منابع کنکور کارشناسی ارشد رشته مهندسی کامپیوتر

سلام، امیر پورمند هستم. رتبه یک کنکور مهندسی کامپیوتر ۱۳۹۹ شدم. خیلی‌ها از من درباره روش مطالعه و منابع سوال کردند. می‌خوام به عنوان دانشجویی که خودش اول راهه، درباره یه سری چیزایی که به ذهنم رسیده صحبت کنم. همه این حرف‌ها تفکرات منه و ممکنه اشتباه باشه. البته بعضی جاها نظرات دوستم سینا حسین کوچک که رتبه دو کنکور شدن هست. با هم درس خوندیم و مشکلات هم رو حل میکردیم. خیلی خوبه ادم یه دوست همراه داشته باشه.

در ضمن اگر نسخه ویدئویی رو بیشتر می‌پسندین با بچه‌های انجمن دانشگاه یزد یه مصاحبه‌ای انجام دادم که در اینجا می‌تونید ببینید.

اگر هم میخواید در مورد المپیاد دانشجویی بدونید، قدری در اینجا نوشتم. اینجا هم یه سری نکات برای قبل و حین و بعد کنکور نوشتم که اگر دوست داشتید بخونید.

چطوری برنامه ریزی کنم؟

من بیشتر خوشم میاد هفتگی بنویسم چه درس‌هایی بخونم و درس‌های هر روز هم مشخص باشه بقیه‌اش آزاد.

یه سری اصول داره: انعطاف‌پذیر باشه و تایم خالی داشته باشه و این که اگر به هر دلیلی نتونستم انجام بدم هیچ اشکالی نداره. من برای خودم مثل قلم‌چی سختش نکردم. فقط تو هفته یه جدول کشیدم که چه درس هایی رو میخوام بخونم و مشخص می‌کنم هر درس رو چند ساعت می‌خوام بخونم. بعد درس‌ها رو پخش می‌کنم تو هفته. مثلا ۴تا درس تو روز. حالا تایمش برا من که آزاد بود ۲، ۳ یا ۴ ساعت. هر چی شد. فقط استراحت بینش هم مهمه. مثلا هر ۶۰ دقیقه یه ۱۰ دقیقه استراحت می‌کردم و استراحت بین این رو هم جزو زمان درس خوندن حساب می‌کردم. حتی اگر نرسم برنامه یه هفته رو انجام بدم، هفته بعدش دوباره برنامه ریزی میکنم!

درباره اهمیت برنامه ریزی هم هر چی بگم کم گفتم. من اوایل همین جور دیمی درس می‌خوندم. یه درسی رو به صورت رندوم انتخاب می‌کردم شروع می‌کردم به خوندن. کنکور کارشناسی رو هم همین جور دیمی خوندم. بعد همسرم که طرز درس خوندنم رو دید، بهم گفت اصلا روشت به درد نمی‌خوره. من اصلا در عجبم تو چطور دانشگاه سراسری قبول شدی. اوایل خیلی قبول نمی‌کردم ولی کم‌کم مدل‌های مختلف برنامه ریزی رو تست کردم و با سعی و خطا به این روش رسیدم. برای من خوب بود.

من تو Notion هم ۹ تا درس ایجاد کرده بودم و می‌نوشتم که برای هر درس چه کاری دارم. مثلا تیتر مباحثی که باید بخونم یا تست بزنم رو می‌نوشتم.

چه جوری بخونم؟‌

درباره روش SQ3Rکه خودتون می‌دونید. به نظرم اصل یادگیری تو پرسش هست. کتاب‌های رفرنس مثل استالینگ رو نگاه کنید. اول کلمات کلیدی رو گفته،‌ بعد یه سری پرسش مطرح کرده آخر فصل دوباره پرسش مطرح کرده. فهمیدم ذهن با حقایق چیزی یاد نمیگره. برای ذهن، سوال و پرسش و از همه مهم تر، داستانه. مثلا اگر من بخوام درسی رو شروع کنم و هیچ ایده‌ای ازش نداشته باشم اول سعی می‌کنم یه سری تست‌هاش رو حل کنم. اونوقت وقتی دارم میخونم چون دنبال جواب برای پرسش می‌گردم یاد می‌گیرم وگرنه مغزم می‌ره رو مود اتوماتیک و فقط می‌خونه. یه مطلب خیلی جدید رو که می‌خونم می‌ذارم یه مدت تو ناخودآگاه بچرخه که بتونه مثل یه تیکه پازل بشینه تو ذهن.

