رادیو سکوت

درست است که در بیشتر آثار ادبی معاصر شخصیت‌پردازی اهمیت بسیاری پیدا کرده است؛ اما شخصیت‌پردازی‌ها در این کتاب یک سر و گردن بالاتر از آثار دیگر است. این کتاب در سال انتشارش راه خود را به فهرست مطالعه‌ی خیلی‌ها باز کرد. ازآنجایی‌که من طرفدار سرسخت ژانر فانتزی هستم، هرگز متوجه نشدم که چگونه این کتاب را در فهرستم گذاشتم. اگرچه مطالعه‌اش برای تنوع خالی از لطف نبود.

شخصیت‌ها در این کتاب خیره‌کننده هستند. باید از خود فرانسس شروع کنم. چرا؟ چون این شخصیت شما را عاشق خودش می‌کند. از دید من داستان او از داستان شخصیت‌های دیگر متمایز بود و به داستان زنگی خود من نزدیک‌تر. گرچه من فردی دانشگاهی هستم اما از این موضوع لذت نمی‌برم. شخصیت‌های فرعی نیز فوق‌العاده بودند. نویسنده آن‌ها را به‌گونه‌ای پرداخته بود که به هنگام مطالعه احساس نمی‌کردید در مقایسه باشخصیت اصلی بی‌اهمیت به چشم می‌آیند. این شخصیت‌ها چندبعدی و متنوع پرداخته‌شده‌اند و چه اصلی و چه فرعی، همگی تحسین خواننده را برمی‌انگیزند. درست است که شخصیت‌پردازی در آثار ادبی معاصر اهمیت بسیاری پیداکرده است؛ اما در این کتاب، شخصیت‌پردازی یک سر و گردن بالاتر از دیگر آثار است.

گفتنی است که نثر نویسنده نیز بسیاری واقعی احساس می‌شود. آلیس آزمن در نگارش این کتاب کوچک‌ترین تلاشی نکرده تا نثرش را باب میل جوانان و یا به قول گفتنی «باحال» کند. در عوض، تلاش کرده تا آنچه می‌نویسد به دنیای واقعی نزدیک باشد. گفتگوها یکی از خصایص خوب این رمان است. در ابتدای مطالعه ممکن است فکر کنید بیان داستان از زبان اول‌شخص داستان را سنگین و عجیب و غریب می‌کند اما باید بگویم برای این کتاب هیچ زاویه دیگری این‌گونه جواب نمی‌دهد! راوی کتاب فرانسس است و راوی خوبی هم هست. فرانسس چیزهای زیادی برای گفتن دارد.

این کتاب را به هرکسی که ادعا می‌کند آثار ادبیات نوجوان با موضوعات جدی سروکار ندارد معرفی کنید تا خلافش به او ثابت شود. رادیو سکوت کتابی است که موفق شد موضوعات متنوعی چون تحصیل، خانواده و تعصب و طرفداری را در کنار مشکلات شخصیت‌ها پوشش دهد. بااین‌حال نباید فکر کنید این کتاب از آن کتاب‌های اخلاقی است که بزرگ‌ترها به نوجوانان توصیه می‌کنند.

تنها نکته‌ی منفی که می‌توانم در مورد این اثر ذکر کنم، البته اگر اصلاً بتوان آن را منفی دانست، این است که خواندنش آسان نبود. من خودم را خیلی وقف شخصیت‌ها کرده بودم؛ به حدی که گاهی عصبانیت و هیجانم به حدی می‌رسید که کتاب را می‌بستم و کنار می‌گذاشتم. درمجموع اما رادیو سکوت اثر تحسین‌برانگیزی است. شخصیت‌ها سه‌بعدی و نزدیک به انسان‌های واقعی هستند و نثر منحصربه‌فرد و واقع‌گرایی دارد. من خواندنش را به همه پیشنهاد می‌کنم؛ بخصوص اگر دنبال کتابی متفاوت برای مطالعه هستید.

کتاب رادیو سکوت