داستان های من و برنامه نویسی!!!(قسمت سوم)

سلام

توی قسمت قبلی تا اینجا پیش رفتیم که قرار شد برم با یه تیم برنامه نویسی کار کنم.

رفتم.

رفتم که بامدیر تیم صحبت کنم ولی اون روز نبودش.اون موقع حقیقتا فک میکردم بدشانسی آوردم که مدیر رو ندیدم.برگشتم خوابگاه و یه مقداری فک کردم به این جمعبندی رسیدم که بعد امتحانات مجدد یه سر برم به دفتر اون تیم.

یه مدتی گذشت و کم کم تونستم نحوه جستجو توی اینترنت رو یاد بگیرم.

شاید اگه کسی که برنامه نویسی بلد نباشه اصطلاح گشتن توی اینترنت رو بشنوه فک کنه دیوونه م با خودش بگه مگه گشتن توی اینترنت یادگیری میخواد؟؟

ولی برنامه نویسا به خوبی میدونن که جواب این پرسش مثبته و باید بلد باشی که چجور دنبال خواسته هات توی اینترنت باشی.

از داستان یه مقداری دور شدیم، کم کم متوجه شدم که طراحی سایت فقط HTML&CSS نیست، فهمیدم فاجعه خیلی عمیق تر از این حرفاست.فهمیدم سایتی که طراحی میکنی باید ریسپانسیو (واکنشگرا) باشه، کاربری که میاد داخل سایتت باید احساس خوبی بکنه،سایتی که طراحی میکنی باید ظاهر مناسبی داشته باشه،فهمیدم کاربر خیلی با حالت انیمیشن سایت حال میکنه و این جور بود که دیوار توهم دانایی به یک باره فروریخت.

شاید اگه به برنامه نویسی علاقه نداشتم خیلی زودتر از اینا دست از این کار میکشیدم،ولی بیخیال نشدم و همزمان با یه دوره خوب فارسی زبان با یوتیوب آشنا شدم.یوتیوب فوق العاده س،کسایی که استفاده کردن مطمینا حرفم رو تایید میکنن و کسایی که استفاده نکردن بهشون پیشنهاد میکنم حتما برن سراغش چون توی هر زمینه ای باشی، با هر سطحی میتونه خیلی بهت کمک کنه و باعث ایجاد خیلی تفاوت ها بشه.

هر روز که میگذشت بیشتر به این نتیجه میرسیدم که توی دنیایی که تازه واردش شدم خیلی چیزا هستش که نیازه یاد بگیرم.همه اینا باعث شد هر روز اون توهم دانایی پایین تر بیاد و انگیزه من برای یادگیری بالاتر بره.

توی تمام این مسیر همیشه این سوال برام بود که یه دولوپر فرانت اند که تازه شروع کرده چجور میتونه رزومه سازی کنه، یه کسی که با هیچ تیمی کار نکرده چجور میتونه به کارفرما ثابت کنه که میتونه این کار رو انجام بده.یه مدتی پناه بردم به اینستاگرام و میخواستم توی اینستاگرام پرسنال برندینگ انجام بدم ولی هرچی بیشتر میگذشت حس میکردم به غیر یه تعداد خیلی محدودی از دولوپر ها که واقعا توی کارشون خوب بودن بقیه به نوعی دارن از یه شبکه اجتماعی دیگه کپی و اونجا فروارد میکنن.

بعد یه مدتی از اینستاگرام خسته شدم و کلا اومدم بیرون و با یه مقداری جستجو فهمیدم برای ایده گرفتن و آشنایی با کارای روز دنیا پینترست و دریبل خیلی خوبن.یه خیلی خوب داریم و یه خییعیلی خوب که این دوتا از نوع دوم هستن و به نوعی میتونن باعث گسترده شدن دید هر طراحی بشن.

ولی باز هم بعد آشنایی با این دو دوست عزیز توی رزومه سازی مشکل داشتم.پس رفتم سمت بک اند و شروع به یادگیری php کردم و همزمان با اون هم قالب سایت طراحی کردم.قالب هایی که این بار مث قالب دیجی کالا که توی قسمت اول گفتم نبود و ایده هاشون رو از اونجا میگرفتم.

خیلی لذت بخش بود وقتی که با استاندارد های جهانی کار میکردی.وقتی جهانی فک میکردی.الان میفهمم اگه از اینستاگرام نمیرفتم چجور میشد و شاید تا ابد محکوم به این میشدم که باید طرح های کپی رو میدیدم.

هرچند، بودن دوستانی که توی اینستا واقعا کارشون درست بود و خیلی باهاشون حال میکردم ولی از این طرف هم تعداد دوستانی که مث اوایل خودم عینا کپی میکردن کم نبودن و همونا رو انتشار میدادن توی فضای مجازی.

به هرحال گذشت و الان سوالی که برام هستش اینه که یه طراح حرفه ای دقیقا چه شبکه اجتماعی رو برای خودش انتخاب میکنه، نظر خودم پینترست و دریبل هستش ولی بقیه رو نمیدونم.ممنون میشم اگه آدرس دقیق اونا رو میدونید به من اطلاع بدید.

خوشحال میشم تجربیاتتون توی مسیر طراحی،توی رزومه سازی و... رو زیر این پست بنویسید