قبلا که برای سی شارپ دوره می‌گذروندم یه دوره ۳۰ ساعته رو تو ۴ ۵ روز تموم میکردم و خوشحال هم بودم اما بعدش که می‌خواستم از مطالب استفاده کنم می‌دیدم، خیلی هم خوب یاد نگرفتم. بخاطر همینه که توصیه می‌کنن علما هر روز چند تا درس متفاوت و مطلب نامربوط به هم رو بخونین. بقیه‌اش رو ارجاع میدم به مجموعه پادکست‌های یادگیری آقای شعبانعلی که رایگان هم هستن! خودشون رتبه یک بودند. روزنوشته‌هاشون درباره کنکور هم آدم رو آروم می‌کنه.

تو یادگیری تکرار بافاصله رو فراموش نکنید به طور خیلی عادی ذهن مطالب رو فراموش می‌کنه و نیاز داره این دیتا چند بار ذخیره بشه تا ریکاوری‌اش راحت‌تر باشه. من تندخوانی رو هم تست کردم و اصلا جواب نمیده. شاید روی یه چیزی مثل داستان یا رمان جواب بده اما یه چیزی مثل الگوریتم که بعضی وقتا لازمه برای درک جواب یه سوال یه ربع روش فکر کنین اصلا نه.

بهتره در یه روز ترکیبی از درس های محاسباتی (حل مسئله) و حفظی رو بخونید چون مدارهای محاسبه و حفظ تو ذهن فرق دارند. خسته میشن بنده خداها مثلا یه پارت الگوریتم مسئله حل کنید. یه پارت شبکه حفظی هاش رو مطالعه کنید.

خلاصه نویسی و نقشه ذهنی کشیدن و این چیزا هم خوبه. برا من خیلی مفید نبود. یخورده از درس ها رو نوشتم و بعد گذاشتم کنار. من اگر بخوام یه فصل رو مرور کنم ترجیح میدم ۴ تا سوال درست حسابی پیدا کنم بشینم حل کنم. در حین فکر کردن خودش دوره می‌شه.

اگر وقت کردید فایل What works, What does not رو مطالعه کنید که روش هایی که واقعا کار میکنند و اونهایی که جواب نمیدند رو تفکیک کرده.

تست زدن چقدر مهمه؟

تست زدن هم برای دوره کردن خیلی خیلی خوبه. فراموشی یه چیز خیلی عادیه. ممکنه ۳ بار یه چیز رو بخونید یادتون بره. من اگر قرار باشه مثلا گرامر مستقل از متن نظریه رو دوره کنم به جای این که بشینم و از نو نکاتش رو تکرار کنم ۱۰ تا تست از اون فصل میزنم. تست‌ها خیلی وقت‌ها سوالات استاندارد کتاب‌های مرجع هستند پس برای یادگیری خیلی خوبن و کلا ترجیح می‌دم یه سوال برام پیش بیاد و دنبال جوابش بگردم نه این که صرفا طوطی‌وار مطالب رو تکرار کنم.

واقعیتش من برای یکی از درس‌های امتحان کارشناسی اصلا وقت نکردم بخونم. مجازی هم بود. کلا سرکلاس نرفتم. هیچ ایده‌ای هم نداشتم که چیه. باید تو یه شب یه کتاب 500 صفحه ای میخوندم. یه کتاب تست پیدا کردم فقط تست های آخر هر فصل رو حل کردم. خوب هم شد.

چقدر وقت بشینم و بخونم؟

بازم ارجاع میدم به آقای شعبانعلی. طبق تحقیقات یه چیزی بین ۴۵دقیقه یا ۱ ساعت و نیم نرماله. اگه یادتون باشه کلاس‌های مدرسه هم که طولانی میشد بعد ۲ ۳ ساعت بازدهی به صفر می‌رسید. حتما استراحت بین هر پارت ۵تا ۱۰ دقیقه داشته باشین.

چند ساعت تو روز درس بخونم؟

خبری از ۱۵ ۱۶ ساعت درس خوندن نیست. ۸ساعت کار یا درس در روز برای یه آدم کافیه. به شرط این که ثبات داشته باشه. بعضی وقتا ۲ ۳ روز حالم خراب میشد کلا همه چی رو می‌ذاشتم کنار. کرونا، ناامیدی، ابهام و یا حتی مریضی برا منم پیش اومده. برا همه هست. من وقتی حالم گرفته می‌شد یه فیلم خوب می‌دیدم یا می‌رفتم پیاده‌روی. هر کسی روش خودشو داره.

همه درس ها رو بخونم؟

جز ریاضی و احتمالا زبان همشو بخونید. چرا؟ چون شما نمی‌تونین روی ۱۰۰ درصد هیچ درسی حساب کنید. این مثل کنکور سراسری نیست که غلط یا مبهم نداشته باشه یکی دو تا سوال ممکنه غلط باشه و یکی دو تا سوال هم ممکنه نظر طراح با شما فرق داشته باشه! برا زبان انگلیسی هم بستگی به خودتون داره. من بعد از حل همه درسا رفتم سراغ زبان.

