صنعت و شرکت دارن و کلی از دنیای کسب و کار می‌دونن. اصولا این اساتید درسی رو در دانشگاه ارائه میدن که با حرفه و تکنولوژی‌هایی که توی شرکتشون استفاده میشه، مرتبطه. شما توی کلاس این استادان مفاهیمی رو تجربه می‌کنین که بعد‌ها تو دنیای کار بسیار به شما کمک می‌کنه.

آخرین دسته استادانی هم که من نویسنده این نوشته مشاهده کردم، استادانی هستند که عشقشون کمک به شما دانشجو‌ها بوده و اومدن که دانشگاه رو آباد کنن. استادانی که شما به عنوان رأسای دانشگاه و دانشکده می‌بینید و بعضا این استادان مراکزی رو در دانشگاه برای راحتی شما تاسیس می‌کنند که هم به دانشگاه کمک بشه و هم دانشجویان بتونن تجربه کسب کنن. این استادان شاید روی خشن دنیای کسب و کار رو ندیده باشن، اما عشق به دانشجو و عشق به دانشگاه کاملا توی شرکت‌هاشون مشخصه و شما می‌تونین تجربیات خیلی خوبی رو از بعد فنی توی شرکت‌های اونا کسب کنین.

شما به عنوان دانشجو، در طول ۱۴۰ واحدی که در دانشگاه میگذرونی، با هر استاد تقربیا بیش از یک بار درس برمیداری و توی اون چند ترم به طور نسبی استادت رو میشناسی. علاوه بر اون خودت رو هم کم کم میشناسی و بر اساس آینده‌ای که برای خودت متصور خواهی بود می‌تونی با استادی که باهاش بیشتر احساس نزدیکی می‌کنی بیشتر ارتباط بگیری و کارآموزی و پروژه کارشناسی رو با اون استاد برداری و کلی از تجربیاتش استفاده کنی.

لج و لج‌بازی با استادان!

اون روی سکه استاد شاگردی زمانی میرسه که شما و استادت اصلا به همدیگه نخورین! همون طور که بالا براتون گفتم، استادان هم مث ما آدما مدل‌های مختلفی دارن و تو تیپ‌ها و دنیا‌های جداگونه‌ای هستن. داستان لج و لج‌بازی شاگرد و استاد از اونجایی شروع میشه که شما آدم اهل سازشی نباشی و به عنوان دانشجو زیر بار این تفاوته نری. بزارین با یه مثال براتون بگم!

فرض کنین شما یه آدم عاشق کسب و کارین و از همون سال اول دنبال یادگیری مهارت هستین و می‌خواین هر چی زودتر برید دنبال شغل. اما استادتون از اون بچه درس‌خونایی بوده که هر مقطع رو با نمره اولی فارغ‌التحصیل شده و همیشه دنبال پژوهش بوده و تمام تجربه کاریش دانشگاه. خب قطعا همچین استادی براش حضور غیاب خیلی مهمه! تحویل تکلیف و سر کلاس درس گوش دادن و دانشجوی خوبی بودن در درجه اولویته. وقتی شما به عنوان دانشجو کارتون رو نسبت به کلاس درس اون استاد در درجه اولویت قرار میدین و جلسه کاری‌تون رو بر غیبت سر کلاس ترجیه میدین و بعد هم با افتخار این موضوع رو به استاد میگین که غیبتتون رو توجیه کنین، اون زمان لحظه‌ایه که بی‌خبر از شناخت شخصیت استادتون به اون استاد توهین کردین! استاد از دست شما عصبانی و شما که انتظار توجیه کارتون و بعضا تشویق از سمت استاد رو داشتین، جلو استاد میخکوب میشین و این میشه آغاز لج و لج‌بازی استاد و دانشجو...

پس خیلی لازمه به عنوان یه دانشجو استادتون رو خیلی خوب بشناسین و نسبت به ارزش‌هایی که اون استاد براش اهمیت داره باهاش رفتار کنین. مطمئن باشید وقتی که شما این احترام رو نسبت به استادتون قائل بشین، استاد هم در مواقعی که واقعا نیاز داشته باشین برای ارزش‌های شما احترام قائل میشه و مشکلات بین استاد و دانشجو کمتر و کمتر میشه.

بهترین کار اینه که همیشه مشکلات و مسائلی که ممکنه براتون پیش بیاد رو قبل از وقوع برای استادتون توضیح بدین تا هم موضع اون استاد رو نسبت به اون مسئله ببینین و هم بتونین از تجربیات اون استاد استفاده کنین.

به امید اینکه هیچ وقت روی لج و لج‌بازی با استادان براتون نیاد و همیشه با استادان رفیق باشید :)