رمزارزها تهدید اصلی بر قدرت تحریم‌ها نیستند

تاثیرات تکنولوژی رمزارزها بر توانایی آمریکا به اعمال فشار به وسیله‌ی تحریم‌ها موضوعی‌ست که بیش از پیش توجه دولت‌ آمریکا را به خود جلب کرده‌است. این واکنش در پس تلاش ونزوئلا برای تولید یک توکن با پشتوانه‌ی نفت ،به نام پترو، ایجاد شده‌است. این طرح باعث شد تا کاخ سفید یک دستور اجرایی صادر و مجلس آن را در قالب لایحه تصویب کند.  همچنین وزارت دارایی اخیرا راهنمایی منتشر کرده‌است که در آن بر التزامات و تعهدات تحریم‌ها نسبت به واسطه‌های ارزی دیجیتالی با در نظر گرفتن تحریم‌ها علیه ایران تاکید می‌کند.

استفاده از کریپتوکارنسی برای دور زدن تحریم‌ها خطرات بالقوه‌ای به همراه دارد که بایستی جدی گرفته شود. به این معنی که خطر واقعی برای اعمال فشار از طریق  تحریم از تکنولوژی نشات نمی‌گیرد بلکه نتیجه‌ی چالش روزافزون سیستم‌های پرداختی بین المللی است که در آن دولت آمریکا غالبیت دارد. بر اساس مقاله اخیر یک تحلیلگر سابق CIA و مدیر تحلیل مرکز تحریم‌ها، Yaya Fanusie،

بزرگ‌ترین خطری که متوجه اعمال و اثرگذاری تحریم‌ها می‌باشد، خطری در افق بلندمدت ا‌ست؛ به این گونه که دولت یا ایالتی که تمایل دارد دلار آمریکا را (به‌عنوان یک ارز معاملاتی جهانی) جایگزین کند، ممکن است بتواند به آرامی با ایجاد یک ارزش برابر عملی کند. این ارزش و پول ایجادشده سیستمی مبادلاتی خواهد بود که دلار آمریکا را جابه‌جا نمی‌کند و یا از نیویورک نمی‌گذرد. این یک جایگزین برای زیرساخت‌های SWIFTاست که در حال حاضر برای انتقال دارایی‌ها ضروری‌ست. سیستمی با این ویژگی‌ها در برابر تحریم‌های کنونی مقاوم خواهد بود.

در نتیجه، قدرت آمریکا برای اعمال فشار از طریق تحریم‌ها با تکنولوژی بلاک چین تهدید نمی‌شود؛ بلکه از تمایل برای پایان دادن به غلبه‌ی آمریکا در سیستم‌‌های پرداختی بین‌المللی نشات می‌گیرد. حتا کشورهای اروپایی مانند فرانسه، آلمان، و انگلستان با روسیه و چین موافقت کرده‌اند تا سیستمی پرداختی در جهت دور زدن تحریم‌های آمریکایی علیه ایران ایجاد کنند. با داشتن چنین هدفی، اینکه چه تکنولوژی‌ای برای تحقق آن استفاده شود، مساله‌ای فرعی‌ست. اما اگر سیستم پرداخت بین‌المللی مشابه SWIFT تمرکز اصلی‌ باشد، آنگاه یک کنسرسیوم بلاک چینی از کشورهای مخالف احتمالا خطر جدی‌تری نسبت به یک شبکه رمزارز عمومی مثلبیت کوین است. (برای تمییز این دو به این لینک مراجعه کنید.)

همانطوری که Fanusie در مقاله خود بیان کرده‌است، کریپتوکارنسی‌ها تهدید اصلی در کوتاه‌مدت نخواهند بود. اما در بلندمدت چناچه یک سیستم مطمئن بر اساس بلاک چین ایجاد شود که بتواند تراکنش‌های مالی را هم‌تراز با سیستم SWIFT کند، قدرت تحریم‌های آمریکایی می‌تواند تقلیل یابد. با این حال، یک“SWIFT بلاک چینی” چیزی‌ست که گسترش آن شاید ده‌ها سال زمان ببرد.

همچنین Fanusie در ادامه به این موضوع اشاره می‌کند که تمرکز تحقیقات بلاک چینی در سطح دولتی برای دور زدن تحریم‌ها بر روی تکنولوژی شبکه‌ی عمومی آن‌ها نیست؛ بلکه در استفاده از بلاک‌ چین‌های مجوزدار (permissioned) در جهت معامله و پرداخت می‌باشد. هم روسیه و هم ایران از هایپرلجر فابریک برای ایجاد شبکه‌ای مجوزدار به طور آزمایشی استفاده کرده‌اند. این در حالی‌ست که پتروی ونزوئلا به یک شبکه‌ی عمومی تکیه دارد و کارشناسان آن را تلاشی ناکارآمد می‌دانند.

منبع:

coincenter