کنکور ۹۹ خیلی بهتر بود که از هر درس تقریبا ۱۰ تا تست آورد. اینجوری سوال در تمامی سطوح (آسون و متوسط و سخت) داره؛ در ثانی غلط علمی سوالات هم کمتر تو درصد تاثیر می‌ذاره.

ویرایش با توجه به تغییرات سنجش: برای زمان ما این قصه درست بود اما امسال با توجه به این که تعداد درس‌ها زیادتر شده شاید نشه همه‌اش رو خوند و بهتر باشه چندتاییش رو حذف کنید.

نظر سینا

اگر میخواین درسی رو بخونید کامل بخونید. خوندن سطحی ارزش نداره. اگر نمیرسین اشکالی نداره که یه سری ها رو حذف کنید. دلیلش هم اینه که میانگین درصد تو ارشد مهمه نه تراز. ظاهرا نمره آزمون ارشد بدین شکل حساب میشه:

نسبت میانگین درصد به نفر اول * ۸۰۰۰ + معدل ضربدر ۱۰۰ (که میشه ۲۰۰۰). احتمالا برای همین هم تراز امیر تو همه ضریب ها یکی شده.

سوالات شک دار رو بزنم؟

من باشم میزنم. اگر ۱۰ تا سوال شک داشته باشم (که داشتم) احتمالا ۵ تاش درسته و ۵ تاش غلط که به نفعه. در ثانی اگر پاسخنامه‌های کنکور ارشد رو نگاه کنید، یه سری سوالات کلا دوگزینه‌ای میشن. واقعا هم هر دوتا گزینه درست هستند. یه سری سوالات دارای تاثیر مثبت میشن. حیف نیست آدم این‌ها رو از دست بده؟

کلاس آنلاین بهتره یا آفلاین؟

من ترجیح می‌دم به جای چیزهای آنلاین از مدل آفلاینش استفاده کنم. من حتی تو وبینار معمولا نسخه آفلاین رو می‌بینم. مخصوصا تو زمینه کلاسا ترجیح میدم فیلمی که از پیش (بدون حضور دانشجوها) ضبط شده رو ببینم. (به نظرم وقت پرتش خیلی خیلی کمتره). در ضمن وقتی کلاسی آنلاینه و دانشجو سر کلاسه، استاد مجبوره همراه با میانگین کلاس پیش بیاد. اگر چیزی رو نفهمم نمی‌تونم نیم ساعت فکر کنم و اگر زودتر بفهمم دکمه اسکیپ نداره. مخصوصا این که پلیرهای آنلاین همچین تعریفی هم نیستن و با نت داغونی که ما داریم چیز خوبی توش درنمیاد.

گروه های تلگرامی چی؟

من هم هر بار که عضو شدم لفت دادم. بیشتر از این که چیز یاد بگیرم استرس گرفتم و وقتی آرامش نداشته باشم مطلقا هیچی تو کله‌ام نمیره. هر روز تعداد زیادی پیام میاد. عضوشدن تو گروه ها حس خوبی داره و آدم فکر میکنه همراه بقیه اس و از این چیزا ولی فایده خیلی کمی داره. البته تو کانال اکثر اساتید عضو بودم و مطالب رو رصد می‌کردم.

چطوری انرژی‌ام رو حفظ کنم؟

خداییش مشکل‌ترین قسمت کار همینه. مخصوصا این که تایم خوندن برای کنکور زیاده. یکی از چیزهای مهم درس خوندن انگیزه است. اصولا وقتی به کسی یا چیزی نیاز داریم که تشویقمون کنه کسی نیست. بله بعد کنکور همه لطف دارن اما قبلش شاید بعضا سنگ هم جلومون بندازن. البته به طور کلی میگم وگرنه تنهای تنها هم نیستیم. پدر، مادر، همسر و دوستان نزدیک خیلی کمک میکنن.

هدف‌گذاری هم بر مبنای همین‌ها باشه. یه چیز قابل دسترس ملموس مشخص باشه. چیز مشخص منظورم اینه که مثلا نمیگم میخوام هوش مصنوعی رو فول بشم میگم تست‌های مضرب ۵ فصل ۲ رو می‌زنم امروز. سعی میکنم مطالب رو کوچیک کوچیک کنم.

