۶ درمان طبیعی برای ADHD


تولید داروهایی که برای درمان اختلال کم توجّهی - بیش فعالی (ADHD) استفاده می‌شوند، در دهه‌های اخیر سر به فلک کشیده است. CDC می‌گوید که تشخیص ADHD در کودکان بین سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۱۱ حدود ۴۱ درصد افزایش یافته است. تخمین زده شد که از سال ۲۰۱۱ ، ۱۱ درصد از کودکان در سنین ۴ تا ۱۷ سال مبتلا به ADHD تشخیص داده شده‌اند؛ این در مجموع 6.4 میلیون کودک است.

اگر راحت نیستید که این اختلال را با دارو درمان کنید، گزینه‌های طبیعی تر دیگری نیز وجود دارند.

داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند

داروهای ADHD با تقویت و متعادل سازی انتقال دهنده‌های عصبی می توانند به بهبود علائم کمک کنند. انتقال دهنده‌های عصبی مواد شیمیایی هستند که سیگنال‌هایی را بین سلول های عصبی در مغز و بدن شما حمل می‌کنند.

انواع مختلفی از داروها برای درمان ADHD وجود دارد، از جمله:

  • محرک ها مانند آمفتامین یا اَدرال (که به شما کمک می‌کنند تمرکز کنید و عوامل حواس‌پرتی را نادیده بگیرید)
  • اگر عوارض جانبی محرکها بیش از حدِ قابل کنترل باشند یا سایر شرایط پزشکی مانع استفاده از محرکها شوند، غیر محرک‌ها مانند اتوموکتستین (Strattera) یا بوپروپیون (Wellbutrin)، می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.
  • درحالی که این داروها می‌توانند تمرکز را بهبود بخشند، همچنین می‌توانند برخی عوارض جانبی جدی ای را ایجاد کنند.

عوارض جانبی عبارتند از:

  • مشکلات خواب
  • نوسانات خلقی
  • از دست دادن اشتها
  • مشکلات قلبی
  • فکر یا اقدام به خودکشی

مطالعات زیادی به تاثیرات دراز مدت این داروها نپرداخته اند. اما کم و بیش تحقیقاتی انجام شده است و پرچم‌های قرمزی را برافراشته است. در یک تحقیق استرالیایی که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد، هیچ پیشرفت قابل توجهی در رفتار و مشکلات توجه در کودکان ۵ تا ۱۴ ساله که برای ADHD خود دارو مصرف می‌کردند، مشاهده نشد. خود ادراکی و عملکرد اجتماعی آنها نیز بهبود نیافته است. در عوض، در گروه تحت درمان دارویی احتمال ابتلا به فشار خون دیاستولیک بالاتر بود. آنها همچنین از عزت نفس کمتری نسبت به گروه تحت درمان غیر دارویی برخوردار بودند و عملکردشان زیر سطح سنی بود.نویسندگان تحقیق تأکید کردند که اندازه نمونه و اختلافات آماری برای نتیجه گیری بسیار ناچیز است.

۱. از رنگ های خورکای و مواد نگهدارنده پرهیز کنید


درمان‌های جایگزین ممکن است به مدیریت برخی از علائم مرتبط با ADHD کمک کنند ، از جمله:

  • مشکل توجه کردن
  • مشکلات سازماندهی
  • فراموشکاری
  • گسیختن مکرر

درمانگاه Mayo خاطرنشان می کند که بعضی رنگ‌های خورکای و مواد نگهدارنده ممکن است رفتار بیش فعالی را در برخی کودکان افزایش دهد.

از غذاهایی که دارای این مواد رنگی و نگهدارنده هستند خودداری کنید:

  • sodium benzoate

سدیم بنزوات که معمولاً در نوشیدنی های گازدار، سس سالاد و محصولات آب میوه یافت می شود.

  • FD&C Yellow No. 6

(زرد غروب آفتاب) که در آرد سوخاری، غلات، آب نبات، مایه کیک و نوشابه یافت می شود.

  • D&C Yellow No. 10

(زرد کینولین) که در آب میوه ها ، سُربِی و روغن ماهی کوچک دودی وجود دارد.

  • FD&C Yellow No. 5

(تارتازین) که در غذاهایی مانند ترشی، غلات، گرانولا و ماست یافت می شود.

  • FD&C Red No. 40

(قرمز آلوورا) که در نوشابه ها، داروهای مخصوص کودکان، دسرهای ژلاتین و بستنی یافت می شود.