من اگر بخوام انگیزه بگیرم میشینم نیم ساعت تو یه درسی رو که دوست دارم تست میزنم یا سوال حل میکنم یا فیلم می‌بینم و این انگیزه ای میده برای ادامه راه. اگر حس این رو هم نداشتم یه کاری می‌کنم که به نظرم مفید بیاد (مثلا تمیزکردن خونه یا شستن ظرف‌ها) و همون انگیزه ای بشه واسه ادامه درس خوندن. اوایل همش میرفتم از این کلیپ انگیزشی‌ها میدیدم ولی بعد از یخورده وقت دیگه انگار روم تاثیری نداشتن. من بعضا هایلایت‌های دکتر چاووشی در زمینه انگیزه و موفقیت رو مطالعه می‌کردم و خیلی بیشتر از کلیپ بهم کمک می‌کرد. عملا یه سری حرف‌های من هم انعکاس استوری‌هاشون هست (۲ سالی میشه ایسنتاگرام اصلی‌ام رو پاک کردم و با یه اکانت جعلی یه سری چیزا رو دنبال می‌کنم. برا من که خوب بوده).

در نهایت امر هم ما ماشین نیستم که همیشه حالمون خوب باشه و بتونیم کار کنیم یا درس بخونیم. ما که نیومدیم تو این دنیا درس بخونیم یا کار خارق‌العاده‌ای انجام بدیم. والله. ما هم مثل بقیه. تفریحاتی مثل فیلم دیدن یا پارک رفتن یا حتی قدم زدن هم لازمن.

برخلاف تمام تبلیغات، اصلا عادی‌بودن (یا متوسط بودن) چیز بدی نیست. یه سری پادکست مال آقای مجتبی شکوری (برنامه کتاب باز) هست که قبلا موقع پیاده روی گوش می‌دادم و من رو آروم می‌کرد. واقعا حفظ آرامش تو این فضای مسموم کنکوری خیلی خوبه.

برای من یه عاملی که باعث می‌شه آرامش بیشتری پیدا کنم اینه که سعی میکنم به نتیجه فکر نکنم چون نتیجه دست من نیست. من فقط می‌تونم تلاش کنم. حتی اگر نتیجه خوب نشد هم باز هم قرار نیست خودمو سرزنش کنم. نشد که نشد. اونوقتی که درس می‌خوندم به این فکر نمی‌کردم که رتبه فلان بشم چون به نظر خودم اونجوری کمال‌گرا میشدم و می‌خواستم همه چی رو کامل بخونم. من یه آدم عادیم و همه درس‌ها رو عادی خوندم. در ضمن فرق چندانی هم بین رتبه ۱ یا مثلا رتبه ۱۰ از نظر سواد یا حتی دانشگاهی که میرن هم نیست.

گفتم به نتیجه فکر نکنیم پس چطور بفهمیم داریم خوب پیش میریم؟ یه معیار خوب برای من وقتی بود که یه دفتر یا خودکار تموم میشد.

تو آزمون آزمایشی شرکت کنم یا نه؟

من با آزمون آزمایشی موافق نیستم. من به شخصه اصلا نمی‌تونم برنامه درس خوندنم را با آزمون‌ها هماهنگ کنم و کلا از سیستم آزمون خوشم نمیاد. هیچ آزمونی هم شرکت نکردم.

من برای آزمون خودم تست‌های کنکور سال‌های قبل رو چاپ می‌کردم. یه روز جمعه از ۸ صبح با رعایت زمان‌بندی شروع می‌کردم به آزمون دادن. بعد درصدهام رو حساب می‌کردم و با توجه به میانگین درصد تو رشته مطلوبم نتیجه‌ام رو ارزیابی می‌کردم. حتی اگر آزمون می‌دین نکته خیلی مهم اینه که بعد آزمون تک تک سوالات رو تصحیح کنین. من معمولا یه روز یا دو روز درگیرش بودم.

(الان که بیشتر فکر می‌کنم) باتوجه به این که امسال تعداد سوالات و زمان کنکور تغییر خیلی زیادی داشته (و در نتیجه زمان‌بندی کنکورهای قدیمی‌تر خیلی به کار نمیان)، یکی دوتا آزمون جامع می‌تونه مفید باشه.

نظر سینا

آزمون آزمایشی جدا از قیمت وحشتناکی که داره (که اصلا نمی صرفه) برای یکی مثل من خوب بود چون هزارتا کار بهتر از درس خوندن تو خوابگاه هست که آدم انجام بده. آین آزمون‌ها باعث میشد هدف‌های کوتاه مدتی داشته باشم، مثلا خیلی وقت‌ها می‌گفتم جمعه آزمون دارم بهتره بشینم بخونم که اگر آزمون نبود شاید نمی‌خوندم.

کتاب رفرنس بخونیم یا نه؟

تا جایی که میشه نه. من بعضی درسا رفرنس رو خوندم و خیلی زیاد بود. بعدا فهمیدم بهتره هر جا اشکال داشتم و نفهمیدم بهش مراجعه می‌کردم. همیشه بر خلاف مدل کنکوریا می‌گفتم به جای این که یه منبع رو چند بار بخونم،‌ چند تا منبع رو یه بار می‌خونم.

منابعی که من خوندم چیا بوده؟

من برای هر درس چند تا منبع معرفی می‌کنم، انتخابش با خودتون. منابعی که من استفاده کردم اکثرا دسته دوم یا مال چاپ‌های ۹۳ ۹۲ یا از کتابخونه یونی بودن اما اگر کتاب جدید بخرین راحت ترین؛ چون حل تست‌های سال‌های پیش به سختی گیر میاد. منم یخورده اذیت شدم. در ضمن اگر دانشجو هستین می‌تونین از کتاب‌های کتابخونه دانشگاه استفاده کنید اگر هم کتابی موجود نبود سفارش بدین براتون می‌خرن! فقط اگر خواستین از هر کدوم از منابع دانشگاهی رو بخونین، حتما یه کتاب تست بگیرید حالا چاپ قدیم یا حتی کتاب انتشارت معروف هم نبود عیب نداره.

درباره فیلم‌ هم به نظر من یه فیلم می‌تونه کار شما رو سرعت ببخشه؛ مثلا، اگر مطلبی رو قراره ۲ ساعت وقت بذارین تا خودتون بخونید با فیلم تو ۱ ساعت یاد می‌گیرین. منتهی یادتون باشه فیلم اول کاره. تست و مرور دست خودتونه. یادگیری با مروره. شما سر جلسه که می‌رین تقریبا همه سوالات براتون آشناس. فقط اگر بهش فکر نکرده باشین یه چیزاییش رو میدونین و تو بقیه‌اش میمونین. برای همین میگم خیلی خیلی تست بزنین. دقت کنین نمیگم یه کتاب رو بردارین هی روخونی کنید. من میگم هی سوال حل کنید. حتی اگر شده یه سوال رو چند بار حل کنید. فقط این روش برای درسی مثل شبکه (که هنوز سوالاتش تو کنکور خیلی کم هستند و تغییرات شدیدی داشته) مناسب نیست.

در مورد منابع برای هر درسی انقدر سایت‌ها و گروه‌های مختلف منابع خودشون رو تبلیغ کردن که فکر کردم بهتره مسیری که طی کردم رو بگم. من آدمش نیستم که یه لیست بهتون بدم و بگم فلان کتاب‌ها و دوره‌ها رو بخرید که موفقیت از آن شماست، چون فکر می‌کنم این حرف دروغ بی شرمانه‌ای بیش نیست. من فقط یه سری تجربیاتی که دارم رو به اشتراک میذارم. (درضمن اگر اسم بعضی اساتید رو نمیگم دال بر بی سوادیشون نیست صرفا من باهاشون اشنایی نداشتم).

1- مدارهای منطقی

من تو کارشناسی نفهمیدم این مدار منطقی کاربردش چیه تا مدار رو با پروفسور نوابی شروع کردم و واقعا فهمیدم یه کامپیوتر رو چطور میسازن. از گیت لول تا RT لول. تا به حال کورسی بهتر از این ندیدم. فقط برا کنکور واقعا زیاده و ۴ ۵ تا فیلم اول و آخرش زیادن. بحث مدارات اسنکرون تو کورس مکتب خونه دکتر تابنده و دکتر صدوقی خیلی خوب گفته شده. بابت کتاب هم کتاب استاد یوسفی هست که سینا گرفت و راضی بود. منم یه کتابی گرفتم چاپ ۹۱ که الان تو بازار نیست. درسی مثل مدار و نظریه خیلی تغییرات نداشته و چاپ‌های قدیم هم به شرطی که تست کافی داشته باشن کارتونو راه میندازن ولی درسی مثل الگوریتم تست‌های جدیدش لازمه. من مدار منطقی و معماری مطلقا صفر صفر بودم به خاطر همین نمی‌تونستم با کتب ارتباط بگیرم.

سایت مکتب‌خونه رو که می‌دونین. خیلی از اساتید دانشگاهی فیلم‌های سرکلاسشون رو ضبط می‌کنن و رایگان در اختیار هر کسی قرار میدن. انصافا کار قشنگی انجام دادن. (اگر استادی هم به نظرتون آروم صحبت می‌کنه میتونید فیلم رو دانلود کنید و سرعتش رو دو برابر کنین)

در ضمن این درس به شدت ساده و چهارچوب دار هستش. کافیه به تست های سال های اخیر نگاه کنین که هیچ تغییری نداشتن.