۲. از مواد حساسیت زای احتمالی پرهیز کنید


رژیم‌هایی که مواد حساسیت‌زای احتمالی را محدود می‌کنند ممکن است به بهبود رفتار در برخی از کودکان مبتلا به ADHD کمک کنند. اگر کودک شما مشکوک به آلرژی است بهتره با متخصص آلرژی مشورت کنید. می‌توانید با اجتناب از مواد غذایی زیر این رژیم را امتحان کنید:

  • مواد افزودنی/ نگهدارنده‌های شیمیایی مانند BHT (هیدروکسی تولوئن بوتیله) و BHA (هیدروکسی انیسول بوتیله) که اغلب برای جلوگیری از خراب شدن روغنِ یک محصول استفاده می شود و می توان آنها را در مواد غذایی فرآوری شده مانند چیپس، آدامس، پودر کیک، غلات، کره و پوره سیب زمینی فوری یافت.
  • شیر و تخم مرغ
  • شکلات
  • غذاهای حاوی سالیسیلات ، از جمله توت‌ها، پودر چیلی، سیب و شراب سیب، انگور، پرتقال، هلو، آلو، آلو بخارا و گوجه فرنگی (سالیسیلات‌ها مواد شیمیایی هستند که به طور طبیعی در گیاهان وجود دارند و ماده اصلی بسیاری از داروهای ضد درد هستند)

۳.بیوفیدبک EEG را امتحان کنید


بیوفیدبک الکتروانسفالوگرافی (EEG) نوعی نوروتراپی است که امواج مغزی را اندازه گیری می کند. یک بررسی در سال ۲۰۱۱ نشان داد که آموزش EEG یک درمان امیدوار کننده برای ADHD است.

کودک ممکن است در طی یک جلسه معمولی یک بازی ویدیویی ویژه انجام دهد. به آنها وظیفه ای مانند "هواپیما را در حالت پرواز نگه دارید"سپرده می شود تا روی آن متمرکز شوند. اگر حواسشان پرت شود هواپیما شروع به سقوط می‌کند یا صفحه تاریک می شود. این بازی با گذشت زمان تکنیک‌های جدیدی را برای تمرکز به کودک می آموزد. در نهایت، کودک شروع به شناسایی و اصلاح علائم خود می‌کند.

۴. کلاس یوگا یا تای چی را در نظر بگیرید


برخی مطالعات جزئی نشان می دهند که یوگا می تواند به عنوان یک درمان مکمل برای افراد مبتلا به ADHD مفید باشد. تحقیقی که در سال 2013 منتشر شده بهبود قابل توجهی در بیش فعالی، اضطراب و مشکلات اجتماعی در پسران مبتلا به ADHD که علاوه بر مصرف داروهای روزانه خود به طور منظم یوگا تمرین می کنند، گزارش داده است.

برخی از مطالعات اولیه نشان می دهند که تای چی نیز می تواند به بهبود علائم ADHD کمک کند. محققان دریافتند نوجوانان مبتلا به ADHD که تای چی تمرین می کردند، چندان هم مضطرب و بیش فعال نبودند. آنها همچنین وقتی هفته‌ای دوبار و به مدت پنج هفته در کلاس های تای چی شرکت می کردند کمتر خیال بافی می کردند و هیجانات نامناسب کمتری از خود بروز می دادند.

۵.بیرون وقت گذراندن


بیرون وقت گذراندن ممکن است برای کودکان مبتلا به ADHD مفید باشد. شواهد محکمی وجود دارد که نشان می دهند صرف حتی ۲۰ دقیقه در بیرون از منزل می‌تواند باعث بهبود تمرکز آنها شود. فضای سبز و طبیعت بسیار مفید هستند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ و مطالعات متعددی پیش از آن، این ادعا را پشتیبانی می‌کنند که قرار گرفتن در معرض هوای آزاد و فضای سبز یک درمان ایمن و طبیعی است که می‌تواند برای کمک به افراد مبتلا به ADHD مورد استفاده قرار گیرد.

۶.رفتار درمانی یا والدین درمانی


برای کودکان با موارد شدیدترADHD ، رفتار درمانی می تواند مفید واقع شود. آکادمی اطفال آمریکا اظهار داشت که رفتار درمانی باید اولین قدم در درمان ADHD در کودکان خردسال باشد.

این رویکرد که گاهی اوقات اصلاح رفتاری نامیده می‌شود، در برطرف سازی رفتارهای مشکل ساز بخصوص عمل می کند و راه حل هایی برای جلوگیری از آنها ارائه می دهد. این امر می تواند شامل تنظیم اهداف و قوانین برای کودک نیز باشد. از آنجا که رفتار درمانی و دارو در صورت استفاده با هم بیشترین تأثیر را دارند ، می تواند کمک بزرگی در کمک به کودک شما باشد.

والدین درمانی می‌تواند به والدین کمک کند تا ابزار لازم برای کمک به درمان کودک مبتلا به ADHD خود را فراهم کنند. مجهز کردن والدین به تکنیک‌ها و استراتژی‌هایی برای غلبه بر مشکلات رفتاری می‌تواند در دراز مدت به والدین و کودک کمک کند.

مکمل چطور؟

درمان با مکمل ها ممکن است به بهبود علائم ADHD کمک کند.

این مکمل ها عبارتند از:

  • زینک
  • ال کارنیتین
  • ویتامین B-6
  • منیزیم

با این حال، نتایج متفاوت بوده است. گیاهانی مانند جینکو، جینسنگ و گل ساعتی نیز ممکن است به آرام کردن بیش فعالی کمک کنند.

استفاده از مکمل بدون نظارت پزشک می تواند خطرناک باشد - به ویژه در کودکان. اگر می‌خواهید این روش‌های درمانی جایگزین را امتحان کنید با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند آزمایش خون برای اندازه گیری میزان فعلی مواد مغذی در کودک شما قبل از شروع مصرف مکمل‌ها، انجام دهند.



منابع