2- معماری کامپیوتر

اول فیلمای دکتر گودرزی و دکتر موحدین تو مکتب‌خونه و بعدا دکتر صفری تو آپارات رو دیدم. دکتر گودرزی مطالب پایه‌ای رو درس میدن. دکتر موحدین خداییش خیلی فراتر از کنکور درس میدن. کلا درس گسترده‌ای هست و غیر از اساتید کنکوری من ندیدم یه استاد کل مطالب رو پوشش بده. اگر زودتر می‌دونستم کل درس رو با یه استاد کنکوری می‌گذرونم. بعدا فیلم و کتاب استاد یوسفی رو گرفتم و راضی بودم. (تو پرانتر بگم توی کتاب‌هاشون همه چیز رو نمیگن اما فیلم‌هاشون واقعا خلاصه و مفیده. فیلم آموزشی بهتری ندیدم من). من تو المپیاد مدار و معماری رو امتحان ندادم و نظری ندارم.

بر خلاف اسم و رسم این درس و احتمالا تجربه‌مون در دوره لیسانس، این درس هم خیلی مسائل چهارچوب دار و خوبی رو داره. تغییراتش در سال های اخیر خیلی کم بوده و به نظرم حتما درس امنی حساب میشه.

3- هوش مصنوعی

دوره استاد رامین رهمنون برای شروع تو یوتیوب عالیه من فیلما رو ریختم رو گوشی. تو مسیر رفت و برگشت یونی دیدم (یکی از دوستان نیز در کامنت‌ها یه پلی لیست مرتب شده درست کردن چون تو خود کانال بعضا درهمه). دکتر ناصررضوی هم خوب درس میدن. مثلا من تا وقتی سرگین غلتانک رو ندیده بودم نفهمیده بودم عامل واکنشی ساده چیه! بابت کتاب هم با اکراه کتاب راهیان ارشد رو معرفی می‌کنم. من و دوستم سینا اصلا راضی نبودیم. من پوران پژوهش رو هم گرفته بودم اما اونم فقط خلاصه‌های آخر فصلش به درد می‌خورد.

کاش کتاب کمک درسی بهتری برای این درس نگارش می‌شد. یه ترجمه خوب برای خود راسل کتاب دکترفیلی هست اما من خودم هر جا مشکل داشتم همون رفرنس (انگلیسی) رو نگاه کردم.

هوش تا فصل استنتاج مرتبه اول خوب و ساده‌اس و اکثر سوالات هم تا همین جا میاد. دو تا فصل ناجالب داره: برنامه ریزی و احتمالات. ناجالب به خاطر این که اکثرا خیلی درست حسابی توضیحش ندادن و یخورده باید وقت بیشتری بذارین اگر میخواین مطالعه‌اش کنید.

4- الگوریتم و ساختمان داده

برا المپیاد که پارسال خوندم: دکتر گنج تابش مکتب‌خونه (هیچ جا ندیدم NP رو انقدر قشنگ توضیح بده)، کتاب کورمن (همون CLRS) انتشارات نص ، دکتر شریفی زارچی مکتب‌خونه، کتاب داده ساختارها و الگوریتم دکتر قدسی.

اما بعدا تست نمی‌تونم حل کنم و مشکل داشتم. با یه سری پرس و جو برا کنکور اینا رو پیدا کردم واقعا خوب بودن: فیلمای استاد یوسفی، کتاب ۶۰۰مسئله دکتر قدسی (خودم داشتم)، کتاب نارنجی (سینا داشت)، تست‌های ۹۰به بعد کنکور هم خداییش خیلی مهمن.

برخلاف قیافه و اسمش تقریبا درس روتینی هست و نوع سوالاتش مشخصه و تغییر خاصی هم نداشته. من اگر می‌تونستم برگردم برای این درس خیلی بیشتر وقت می‌گذاشتم که مسئله حل کنم نه این که مثلا بشینم کورمن رو بخونم. شروع کردن یه درس با رفرنس اصلی در حالی که این همه منابع بهتر وجود داره اشتباهه. الگوریتم مثل ریاضیه. از لحاظ مسئله هم فکر می‌کنم کتاب دکتر قدسی یه سر و گردن از بقیه بالاتره. به قدری سوال تو الگوریتم داره که حالا حالاها باید حل کنید. اگر انگلیسی تون خوبه حل المسائل کورمن هم اینجا ست میتونید یه نگاه بهش بندازین.

5- سیستم عامل

من همون اول برای المپیاد از سیلبرشاتس و تننباوم استفاده کردم (که خب خیلی کار درستی نبود!). برا کنکور کتاب نشر علوم رایانه (کلا این انتشارات کتاب‌های خیلی خیلی معمولی رو داره نه میشه گفت بده نه خوبه) رو تهیه کردم و تقریبا تا یه ماه آخر با همون خوندم اما سمافور رو نمی‌فهمیدم. ماه آخر کتاب دکتر حقیقت رو گرفتم و به نظرم از کتاب سیلبرشاتس و تننباوم هم بهتره. جایی که من لذت می‌برم اینه که صرفا دنبال حل کردن و رسیدن به جواب نیستن. واقعا طراح سوال رو زیر سوال می‌برن و البته همه چی رو تو کتاباشون میگن که خیلی خوبه. برا المپیاد هم فکر کنم همین خوبه.

سیستم درس امنیه. تغییر خاصی تو کنکور نداشته و سوالاتش هم روتین و خوبه. امسال یه سری سوال به شدت ساده هم ازش اومد که واقعا حیف شد واسه اونایی که نخونده بودن.

6- شبکه

من و سینا حتی تا آخراش هم دنبال منبع خوب شبکه بودیم. ظاهرا خیلی سوالاتش تغییر داره و قابل پیش‌بینی نیست. کتاب کراس راس که مرجع درسه. من ترجمه دکتر ملکیان از انتشارات نص رو گرفتم و دکتر حقیقت هم ترجمه کردن. یه سری تست تالیفی هم خودشون طرح کردن رایگان گذاشتن که استفاده کردم. تمرین‌های آخر فصلش هم خوبه اما انگلیسیه کمی مشکله (حل المسائل به درد بخور هم پیدا نکردم). خود آقایان کراس و راس هم تو این سایت یه سری مسائل به همراه جواب رو مطرح کردن. انیمیشین های خوبی هم درست کردن که برای یادگیری مفیده. جزوه دکتر صبایی هم خوبه، یه نگاه بهش بندازین. برا شبکه فصل ۱ تا ۴ واجبه و فصل ۵ مستحبه تقریبا (تعداد سوالاتش خیلی کمه).

امسال یهو رویکرد شبکه حفظی محور شد و یه چیزی مثل یادگیری سوییچ اومد. تا پارسال مسئله محور بود اما امسال مسئله ندادن. یعنی شاید رویکردهای پارسال دیگه به درد نخوره. بخاطر همین اگر من باشم برای سال بعد کتاب مرجع رو می‌خونم. منبع المپیاد هم کتاب کراس راسه.

می‌خواستم برای کنکور خودم شبکه رو حذف کنم چون کتاب‌کار درست حسابی‌ای واسه درس گیر نمی‌اومد و جواب سوالات سال‌های پیش به سختی پیدا میشد اما با سوالاتی که تو شبکه اومد خیلی بهش امیدوار شدم و سال دیگه اگر بخوام کنکور بدم حذفش نمی‌کنم.

درباره انتشارات نص هم بهتون بگم که هر کتابی ازش گرفتم راضی بودم (البته کتاب کنکوری نداره). واقعا تو رشته ما کتاب‌های خوبی ترجمه و تالیف کردن.

پی نوشت: اخیرا دکتر مهدی جعفری از دانشگاه شریف ویدئوهای شبکه شون رو داخل آپارات اپلود کردند. من از کیفیت و کمیتشون اطلاع ندارم. خودتون بررسی کنید.

7- نظریه

من یه کتاب پوران پژوهش چاپ ۹۳ گرفتم که مال آقای پورمحقق بود، خوب بود. دوستم سینا کتاب استاد شاپوری رو گرفتن. هر دو راضی بودیم. منتهی اگر برای المپیاد می‌خواین، المپیاد ۲ ۳ تا سوال از پیتر لینز (کتاب رفرنس همین منابع کنکوری) اومد و ۲ تا سوال از کتاب مایکل سیپسر (یه کتاب خیلی تئوریه و من باهاش ارتباط نگرفتم). به نظر من که برای المپیاد نظریه رو حذف کنین همون‌طوری که بقیه می‌کنن. (من رفتم و سوالاش رو بلد نبودم).

این درس متوسطه و سوالاتش هم خیلی روتین هستند. با تمرین و حل زیاد مسئله میشه توش مسلط شد.

8- کامپایلر

من کتاب آقای شیخ (پوران پژوهش) چاپ ۹۰ رو از کتابخونه گرفتم اما فصلای آخرش رو از سینا گرفتم، به نظرم همون شاپوری (پوران پژوهش) رو بگیرید. کتاب مدرسان شریف رو هم گرفته بودم اما باهاش ارتباط نگرفتم. نمیدونم چرا برخلاف اسمی که مدرسان درکرده خیلی کتاب‌های جالبی نداره.

اوایل که بخواین بخونین واقعا درس ناجالبی هست ولی کم کم باهاش کنار میاین. من اگر می‌خواستم درسی رو حذف کنم احتمالا همین بود کما این که تا حدی به رشته موردعلاقه‌ام غیرمرتبطه.

9- پایگاه داده

کتاب خوب بخوام معرفی کنم دکتر کیوان‌پور هستن که کتابشون رو سینا داشت و در کل راضی بود (به جز ERکه اصلا پسندش نبود). منم کتاب استاد سلامی رو چاپ ۹۳ داشتم و بس بود. ایندکس رو هم از رو سیلبرشاتس خوندم. البته من پیش‌زمینه داشتم. فیلم استاد غلامعلی‌نژاد از دانشگاه بناب هم هست. مکتب خونه رو نگاه کنید. خیلی آموزش دیتابیس داره.

برای دیتابیس حرفی واسه گفتن نمی‌مونه از بس شیرینه.

10-انگلیسی

فقط انگلیسی رو من هیچی نخوندم و از قبل کانون زبان رفتم و بلد بودم. واقعا نمی‌دونم. با زبان معمولی ۵۰ ۶۰ درصد رو میشه زد.

ریاضی هم که صرف نمی‌کنه بزنین کلا و بی‌خیالش بشین. البته به شرطی که سازمان سنجش دوباره ضرایب رو تغییر نده. من خودم هم ریاضی رو سفید تحویل دادم.

اینم کارنامه من. همیشه روال این بوده میانگین درصد ۵۰ باعث میشده رتبه تک رقمی بیارین ولی امسال درصد بچه‌ها بهتر بوده.

المپیاد چی؟

کمی هم در مورد المپیاد توضیح بدم برا اهلش. ۵ تا درسه که چهار تاش رو باید امتحان بدین و یکیش رو باید حذف کنید که نظر من برای حذف رو نظریه است. تقریبا ۴ ۵ تا سوال تو هر درس بهتون میدن. مثلا پارسال سوال اول شبکه گفتن پروتکل MPLSرو توضیح بدین. ۲ صفحه هم جا میذارن قشنگ بنویسید. بعد جالبه که می‌نویسن اگر سوالی به نظرتون مشکل داره تصحیحش کنید و جواب درستش رو بنویسید. مثلا یکی از سوالات نظریه گفته بود اثبات کنید فلان چیز درسته. من گفتم اصلا به نظرم این غلطه. یا مثلا سوال سیستم عاملش این بود که یه برنامه تو لینوکس نوشتیم میخوایم پورت کنیم به ویندوز. چه کنیم؟ خلاصه که امتحان جالبیه. اگر بتونم سوالات ۹۸و ۹۹ رو که امتحان دادم منتشر می‌کنم.

اپدیت: اگر دوست داشتید بیشتر بدونید پستی که در مورد المپیاد کامپیوتر نوشتم رو مطالعه کنید.

کلام آخر

میدونین چرا میگم که مثلا نظریه چاپ ۹۳، مدار منطقی چاپ ۹۱گرفتم و خوب بود؟ میخوام بگم موسسات کنکوری کارشون فروشه. بعضی هاشون حتی استرس می‌فروشن که من و شما منابعشون رو بخریم اما آدمای باسواد (مثل پروفسور نوابی) نیازی ندارن که انقدر شوآف راه بندازن. انقدرا هم لازم نیست که برای همه درسا منابع اصطلاحا برتر رو گرفت و خوند. با روش مطالعه درست و حتما تلاش میشه دانشگاه خوب قبول شد. پس خیلی شلوغش نکنید. من تو درسی مثل سیستم عامل گفتم کتاب حقیقت خیلی خوبه اما زیاد دستم نبود و بیشتر رفع اشکال کردم باهاش. به نظرم حتی با کتاب‌های خیلی معمولی هم میشه رتبه خوب آورد.

یه سری معیار هم برا استاد (کنکوری) خوب بگم: حداقل قبل از این که چیزی رو بخرید یه نگاه بندازید ببینید اصلا طرف مدرک کارشناسی داره؟ ارشد رفته؟ دکترا چی؟ خودش کجا درس خونده؟ مقاله هم داره؟ اون اساتیدی که به نظرم باسواد هستن، آروم و موقر درس میدن و مثل اینایی که تو تلویزیون استرس میفروشن نیستن. نیازی هم ندارن هی چپ و راست بگن من خوبم و منابع من فلانه.

یکی از دوستانم میگفت «بعدش هم که قبول شدی فهذا اول الکلام. اول کار و درس خوندنه.»

امیدوارم که سرتون رو درد نیاورده باشم و مطالب به دردتون خورده باشه. خوشحال میشم اگر پیشنهاد یا انتقادی دارین در کامنت برام بنویسید. (در ضمن در وبلاگ اصلی‌ام بعضی سوال‌هایی که بچه‌ها ازم پرسیدند رو جواب دادم و بصورت یک پست نوشتم).